Morgunblaðið - 03.02.2000, Blaðsíða 56

56 FIMMTUDAGUR 3. FEBRÚAR 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
BÁRA EYFJÖRÐ JÓNSDÓTTIR,
Ásgarði,
Grenivík,
verður jarðsungin frá Grenivíkurkirkju laugar-
daginn 5. febrúar kl. 14.00.
Þórhildur Ingólfsdóttir, Áskell Bjarnason,
Elísa Ingólfsdóttir, Ásgeir Kristinsson,
Heimir Ingólfsson, Sigríður Sverrisdóttir,
Jóhann Ingólfsson, Guðný Sverrisdóttir,
Jón Stefán Ingólfsson, Jórlaug Daðadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
HELGA JÓHANNA
HELGADÓTTIR
+ Helga Jóhanna
Helgadóttir
(Hanna Axels) fædd-
ist á Álftanesi 30.
mars 1935. Hún lést
á Grensásdeild
Sjúkrahúss Reykja-
víkur 16. janúar síð-
astliðinn og fór útför
hennar fram frá
Fella- og Hólakirkju
25. janúar.
Haustið 1955
mættu 42 ungar og
eftirvæntingarfullar
stúlkur í Húsmæðra-
skóla Borgarfjarðar,
Varmalandi. Stúlkur
þessar komu víða að
af landinu. Við vorum
að sjálfsögðu af öll-
um manngerðum, en
áttum það sameigin-
legt að vera ungar og
fullar af bjartsýni á
lífið. Ein þeirra var
Helga Axels frá
Reykjavík.
Hópurinn varð
strax samrýndur og
félagsandinn góður
allan veturinn. Félagslífið var
fjölbreytt og skemmtilegt og tók
hún þátt í því af lífi og sál. Einn
vetur er ekki langur tími í ævi
manns. Má því kallast einstakt
hvað við höfum haldið góðu sam-
bandi. Helga var driffjöðrin í því
að saumaklúbbur okkar var stofn-
aður og ekki taldi hún eftir sér að
kalla í okkur ef einhver skóla-
systir utan af landi var stödd í
bænum. Margar hugljúfar minn-
ingar fylla hug okkar nú þegar
við kveðjum Helgu, en hún er sú
þriðja úr hópi skólasystra okkar
sem kölluð er á brott. Við kveðj-
um hana með söknuði og vottum
eiginmanni, móður, börnum,
tengdabörnum og barnabörnum
innilega samúð.
Skólasystur frá Varmalandi.
Steinunn Sigurbergsdóttir, Jan T. Jorgensen,
Dagbjört Sigurbergsdóttir,
Sigurdís Sigurbergsdóttir, Pétur H. Björnsson,
Hrafnhildur Sigurbergsdóttir, Steinn Lárusson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓHANNA SIGRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
er lést á heimili sínu í Seljahlíð föstudaginn 28.
janúar, verður jarðsungin frá Áskirkju í dag,
fimmtudaginn 3. febrúar, kl. 13.30.
+
Útför elskulegs eiginmanns, föður og tengda-
föður,
EYJÓLFS PÁLSSONAR
frá Starrastöðum,
Skagafirði,
fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn
5. febrúar kl. 14.00.
Jarðsett verður að Mælifelli.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
María Reykdal,
börn og tengdabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna and-
láts ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
INGIBJARGAR RÓGNU ÓLAFSDÓTTUR,
Fannborg 9,
Kópavogi.
Frímann Árnason,
Guðrún Ágústa Árnadóttir, Kristmundur Jónasson,
Ragna Kristmundsdóttir, Bjarni V. Halldórsson,
Árni Jónas Kristmundsson,
Snædís Kristmundsdóttir,
Martha Guðrún Bjarnadóttir.
HILDUR GUÐNÝ
AS VALDSDOTTIR
+ Hildur Guðný
Ásvaldsdóttir
fæddist á Breiðu-
mýri í Reykdæla-
hreppi 29. júlí 1929.
Hún lést á Heilbrigð-
isstofnun Húsavíkur
1. janúar síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Skútustaða-
kirkju í Mývatnssveit
8. janúar.
Skólasystir mín og
vina frá æskudögum,
Hildur Guðný Ásvalds-
dóttir húsfreyja á Gaut-
löndum í Mývatnssveit, var til mold-
ar borin frá Skútustaðakirkju 8.
janúar sl.
Heilsa mín þá leyfði mér hvorki að
fylgja henni til grafar eða minnast
hennar á þeim degi. Úr því skal nú að
nokkru bætt.
Fundum okkar bar fyrst saman
haustið 1950 er við hófum báðar nám
í Húsmæðraskólanum á Laugum í
Reykjadal. Þá voru Húsmæðraskól-
arnir níu mánaða skólar og alltaf
fullsetnir, gjarnan með biðlista milli
ára. Aldurstakmark var 18 ár og þær
gengu fyrir sem áttu heima í Suður-
Þingeyjarsýslu.
Við urðum herbergisfélagar, alls
sex saman, uppi í risi í gamla skóla-
húsinu í herbergi sem kallaðist bárð-
dælska herbergið vegna þess að and-
virði þess hafði verið gefið af
kvenfélagskonum í Bárðardal. Það
herbergi hýsir nú tölvu-
eign Kvenfélagasam-
bands Suður-Þingey-
inga og er notað til
námskeiðahalds.
Við vorum 36 sem
hófum nám þetta haust
og skiptumst þannig að
níu byijuðu í fatasaumi,
níu í vefnaði og átján í
eldhúsi. Auk þess var
öllum í upphafi úthlutað
útsaumsstykkjum og
því var haldið að okkur
að hverja frístund ætt-
um við helst að sitja
með þau. Við Hfidur
vorum saman í hópnum sem byijaði í
fatasaumnum. Við saumuðum nú það
sem til var ætlast og eitthvað um-
fram það, en svo er Hildi íyrir að
þakka að minningamar frá þessum
tímum eru bundnar söng og ljóðum,
fremur en saumaskap. Hún hafði
mikla og bjarta sópranrödd og sat
aldrei lengi þegjandi, ýmist spjallaði
hún, blístraði eða söng. Hún kunni
mörg ljóð ömmusystur sinnar, skáld-
konunnnar Huldu, og hafði yndi af að
syngja þau. Aldrei heyri ég sungið:
„Island, Island, ég vil syngja/um þín
gömlu traustu fjöll“, að ég minnist
ekki Hildar og saumatímanna, þegar
Hildur byrjaði og svo brast á söngur.
Saumakennaranum okkar, Fann-
eyju Sigtryggsdóttur, þótti stundum
nóg um, en sjálf hafði hún alltof gam-
an af söng og Ijóðum til þess að
standast mátið til lengdar með alvöru
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát elskulegrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Hávallagötu 34,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Landa-
kotsspítala fyrir góða umönnun og hlýhug.
Þórður Þorvarðsson, Halla Nikulásdóttir,
Guðrún Þorvarðardóttir, Hermann Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartans þakkir til allra þeirra sem auðsýnt
hafa okkur samúð og vináttu við andlát og
útför elskulegs eiginmanns, föður okkar,
tengdaföður, afa, bróður og mágs,
MAGNÚSAR J. GEORGSSONAR,
Lindarbraut 2,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar Krabba-
meinsfélagsins og Kíwanisklúbbsins Ness.
Sveinbjörg Símonardóttir,
Nína Hildur Magnúsdóttir, Þórður Andrésson,
Georg Magnússon, Margrét Blöndal,
Pálína Magnúsdóttir, Árni Geir Sigurðsson
Guðmundur Georgsson, Örbrún Halldórsdóttir,
Sigurveig Georgsdóttir, Lárus Þorvaldur Guðmundsson
og barnabörn.
+
Við þökkum af alhug öllum þeim fjölmörgu,
sem sýndu okkur samúð og kærleiksríka
vináttu við andlát og útför
VIÐARS VILHJÁLMSSONAR,
Birkihlíð 29,
Sauðárkróki.
Sigríður Kristjánsdóttir,
Vilhjálmur S. Viðarsson, Kolbrún E. Pálsdóttir,
Rósa Dóra Viðarsdóttir, Bjarki H. Haraldsson,
Kristján H. Viðarsson,
Hulda Vilhjálmsdóttir, Þórarinn B. Jónsson
og barnabörn.
og aðfinnslum, en fór bara sjálf að
syngja með. Verra þótti henni þegar
Hildur blístraði sálmalög, það var
óvirðing við guðsorðið. En töfrar
Hildar bræddu hana þó sem aðra.
Við vorum ekkert óskaplega dugleg-
ar í útsaumnum. Stundum kom Hild-
ur aðsvífandi þegar ég var nýsest,
tók af mér saumadótið og tróð því í
pokann með þessum orðum. „Hættu
að sauma í þessa tusku, við þurfum
að fara að lifa lífinu.“ Og mér þótti
miklu skemmtilegra að fara með
Hildi að „lifa líftnu" heldur en að
sauma út. Þá fórum við út, stundum
tvær, stundum fleiri saman, gengum
kringum tjörnina, upp á Kleik eða
lengra, töluðum lífið og tilveruna og
nutum þess að vera saman eða hitta
einhverja. Kl. 11 á kvöldin var gengið
á herbergin og ljósin slökkt og þá átt-
um við að fara að sofa. Við vorum
ekki alltaf syfjaðar og ýmislegt var
nú pískrað í myrkrinu. Einhverju
sinni spurði Hildur hvort ég kynni
ekki kvæðið Vikivaka eftir Guðmund
Kamban. Hún hafði dálæti á því. Eg
kunni það ekki. „Þá er að bæta úr því,
ég kenni þér það þegar búið er að
slökkva á kvöldin", sagði Hildur. Svo
hófst kennslan. „Taktu eftir þessu“
sagði hún oft þegar henni þótti þörf á
að undirstrika eitthvað.
Vappar ósyndur ungi á bakka
með augun logandi af þrá
og sumir þora ekki til þess að hlakka
sem þeim er annast að fá.
Gegn svo mörgu sem Guð þeim sendir
þeir gera kvíðann að hlíf
og kvíða oft því sem aldrei hendir
og enda í kvíða sitt líf.
Við vorum hrifnar af þessu og
kærðum okkur kollóttar þótt her-
bergissystumar tautuðu um að ekki
væri svefnfriður fyrir þessu ljóða-
stagli.
Því fór þó fjarri að Hildur væri löt
eða kærulaus við vinnu. Það kom
best í ljós þegar hún var orðin hús-
móðir á stóru og annasömu heimili.
Hún hafði létta lund og átti mjög
auðvelt með að umgangast fólk hvort
heldur það voru þeir sem minna
máttu sín eða þeir sem töldu sig
meiri háttar. Gleðin var alltaf nálæg
þar sem hún var.
Oft hafa menn deilt um systumar
Mörtu og Maríu í guðspjallinu. Þá er
því oft haldið fram að Marta hafi ver-
ið sú sem vann öll verkin en María
látið eftir sér að slæpast.
Ég hefi aldrei samþykkt þessa
kenningu. Það hefur heldur aldrei
vafist fyrir mér að Hildur var af Mar-
íu gerðinni, en María vann öll sömu
verkin og Marta án þess að vera
áhyggjufull og mæðast í mörgu. Það
er galdurinn við að velja sér góða
hlutskiptið.
Nú er senn áratugur síðan vinkona
mín var útilokuð frá því að „lifa líf-
inu“.
Þetta hafa verið sorgarár iyrir
fjölskyldu hennar vini og vanda-
menn.
Nú er biðin langa loks á enda og ég
vænti þess að nú hafi hún endur-
heimt gleðina og sé frjáls úr fjötrun-
um. Kæri Böðvar, synir og fjölskyld-
ur. Við Sigurgeir sendum ykkur
einlægar kveðjur sem ofnar eru úr
sorg og samúð en einnig gleði og
hugarlétti nú á þessum tímamótum.
Guð blessi ykkur öll.
Hjördís Kristjánsdóttir.