Morgunblaðið - 13.11.1999, Síða 34

34 LAUGARDAGUR 13. NÓVEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
sýningannnar.
INTERNATIONAL ART INVITATIONAL EXH\B\T\ON OF QINGOAO 99
Verk þriggja íslenskra myndlistarmanna
á stórri alþjóðlegri sýningu í Kína
Hefðbundin myndlist
hæst skrifuð af öllum
listformum í Kína
s
A stórrí alþjóðlegri
listsýniiigu sem haldin
var í borginni Qingdao í
Kína í lok ágúst sl. voru
verk eftir þrjá íslenska
listamenn. Margrét
Sveinbjörnsdóttir hitti
tvo þeirra á dögunum
og fékk að heyra undan
og ofan af ferð þeirra
í austurveg.
Ólafur Egilsson sendiherra og Gerður Gunnarsdóttir myndhöggvari.
Við hlið Gerðar má sjá verk hennar, „Fiðluleikarann“ og „Hljóm-
sveitarstj órann“.
ÆR Gerður Gunnarsdóttir
myndhöggvari og Ásta Ólafs-
dóttir myndlistarmaður
hugsuðu sig ekki tvisvar um þegar
þeim bauðst að taka þátt í hinni al-
þjóðlegu stórsýningu, sem haldin
var í fyrsta sinn dagana 27. - 31.
ágúst sl. Tryggvi Ólafsson listmál-
ari átti aftur á móti ekki heiman-
gengt en sendi engu að síður verk á
sýninguna.
Qingdao og útborgir hennar telja
um fimm miiljónir íbúa. Borgin
stendur við Gulahafíð, um 600 km
suðaustur af Bejing. Alls tóku yfir
hundrað listamenn frá hinum ýmsu
heimshornum þátt í sýningunni,
sem var haldin í nýbyggðri menn-
ingarmiðstöð borgarinnar í tengsl-
um við níundu alþjóðlegu bjórhátíð-
ina í Qingdao. Þetta er í fyrsta sinn
sem svo stór listsýning er haldin í
borginni en ætlunin er að framhald
verði þar á. Að sögn þeirra Ástu og
Gerðar hafa aðstandendur sýning-
arinnar uppi áform um það að hún
bætist í hóp alþjóðlegra stórsýninga
á borð við
Feneyjatvíæringinn, Documenta
í Kassel, og viðlíka sýningar í Jó-
hannesarborg, Istanbúl, Sao Paulo
og Kóreu.
„Ýmislegt hef ég nú séð
gerast í Nýlistasafninu..."
Þær Ásta og Gerður ljúka báðar
miklu lofsorði á skipuleggjendur
sýningarinnar, sem fengu allt til að
ganga upp að því er virtist áreynslu-
laust. „Hefðbundin myndlist er
hæst skrifuð af öllum listformum í
Kína og skipuleggjendumir báru
okkur listamennina á höndum sér
og við máttum helst ekkert gera
sjálf,“ segir Ásta. Hún kom til
Ásta Ólafsdóttir og verk henn-
ar á sýningunni í Qingdao.
Qingdao tveimur dögum áður en
sýningin var opnuð. „Þá var ekki
einu sinni búið að leggja rafmagn í
húsið og varla búið að múra að inn-
an salina - ýmislegt hef ég nú séð
gerast í Nýlistasafninu en hef þó
aidrei fyrr séð ófrágengna sali
breytast í yfirgripsmikla mynd-
listarsýningu á eins skömmum tíma.
Svo var opnað tveimur dögum
seinna með með pomp og prakt,
þykkri sýningarskrá og útgáfu á
fyrstadagsfrímerkjum," segir Ásta.
Sjálf hafði Ásta verkin sín fimm
með sér undir hendinni til Kína en
Gerður sendi sín á undan sér, enda
höggmyndimar hennar þrjár öllu
fyrirferðarmeiri. Tryggvi sendi níu
verk til að gefa sýningarstjórunum
færi á að velja úr þeim. „Þeir voru
svo hrifnir af verkunum hans að
þeir settu þau öll upp,“ segir Gerð-
ur.
Listasafn Qingdao er í gömlum
musterisgarði í miðborginni en í
framtíðinni mun það hafa aðsetur í
nýju menningarmiðstöðinni. Með
sýningunni var það að safna verkum
í nútímalistadeild sína en listamönn-
unum sem þátt tóku var gert að gefa
safninu eitt verk hver af þeim sem
sýnd voru.
Ómetanlegt starf sendiherrans
Opnunarhátíð sýningarinnar var
mikil skrautsýning, að sögn Gerðar.
Dúfum og marglitum blöðrum var
sleppt upp í himininn, lúðrasveit lék
og drekar liðuðust um svæðið.
Asamt borgarstjóranum í Qingdao
héldu opnunarræður Ólafur Egils-
son, sendiherra íslands í Kína, og
lússneski sendiherrann. Gerður og
Ásta segja Ólaf og eiginkonu hans,
Rögnu Ragnars, vinna ómetanlegt
starf í því að koma á og efla menn-
ingarleg tengsl íslands og Kína og
þær hvetja til þess að íslendingar
gefi Kínverjum meiri gaum, hvort
heldur er í menningarlegu eða við-
skiptalegu augnamiði. „ísland er
merkilegt land í augum Kínverja og
í Kína virðast allir vita hvar Island
er. Það er okkar hagur að troða ekki
endalaust marvaða á landakortinu,
heldur ferðast og verða sýnileg.
Kína er gríðarlega mikilvægt land,
bæði í efnahags- og menningarlegu
tilliti, og fom menning hefur djúpar
rætur í hug og hefðum Kínveija. Við
á íslandi erum í góðri aðstöðu núna
til þess að leggja grunninn að öflug-
um menningarlegum samskiptum á
milli landanna," segir Ásta - og báð-
ar eru þær á því að þjóðimar verði
að efla kynnin sín á milli.
Kanadískur leikhópur
á leið landsins
Sýnir leikrit um
íslenska innflytjendur
KANADISKUR leikhópur er á
leið til landsins í boði forseta
Islands til að sýna leikrit um
íslenska innflytjendur í Vest-
urheimi. Verður verkið, „In
the Wake of the Storm", sýnt á
þremur stöðum, í Reykjavík, á
Akureyri og á Sauðárkróki
dagana 20.-29. nóvember.
Sextán leikarar eru í hópn-
um, sem er frá Edinborg í
Norður-Dakóta, en vitað er að
einhverjir makar og ættingjar
hafa hug á að vera með í för.
Ólafur Ragnar Grímsson
forseti sá sýninguna þegar
hann var á ferð í Norður-
Dakóta síðastliðið sumar og
bauð hópnum til Islands i
kjölfarið.
Talsmaður hópsins, Nancy
Geir-Boe, tekur tækifærinu
opnum örmum en hún segir
menn aldrei hafa látið sig
dreyma um að sýna leikritið á
Islandi. Hðfundurinn, Lauga
Geir, var frænka Nancy en
verkið var skrifað á sjötta ára-
tugnum.
„In the Wake of the Storm",
sem hefur verið sýnt víðsvegar
í Norður-Dakóta og Manitóba,
er dramatiskt verk og gerist í
byggðum Vestur-Islendinga
1897. Að sögn Nancy er harm-
ur rauði þráðurinn í verkinu
en þó mun vera slegið á létta
strengi inn á milli.
Nancy segir suma leikendur
vera af íslensku bergi brotna
og hafa þeir hug á að taka hús
á íslenskum ættingjum sfnum
hér á landi en jafnframt er
fyrirhugað að forsetinn taki á
móti hópnum á Bessastöðum á
meðan á dvölinni stendur.
í leikhópnum er að flnna
eftirnöfn á borð við Einerson,
Gustafson, Haldorson og Geir.
Þar er líka Magnus nokkur
Olafson. Kunnuglegt nafn á ís-
lensku leiksviði.
Skvap skaparans
1V1I11IIL15T
Gallerí Sævars Karls,
Bankasiræti 7
LJÓSMYNDIR
STEPHANSTEPHENSEN
Til 19. nóvember. Opið á verslunar-
tíma. Aðgangur ókeypis.
RAUNSÆIÐ býður mönnum „kalt
mat“ eins og Stephan Stephensen
kallar ljósmyndasýningu sína af
ístrum ýmissa karlmanna í Gallerí
Sævars Karls. Stephan er ekki
fyrsti listamaðurinn í listasögunni
til að velta sér upp úr holdafari
manna. Þótt ekki væri farið aftar
en til millistríðsáranna má sjá sæg
af listamönnum beggja vegna hafs
gera sér mat úr mannslíkamanum
með vægast sagt nöturlegum hætti.
Af öllum þeim sem höfðu nýraun-
sæja túlkunarhætti að leiðarljósi
var Chicago-búinn Ivan Albright
þó sýnu afdráttarlausastur.
Albright dvaldi við fellingar
holdsins með slíkri elju að sumar
myndir hans urðu aldrei fullgerðar,
enda var hann fenginn til Holly-
wood á stríðsárunum ásamt tví-
burabróður sínum, Malvin Marr, til
að mála myndina af Dorian Gray
fyrir samnefnda kvikmynd byggða
á skáldsögu Oscars Wilde. Ivan Al-
bright sá um málun á þeirri mynd
sem sýnir Gray sem hryllilegt af-
skræmi. Hálfri öld síðar, eða 1993,
fór breski málarinn Lucian Freud -
bamabam sálkönnuðarins austur-
ríska - í fötin Albrights og gerði of-
fitu og skvap að yrkisefni sínu í
nokkmm nektarmyndum af körlum
og konum.
Eins og fram kom hjá Albright
var málarinn að henda gaman að
þeirri trúarlegu fullyrðingu að Guð
hefði skapað manninn í eigin mynd,
Eitt af verkum Stephans Step-
hensen á sýningunni „Kalt
mat“ í Gallerí i Sævars Karls.
en líklega ræður eilítill uppreisna-
randi gjörðum Stephans og fleiri
sem feta vilja í fótspor áðumefndra
listamanna. Yfir hvem þann sem er
kaffærður í Kellogg’s-auglýsing-
unni um varðveislu tálgaðs holda-
fars, eða hopp og híi eróbik-þrenn-
ingarinnar í Sjónvarpskringlunni,
hlýtur að koma óstöðvandi löngun
til að snúa þessum endalausa megr-
unarvaðli upp í andhverfu sína með
því að ákalia raunsæið og heimta
opinberan mannslíkamans eins og
hann er í flestum tilvikum.
Sannleikurinn er sá að Ijósmynd-
ir Stephans - Cibachrome-litprent
ef að líkum lætur - era mun fallegri
en virðist við iyrstu sýn. Kátbros-
legt myndefnið yfirskyggir vel
temprað litaspilið, sem er þegar öll
kurl koma til grafar miklu nær
ríkulega útfærðu málverki en mann
granar. Þannig era ljósmyndir
Stephans framhald af portrettmál-
un fyrri tíðar nema hvað sjónum er
beint eilítið neðar en menn eiga að
venjast.
Halldór Björn Runólfsson
Sigrún Eldjárn mynd-
listarmaður mánaðarins
MYNDLISTARMAÐUR nóvem-
bermánaðar í Gallerí Reykjavík,
Skólavörðustíg 16, er Sigrún Eld-
járn.
Sigrún útskrifaðist úr grafík-
deild myndlista- og handíðaskóla
íslands árið 1977.
Hún hefur haldið 14 einkasýn-
ingingar auk fjölda samsýninga
bæði innanlands og utan. Hún er
einnig þekkt íyrir ritstörf sín og
hefur hlotið fjölmarga viðurkenn-
ingar á því sviði.
Til sýnis í galleríinu era olíumál-
verk, vatnslitamyndir og grafík-
verk.
Sigrún verður sjálf á staðnum í
dag, laugardag, kl. 14-16 og fræðir
gesti og gangandi um verk sín.
Gallerí Reykjavík opið alla virka
daga milli 10 og 18 og 11 og 16 á
laugardögum.