Morgunblaðið - 01.03.2000, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 1. MARS 2000 31
LISTIR
Guitar Islancio er skipað gítarleikurunura Gunnari Þórðarsyni og Birni
Thoroddsen og kontrabassaleikaranum Jóni Rafnssyni.
Eldgömul dægurfluga
LEIKLIST
Leikdeild llngmenna-
félags Biskupstungna
SPANSKFLUGAN
Höfundar: Arnold og Bach
Leikstjóri: Björn Gunnlaugsson
Þýðing: Guðbrandur Jónsson
Leikgerð: Guðrún Ásmundsdóttir
Söngtextar: Böðvar Guðmundsson
Sýnt í Aratungu í Reykholti.
SPANSKFLUGAN er eitt þeirra
leikrita sem gengið hafa aftur og aft-
ur á leiksviðum landsins í áratugi og
enn er verið að troða upp með það.
Nú í Aratungu í meðförum Biskups-
tungnamanna.
Ekki verður framhjá því litið að
hálf er þetta hallærislegt leikrit og
hefur nánast enga tilvísun lengur í
neitt það sem tilheyrir nútímanum.
Þýskir smáborgarar á fyni hluta al-
darinnar, atburðarásin snýst að
miklu leyti um hver ætlar að biðja
um hönd hvers og misskilningur sem
fylgir í kjölfarið. Biðja um hönd og
ráðsmennska foreldranna með von-
biðla dætra sinna. Hvað er nú það?
Þýðingin er líka orðin nokkuð fom-
leg, þéringar og biðja um dús eru
ekki lengur daglegt brauð, að ekki sé
meira sagt. Titlar eins og jústisráð
og málaflutningsmaður hljóma eins
og golfranska, enda sagði meðreiðar-
sveinn minn á 11. ári: „Þau tala alveg
eins og í eldgömlu leikriti."
En því má svo bæta við að hann
skemmti sér afbragðsvel og það
gerði undirritaður reyndar líka en
skemmtunin verður að teljast leik-
stjóra og leikendum til tekna en ekki
þessu „eldgamla" leikriti.
Leikstjórinn hefur valið þá leið að
keyra upp leikinn og fengið leikend-
ur með sér í þann ham. A köflum
jaðrar við að atgangurinn verði ein-
um of, ofleikur væri rétta orðið ef
ekki væri samræmið í ofleiknum, all-
ir hamast eins og þeir eigi lífið að
leysa. Þetta verkar eins og leikstjór-
inn hafi fundið þá lausn á tæknilegri
vankunnáttu leikendanna að magna
upp þeirra eðlilega leikstíl og fá alla
til að gera örlítið grín að sjálfum sér í
leiðinni. Þetta virkar hreint ágætlega
- oftast - og leikendur virtust hafa
heilmikla ánægju af hömluleysinu
sem þetta bauð upp á. Þannig mátti
glöggt sjá að í hamagangnum var
fólgin aðferð sem skilaði sér í kröft-
ugri og oft á tíðum bráðfyndinni sýn-
ingu. Söngatriðin og hljóðfæraleikur
voru án allrar tilgerðar, einföld og
blátt áfram.
Leikstjórinn sjálfur lenti í þeirri
skemmtilegu aðstöðu á föstudags-
kvöldið að þurfa að hlaupa í skarðið
fyrir eina leikkonuna sem forfallað-
ist. Hann dró ekki af sér og naut sín
greinilega vel í kvenhlutverkinu og
undirstrikaði eigin aðferð um hressi-
legan ofleik. Vakti hann mikla kátínu
áhorfenda.
Ólafur Ásbjörnsson var skemmti-
lega aulalegur í hlutverki Hinriks
Meisel, sérvitringsins sem fer
mannavillt þegar hann loks fyrir þrá-
beiðni móður sinnar hefur sig í að
biðja sér konu. Egill Jónasson var
fremstur meðal jafningja í ofleik-
sdeildinni í hlutverki Lúðvíks Klinke.
Konurnar gáfu körlunum ekkert eft-
ir og þar voru fremstar Guðný Rósa
Magnúsdóttir, Asrún Björgvinsdótt-
ir og Berglind Sigurðardóttir.
Þetta er vel unnin sýning og þjón-
ar sínum tilgangi, að skemmta fólki
eina kvöldstund, þótt deila megi um
hversu merkur sá tilgangur sé eða til
hvers sé verið að hampa svona úreltu
og efnislega þunnu leikverki. Það er
fráleitt að ætla að Spanskflugan sé
klassík meðal farsa, þetta er dægur-
fluga sem haldist hefur furðu lengi á
lofti, líklega lengur hér en í heima-
landinu sjálfu.
Hávar Sigurjónsson
Guitar
Islancio á
Akranesi
Norræna húsið
Sungið til upp-
hafningar hvers
dagsleikanum
DJASSTRÍÓIÐ Guitar Islancio
Icikur á tónleikum í Vinaminni,
safnaðarheimilinu á Akranesi, í
kvöld, miðvikudagskvöld, kl. 20.30.
Guitar Islancio er skipað þeim
Birni Thoroddsen og Gunnari
Þórðarsyni á gítara og Jóni Rafns-
syni á kontrabassa. Tríóið, sem
hefur starfað frá haustinu 1998,
hefur komið fram á tónleikum víða
um land en þetta er í fyrsta skipti
sem þeir leika á Akranesi. Tónlist-
in er swing í anda belgíska gítar-
leikarans Django Reinhardts og er
á efnisskránni að finna lög eftir
hann, Duke Ellington, George
Gershwin, Chick Corea, Björn
Thoroddsen, Gunnar Þórðarson
o.fl. auk íslenskra þjóðlaga, en þeir
félagar sendu frá sér geisladisk í
haust sem inniheldur eingöngu út-
setningar þeirra á íslenskum þjóð-
lögum.
Tónleikarnir eru á vegum tón-
listarfélagsins. Aðgöngumiöar
verða seldir við innganginn.
BJÖRK Jónsdóttir syngur við
undirleik Svönu Víkingsdóttur á
Háskólatónleikum í Norræna hús-
inu í dag, miðvikudag, kl. 12:30.
Flutt verða sönglög sem eiga það
sameiginlegt að upphefja hvers-
dagsleikann og ímynd konunnar á
grátbroslegan hátt.
Frumflutt verða tvö af fjórum
lögum úr nýjum lagaflokki „Hvers-
dagslegir söngvar um tímann“ eft-
ir Ólaf Axelsson. Auk þess verða
flutt sönglög eftir Hjálmar Ragn-
arsson, Jórunni Viðar og Arnold
Schönberg.
Björk Jónsdóttir lauk tón-
menntakennaraprófi frá Tónlistar-
skólanum í Reykjavík árið 1982 og
námi frá Söngskólanum í Reykja-
vík 1990. Hún hefur víða komið
fram, m.a. með Sinfóníuhljómsveit
Islands. Hún starfar nú sem _söng-
kennari við Tónlistarskóla FIH og
Nýja söngskólann Hjartans mál.
Svana Víkingsdóttir lauk píanó-
kennaraprófi frá Tónlistarskólan-
um í Reykjavík árið 1976 og ein-
leikaraprófi ári síðar. Hún
stundaði framhaldsnám í Berlín og
lauk þaðan diplomaprófi í píanó-
leik. Hún starfar sem píanóleikari
og píanókennari við Tónlistarskól-
ann í Reykjavík og Tónlistarskóla
FÍH.
Aðgangur er kr. 500. Ókeypis
fyrir handhafa stúdentaskírteina.
Björk Jónsdóttir og Svana Vík-
ingsdóttir leika á hádegis-
tónleikum í Norræna húsinu.
M-2000
Miðvikudagur 1. mars
Stefnumót við íslenska
sagnahefð Þjóðarbókhlaðan
kl. 17.
Sýningin dreg-
ur fram hvernig
bókin og sag-
an, eins og
hún er sögð
W á bók, hafa
* verið örlagavaldar ís-
lensku þjóðarinnar og
einkenna sögu hennar framar
sögu flestra þjóða. Þetta er far-
andsýning sem m.a.er unnin í
samvinnu við Cornell-háskóla,
Stofnunar Arna Magnússonar
á Islandi, Library of Congress
og háskólann í Manitoba.
Sýningin er einnig hluti af
dagskrá Landafundanefndar.
Vefsíðan er www.bok.hi.is.
Frekari upplýsingar um dag-
skrá Menningarborgar er hægt
að fá á vefslóðinni www.reykja-
vik2000.is.
I dálkinum í gær féll niður
vefslóð Margmiðlunarvefjarins
sem opnaður var í gær. Hann
er www.ruv.is/gaman.
Snotur Stórsveit
TÖNLIST
Ráðhús Reykjavíkiir
STÓRS VEITAR-
TÓNLEIKAR
Birkir Freyr Matthíasson, Jóhann
Stefánsson, John Gear, Eiríkur
Orri Ólafsson og Örn Hafsteinsson
trompeta; Edward Frederiksen,
Oddur Björnsson, Björn R. Einars-
son og David Bobroff básúnur, Ól-
afur Jónsson, Stefán S. Stefánsson,
Sigurður Flosason, Jóel Pálsson og
Kristján Svavarsson saxófóna, Ást-
valdur Traustason píanó, Edvard
Lárusson gítar, Gunnar Hrafnsson
bassa, Jóhann Hjörleifsson tromm-
ur og Egill Ólafsson söngur. Stjórn-
andi Sæbjörn Jónsson. Tjarnarsal-
ur Ráðliúss Reykjavíkur
miðvikudagskvöldið 23. febrúar.
STÓRSVEIT Reykjavíkur varð níu
ára 17. febrúar sl. og hefði fæsta
grunað að barnið næði þeim vexti og
þroska sem raun ber vitni, er hún
var að stíga fyrstu skrefin undir
stjórn Sæbjarnar Jónssonar. En
þrautseigja þrautir vinnur allar og
enn stendur Sæbjörn við stjórnvöl-
inn þó hann hafi sem betur fer feng-
ið ýmsa stórsnillinga sem gesta-
stjórnendur undanfarin ár.
Það má heita merkilegt í jafnfá-
mennu samfélagi að takast skuli að
manna sveit sem þessa, sem vinnur
fyrir litlum sem engum launum og
þó ýmist vanti uppá í spilamennsk-
unni jafnast saxafónsveitin á við
þær sem bestar gerast hér í álfu.
Málmblásararnir voru dálítið mis-
góðir á þessum tónleikum og Gunn-
ar Hrafnsson bar hrynsveitina uppi.
Ekki er hægt að bera saman þessa
tónleika og þá síðustu sem haldnir
voru á sama stað þegar Pétur Öst-
lund stjórnaði og lék á trommurnar.
Snillingar einsog hann eru ekki á
hverju strái og auk þess efnisskrá
og efnistök ólík því sem nú var sem
dagur nóttu.
Fyrir hlé flutti Stórsveitin fjögur
lög í útsetningu Veigars Margeirs-
sonar, gamla trompetleikara sveit-
arinnar sem fæst nú við tónsmíðar í
Los Angeles. Hagavagninn eftir
Jónas Jónasson var fyrstur á dag-
skrá, leikinn af sveitinni, en síðan
bættist Egill Ólafsson í hópinn.
Flutningur á vísnalagi Evert Taube,
sem við þekkjum sem Vorkvöld í
Reykjavík, var heldur klénn, og út-
setningin nokkuð síðri en á Haga-
vagninum. Ekki bætti lag Einars
Markans Fyi’ir átta árum miklu við,
en í Ó borg mín borg eftir Hauk
Morthens var sveiflan komin til sög-
unnar. Við bíðum bara eftir ekta
djassútsetningum frá Veigari fyrir
Stórsveitina. Vonandi er borgin til-
búin að borga fyiir slíkt góðgæti.
Ole Kock Hansen stjórnaði Stór-
sveitinni á tónleikum í Ráðhúsinu
fyrir tveimur árum og þá talaðist
þannig milli hans og Hrafns Páls-
sonar píanista mm. að Ole útsetti
tvö lög úr söngleik Hrafns, Vellin-
um. Hljómsveitin lék útsetningar
Ole áferðarfallega en ekki verður
sagt að Ole hafi bætt miklu við lögin.
Þau voru leikin í sætum dansútsetn-
ingum, ekki ólíkum þeim sem Ell-
ington gerði fyrir hljómsveit sína
þegar hann lék á böllum fyrirfólks á
fínustu hótelum Bandaríkjanna.
Afurá móti hef ég alltaf dálítið gam-
an af disknum hans Hrafns, Völlur-
inn, útsetningum Magnúsar Ingi-
marssonar, söng Berglindar
Bjarkar og blæstri Sigurðar Flosa-
sonar í barrýtonsaxófón.
Eftir hlé var skipt um gír og upp-
hófst blús tileinkaður stórsvetinni
eftir John Lewis, ekki þann eina
sanna er var höfuð Modern djass
kvartettsins heldur Englendings
sem starfaði um árabil í Vestmanna-
eyjum, stjórnaði lúðrasveitinni og
lék ragtæm á píanó. Hann er mikill
aðdándi Jóns Leifs og nefndi ópus
sinn Herra Leifs spilar blúsinn. Er
þetta annað djasslagið sem ég veit
nefnt í höfuð Jóni. Hitt er Jón Leifs
í Harlem eftir Tómas R. Einarsson.
Þetta var nokkuð áhevrilegur ópus
og fór ekki troðnuðustu slóðir þó
Jón Leifs kæmi ekki mikið við sögu
fyrren í lokin. Einna skemmtilegast
í þessum ópusi var básúnusóló
Edwards Frederiksens, einn sá
besti sem ég hef heyrt hann blása.
Lagið var líka leikið sem aukalag og
skaut Edward þá skemmtilegum til-
vitnunum í sóló sinn.
Trompetleikarinn efnilegi úr
Vestmannaeyjum, Birkir Freyr
Matthíasson fékk að spreyta sig á
flygilhorn í My secret love. Blés
hann einkar næmlega. Svo var kom-
ið að tveimur verkum eftir altósaxó-
fónmeistarann Phil Woods: Charles
Christopher í minningu Charlie
Parkers og Gary í minningu víbra-
fónleikarans og hljómsveitarstjór-
ans Gary McFarlands. Það fyrr-
nefnda var ósköp þokkalegt og
blésu Ólafur Jónsson og Jóel Páls-
son rútínusólóa og svo fékk yngsti
félaginn í sveitinni,. Eirikur Orri Ól-
afsson, að blása trompetsóló og lofar
hann góðu. Seinni ópusinn var í
höndum Sigurðar Flosasonar og
meiri Parkertilfinning í upphafs-
blúsi hans en öllum fyrri ópusnum
og minningarballaðan sjálf blásin af
hlýu öryggi.
Tónleikunum lauk á tveimur
söngdönsum, Georgia on my mind
og Best of everything, sem Egill
söng. Egill er ekki mikill djass-
söngvari í klassískum skilningi
þessa orðs, en hann hefur skapað
sér persónulegan stíl sem gagnast
oft vel í djassi og túlkun þeii'ra Ast-
valdar Traustasonar á inngangnum
að Georgia on my mind var með
miklum ágætu svo og túlkun Egils
öll á þeim ljúfa söng Hoagy Car-
michel og Stuart Gorrell.
Þessir tónleikar voru á léttu nót-
unum, en slíkt þarf sveit á borð við
Stórsveit Reykjavíkur að bjóða
uppá einsog Sinfóníuhijómsveit Is-
lands Vínartónleika. Áheyrendur
skemmtu sér hið besta og undirrit-
aður líka og bíður glaður eftir næstu
tónleikum Stórsveitar Reykjavíkur.
Vernharður Linnet