Morgunblaðið - 28.09.1999, Síða 14

14 ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
fslenskir rafverktakar lentu í áhlaupi þýsku lögreglunnar
Lokuðust inni með
pólskum glæpamönnum
Morgunblaðið/Ríkharð Sigurðsson
Stefán Arndal klemmdi fingur milli stafs og hurðar á geymslunni sem
fslendingarnir forðuðu sér í og hlaut skurð á höfði eftir byssuskefti
lögreglu en hér er hann ásamt sérsveitarmönnum að loknu áhlaupi.
„DERRICK, Klein og hundurinn
Rex ná þessu aldrei," sagði Ríkharð
Sigurðsson, einn úr hópi 43 rafverk-
taka sem staddur var á veitingastað
efst í sjónvarpsturninum í Diis-
seldorf í Þýskalandi eftir að lög-
regla réðist þar inn og handtók sjö
pólska glæpamenn. „Foringi pólska
glæpahringsins var konan sem lok-
aðist inni í geymslunni með okkur
og var okkur sagt þegar við komum
niður að þeir hefðu óttast hana mest
því vitað var að hún hefði framið
morð fyrr um daginn," sagði Sigur-
jón Sigurðsson, einn íslendinganna
sem lenti í áhlaupinu.
Enginn Islendinganna slasaðist
alvarlega en tveir voru fluttir á
sjúkrahús til aðhlynningar. Annar
klemmdist á fingri og fékk gat á
höfuðið. Islendingamir sem Morg-
unblaðið ræddi við segja að þýska
lögreglan hafi beitt menn hörðum
tökum, ekki upplýst hluta hópsins
að um lögregluaðgerð væri að ræða
og hafi framganga þeirra einkennst
af streitu.
Þeir Sigurjón og Ríkharð Sig-
urðssynir hjá S. Guðjónssyni voru í
hópi Islendinganna og sögðu þeir að
þetta hefði verið lífsreynsla sem
enginn þeirra vildi lenda í á ný.
Aður en dró til tíðinda á veitinga-
staðnum hafði hluti hópsins tekið
lyftu niður af veitingastaðnum sem
er efst í turninum í 180 metra hæð.
Sagði Ríkharð að lyftumar hefðu
ekki komið upp aftur og að þeim
hefði verið sagt að þær væm bilað-
ar. „Seinna fréttist að við væram ís-
lendingar í boði Gira en fyrirtækið
framleiðir rafbúnað og kom veit-
ingastjórinn til sölustjóra fyrirtæk-
isins, sem var með okkur og sagði
honum að lögreglan væri búin að
loka lyftunum og að glæpamenn
væru á staðnum," sagði Ríkharð.
„Hann bað okkur um að koma
með sér bakatil og inn í eldhús en
þar er þjónustulyfta og komust sex
eða átta úr hópnum með henni nið-
ur en tólf okkar vora eftir uppi,
tveir í veitingasalnum en við hinir í
eldhúsinu. Tveir menn fylgdu á eftir
okkur fram í eldhús og leist okkur
ekki allt of vel á þá. Héldum jafnvel
að þeir væra glæpamenn en seinna
kom í ljós að þetta var óeinkennis-
klædd lögregla."
Umsátursástand
Islendingamir vissu ekki að lög-
reglan hafði lokað lyftunum, þar
sem þeir sátu og biðu í eldhúsinu í
um hálfa klukkustund eða að um-
sátursástand ríkti á neðstu hæðinni.
„Við voram eins og hverjir aðrir Is-
lendingar sem þekkja ekki neitt og
fóram að gantast og tala um að
þetta væri rétt eins og í miðjum
Derrick eða í þáttunum um hundinn
Rex,“ sagði Ríkharð.
„Þegar við hlógum sem mest
heyrðum við þessa svakalegu hvelli
úr salnum. Þá hlupu allir upp dauð-
hræddir og héldu að þetta væri
þeirra síðasta en tveir úr hópnum
vora ennþá inni í salnum. Við í eld-
húsinu reyndum að forða okkur inn
í litla geymslu og þar tróðumst við
sex eða átta. Áfram heyrðum við
skothvelli eða hvað sem þetta var úr
eldhúsinu, hróp og læti og hrópað
„lögregla, lögregla“.
Sölustjórinn kallaði loks til okkar
og bað okkur um að opna og þegar
við opnuðum tóku lögreglumenn á
móti okkur í skotheldum vestum,
með hjálma á höfði og miðuðu á
okkur byssum. Þeir hentu okkur
niður og miðuðu á okkur og ef við
litum upp var löpp rekin í okkur.
Síðan kom í ljós að með okkur í
kompunni var kona úr glæpahópn-
um sem var handtekin. Þannig að
Derrick og félagar geta lagt sig.“
Um leið og sérsveitin hljóp úr
lyftunum með skothvellum og mikl-
um látum og inn í veitingasalinn var
slökkt á öllum Ijósum en framan á
byssunum vora sterk og blindandi
Ijós. „Við í eldhúsinu sáum þá ekki
en hávaðinn og hvellimir vora mikl-
ir rétt eins og hleypt væri af byss-
um,“ sagði Ríkharð.
Kippt niður og
handjárnaðir
Ríkharð sagði að þegar þeir Is-
lendingar komu niður sem fyrstir
fóra með lyftunum, hafi þeim um-
svifalaust verið kippt niður í gólf og
þeir handjámaðir. „Menn voru
slegnir og einn er illan marinn á
handlegg og aðrir fengu gat á höf-
uðið,“ sagði hann.
„Lögreglan var búin að frétta af
því að hópur íslendinga væri á veit-
ingastaðnum og erum við að geta
okkur til um að þeir hafi ekki vitað
hverjir voru að koma með lyftunni.
Síðar kom í ljós að í hópnum vora
tveir vopnaðir glæpamenn. Byss-
urnar þeirra skoppuðu um gólfið
þegar búið var að handtaka þá. Eft-
ir því sem við komumst næst vora
fimm af þeim sjö sem vora hand-
teknir vopnaðir."
Óttuðust gíslatöku
Sigurjón bróðir Ríkharðs sagði
að áhlaup lögreglunnar hefði staðið
yfir í um tvær klukkustundir og lög-
reglan hefði óttast gíslatöku um
tíma. „Foringi pólska glæpahrings-
ins var konan sem lokaðist inni í
geymslunni með okkur og var okk-
ur sagt þegar við komum niður að
þeir hefðu óttast hana mest því vit-
að var að hún hefði framið morð
fyrr um daginn,“ sagði hann.
„Það var alveg skelfilegt að lenda
í þessu. Eg held að þeir sem fóru
fyrst niður með lyftunni hafi lent
einna verst í þessu andlega. Þarna
var hópur manna að koma af veit-
ingastað í léttu spjalli að skemmta
sér. Þegar lyftan opnast stóðu óein-
kennisklæddir menn fyrir framan
þá og sviptu þeim út. Sumir Islend-
inganna tóku á móti en fengu þá
byssur í höfuðið. Þeir voru síðan
bundnir niður með plastböndum og
einn þeirra fékk að heyra að hann
væri heppinn að verða ekki drepinn!
Þeir lágu í um tuttugu mínútur í
gólfinu án þess að hafa hugmynd
um að þetta væra lögreglumenn.
Loks þegar það kom fram trúði því
enginn, enda sýndu þeir engin skil-
ríki.“
I lyftu með glæpamönnum
Hann sagði að síðar hefðu menn
verið leystir úr böndum og teknn
afsíðis en ekki fengið að fara af
staðnum. Þegar seinni lyftan kom
niður var sama uppistandið en í
þeirri lyftu voru tveir glæpamann-
anna.
„Til allrar hamingju stóðu þeir
fremst í lyftunni,“ sagði Sigurjón.
„Hefðu þeir verið aftast og Islend-
ingar fyrir framan þá er ekki að vita
hvað gerst hefði því þeir voru báðir
vopnaðir og hefðu getað tekið upp
byssumar. Þetta var alveg skelfi-
legt. Þeir sem höfðu vit á að fleygja
sér flötum með alla skanka úti vora
látnir eiga sig. Þeir sem hikuðu á
þessum sekúndubrotum fengu að
kenna á því. Allir fengu byssur í
hausinn hver og einn. Derrick nær
þessu aldrei.“
Sigurjón sagði að íslendingarnir
sem flúðu inn í geymsluna hefðu
veitt því athygli að pólska konan
virtist vera mjög hrædd, titraði öll
og reyndi að koma í veg fyrir að
geymslan yrði opnuð.
„Konan reyndist ekki vera vopn-
uð en meðferðin var skelfileg; menn
vora lamdir fyrst og spurðir svo,“
sagði hann. „Lögreglunni var
greinilega mikið létt þegar allt var
yfirstaðið.“
Breið-
holtsskóli
30 ára
BREIÐHOLTSSKÓLI er 30 ára
á þessu ári og er þess minnst
með ýmsum hætti. Afmælisdag-
urinn sjálfur var síðastliðinn
föstudag og af því tilefni var
haldin afmælishátið um helgina.
Margt var gert börnum og
fullorðnum til skemmtunar,
lúðrasveit Árbæjar og Breið-
holts Iék fyrir gesti, börnin
fengu að skoða lögreglu-,
slökkviliðs- og sjúkrabíla sem
komu í heimsókn, íþróttahúsið
var opið og ieiktæki frá ITR
voru á staðnum. Fjöldi fólks,
bæði nemendur skólans og for-
eldrar, Iagði leið sína í skólann.
Einnig var fyrrverandi nemend-
um og tilvonandi nemendum, úr
leikskólum hverflsins, boðið sér-
staklega.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Morgunblaðið/Brynjúlfur
Sprengja
sprengd í
símaklefa
SPRENGING varð í miðbæ Hafn-
ar í Hornafirði um hálfellefuleytið
á laugardagskvöldið og lagði reykj-
armökk yfir götuna milli pósthúss-
ins og Vörahússins og glerbrotum
rigndi yfir stórt svæði. Þegar betur
var að gáð kom í ljós að sprengja
hafði verið sprengd í símaklefanum
við pósthúsið.
Litlu mátti muna að stórslys yrði
þar sem bifreið var ekið eftir Hafn-
arbrautinni stuttu eftir að sprengj-
an sprakk. Að sögn Sigurðar Ein-
arssonar, hjá Landssíma Islands,
eru símaklefinn og síminn ónýtir.
Ólíklegt er að símaklefinn verði
lagaður og því bendir allt til þess
að Homfirðingar þurfi að vera án
þeirrar þjónustu á næstunni.
Að sögn lögreglunnar á Höfn
voru tveir unglingspiltar að verki
og telst málið upplýst.
Fólk
Doktorspróf
í lyfjafræði
• INGUNN Björnsdóttir lyfja-
fræðingur varði 24. ágúst sl. dokt-
orsritgerð sína um rannsóknir á
ávísunum á sýkla-
lyf á Islandi við
Lyfjafræðiháskól-
ann í Danmörku
(Danmarks Far-
maceutiske
Höjskole). Heiti
ritgerðarinnai' er:
„Studies in
Prescribing of
Antibiotics in Iceland: a Qualitave
and Quantitative Approach."
Ritgerðin fjallar um aðferðar-
fræði við mælingar á lyfjanotkun
og um ástæður heimilislækna fyrir
ávísunum á sýklalyf. Ingunn beitti
bæði eigindlegum (qualitative) að-
ferðum og megindlegum (quantita-
tive) við rannsóknirnar, þ.e. megin-
dlegum á þann þátt sem snýr að
mælingum á lyfjanotkun, en eig-
indlegum við að rannsaka ástæður
heimilislæknanna fyrir sýklalyfjaá-
vísunum.
Ingunn Björnsdóttir er fædd
1960 og er dóttir hjónanna Ásdísar
Einarsdóttur og Björns Guð-
mundssonar í Lóni, Kelduhverfi.
Sambýlismaður Ingunnar er Magn-
ús Guðnason kennari og eiga þau
tvö börn, Guðinund Friðrik og
Nínu Maríu.
Ingunn er framkvæmdastjóri
Stéttarfélags íslenskra lyfjafræð-
inga og starfar einnig í rannsókn-
arhópi um mat á áhrifum lyfjalaga
á kostnað, aðgengi, lyfjanotkun og
heilsufar.