Morgunblaðið - 17.03.2000, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 17. MARS 2000 31
LISTIR
Ævintýri
séð í gegnum
rúmbotn
LEIKLIST
Græna eplið (Vihreá
omena) í Hafnar-
fjarðarleikhiísinu
SNÆDROTTNINGIN
(LUMIKUNIN GATAR)
Upphaflega sagan: H.C. Andersen.
Leikgerð og leikstjórn: Luis Zorn-
oza Boy. Ljós, hljóð og svið: Jyrki
Sinisalo. Leikarar: Heikki Kuusela,
Jukka Ruotsalainen, Kaiija Kangas
og Satu Paavola. Hljóðfæraleikar-
ar: Helena Paavola og Markku Lu-
uppala. Laugardagur 11. mars.
SÝNING sú sem hér er til umfjöll-
unar er styrkt af menningarborgun-
um Helsinki og Reykjavík og er
hingað komin sem hluti af menning-
arskiptum téðra borga. Það er kann
að vera að sumum finnist skjóta
skökku við að sýna hana í Hafnar-
firði, en samkvæmt nýjustu heimild-
um nær menningarborgin Reykjavík
aila leið upp á Skaga svo þetta er
kannski ekki eins ankannalegt og í
fyrstu virðist vera. Ástæðan fyrir
staðsetningunni er auðvitað sú að
Hafnarfjarðarleikhúsið mun senda
barnaleikritið Júlíus í staðinn til
Helsinki seinna á árinu.
Brúðuleikhús er leikhúsform sem
krefst töluverðrar nálægðar. Brúðu-
leikhúsið Græna eplið í Helsinki er
með sæti fyrir 60 áhorfendur. Hafn-
arfjarðarleikhúsið er ekki stórt, tek-
ur u.þ.b. 200 manns í sæti, en er samt
þremur sinnum stæn-a. Samt var
hinu litla bráðuleikhússviði stillt upp
í nokkurri fjarlægð frá fremstu
bekkjunum og á milli vora lagðar
nokkrar dýnur þar sem um 60 börn
sátu eða lágu. Það var greinilegt fyr-
ir sýninguna að hinir finnsku að-
standendur sýningarinnar höfðu
áhyggjur af því að í salnum skapaðist
ekki það næði sem þessi viðkvæma
sýning þurfti. Enda kom það á dag-
inn að mörg bamanna skorti einbeit-
ingu til að horfa í þrjú korter á sýn-
ingu á óskiljanlegu máli. Ekki bætti
úr skák að það sem fram fór fyrir
framan braðuleikhússviðið var ekki
nógu vel lýst upp og fór því stundum
fram í hálfrökkri. Afleiðingin var
stanslaust kurr og skrjáf í sælgætis-
bréfum og er leið á sýninguna ráp inn
og aðallega út úr salnum. Undimtað-
an rekur ekki minni til að hafa verið
viðstaddur sýningu sem jafnerfitt
var að fylgjast með og njóta - þrátt
fyrir að sitja í ágætis sæti á fremsta
bekk!
Sýningin er byggð á Snædrottn-
ingunni, einu ævintýra H.C. Ander-
sen. í því túlkar hann trú á að hið
góða yfirstígi alla erfiðleika og sigr-
ist á hinu illa að lokum, eins og í öll-
um almennilegum ævintýram. Það
þarf að stytta töluvert til að koma 50
síðna sögu fyrir á 45 mínútum og
ýmsu var sleppt í þessari leikgerð.
Brúður og leikmunir vora búnar til
úr margvíslegum hlutum, t.d. gorm-
um úr dýnum og á stundum var rúm-
botni stillt upp fyi’ir framan tjaldið
svo að áhorfendur gætu séð ævintýr-
ið í gegnum vírmöskvana. Sýningin
hafði til að bera tvo mjög ákveðna
kosti. Annar viðkemur frábæm tón-
list, sem tveh- hljóðfæraleikarai-
fluttu, en því miður kemur hvergi
fram í upplýsingum á íslensku og
ensku eftir hvern hún er. Hinn er
sjónrænn, en það skemmtilegasta við
sýninguna er hve vel tókst til við
skuggamyndasýningahlutann. Þarna
nutu hinar sérkennilegu brúður sín
best og formin náðu að mynda til-
finningu fyrir þrívídd í skugga, sem í
eðli sínu á aðeins að vera í tveimur
víddum. Sérstaklega gaman var að
fylgjast með hreindýrinu þar sem
teygjanleiki gormsins sem það var
búið til úr var nýttur til hins ýtrasta.
Stór ókostur var hins vegar það að
vegna þess hve braðurnar vora
óhefðbundnar og því erfitt að bera
kennsl á einstakar persónur og hve
textinn var í raun stór hluti af sýn-
ingunni var mjög erfitt að fylgjast
með söguþræðinum nema að gjör-
þekkja söguna sem verkið byggist á.
Ef textinn hefði verið þýddur af ís-
lenskumælandi leikara jafnóðum,
eða stuttri kynningu verið skotið inn
á milli atriða hefði það bætt úr skák
og auðveldað áhorfendum að hrífast
með og njóta hins nýstárlega sem
bar fyrir sjónm. Örstutt kynning
Gunnars Helgasonar í upphafi var
alls ekki fullnægjandi.
Sveinn Haraldsson
Einsöngstón-
leikar í Smára
DAGNÝ Þ. Jónsdóttir
sópransöngkona og Ólaf-
ur Vignir Albertsson
píanóleikari halda ein-
söngstónleika í tónleika-
sal Söngskólans, Smára,
Veghúsastíg 7 Reykja-
vík, á morgun, laugardag
kl. 14.
Tónleikarnir era loka-
áfangi burtfararprófs
Dagnýjar frá Söngskól-
anum í Reykjavík. Á efnisskránni
era erlendir Ijóðasöngvar eftir
Gabriel Fauré, Richard Strauss og
Samuel Barber og Ijóðaflokkurinn
Cuatro Madrigales Amatorios eft-
ir Joaquin Rodrigo. Þá syngur
Dagný lög eftir einn af framkvöðl-
um íslenskrar tónlistar, Svein-
björn Sveinbjömsson, nútímalög
Hjálmars H. Ragnarssonar og
Söng Sólveigar úr Pétri Gauti.
Dagný lauk 8. stigs prófi frá
Söngskólanum í Reykjavík vorið
1993, undir handleiðslu Magnúsar
Jónssonar og Hólmfríðar Sigurð-
ai-dóttur. Að loknu prófi lá leiðin til
Bretlands, þar sem hún stundaði
framhaldsnám í fjögur ár;
einkanám hjá Annette
Thompson og nám í þrem-
ur óperuþjálfunarskólum,
Scenaria, Abbey Opera og
Randazzo Opera, þar sem
lögð var áhersla á hina
leikrænu hlið óperannar.
Jafníramt sótti hún nám-
skeið hjá Virginiu Zeani,
Mark Shanahan, Jona-
than Hinden og Robin
Bowman. Dagný hefur komið
fram sem einsöngvari á tónleikum
bæði hérlendis og víðsvegar um
Bretland. Árið 1995 vann hún
söngvakeppnina „The BBC Radio
Oxford Music Festival Song Recit-
al Competition“ og í framhaldi af
keppninni var söng hennar út-
varpað frá BBC Radio.
Dagný tók fyrri hluta burtfarar-
prófs frá Söngskólanum sl. vor.
Hún stundar nú nám við kennara-
deild skólans og stefnir að söng-
kennaraprófi vorið 2001. Aðal-
kennarar hennar nú era
Guðmundur Jónsson og Ólafur
Vignir Albertsson.
Dagný Þ.
Jónsdóttir
Morgunblaðið/Sigríður Kristinsdóttir.
Æja í Reykholti
Reykholt. Morgunblaðið.
ÞOREY Magnúsdóttir (Æja) setur
upp verk sitt á sanisýningu sjö lista-
kvenna, Trúin og tíminn, sem opnuð
var á dögunum í safnaðarsal Reyk-
holtskirkju í Borgarfirði. Sýningin
fer síðan áfram um landið og verður
sett upp í kirkjum og safnaðar-
heimilum.
Sýningum
lýkur
GUK
Sýningu Carstens Greife í GUK
lýkur á sunnudag, en hún var opnuð
6. febrúar sl.
Carstein sýnir þai' þrjár faxteikn-
ingai' sem hann hefur gert af hlutum
úr sínu nánasta umhverfi og útfært
með reglum skapalónsins í fullri
stærð.
Á vegg í garðinum á Selfossi hang-
ir faxmynd hans af jólatrénu frá síð-
ustu jólum, í Danmörku mynd af bíl
nágrannans og í Þýskalandi mynd af
geymslunni.
Carsten er fæddur í Bielefeld í
Þýskalandi árið 1968 og lauk námi í
myndlist frá Kunst Hochschule í
Hannover árið 1997.
Sýningin er opin á sunnudag kl.
16-18 að staðartíma og á öðram tím-
um eftir samkomulagi. Hægt er að
fylgjast með sýningunni á http://
www.simnet.is/guk.
Seiður galdra-
meistarans
TOJVLIST
Háskólabíó
SINFÓNÍUTÓNLEIKAR
Sinfóníuhljómsveit íslands lék
Lærisvein galdrameistarans eftir
Paul Dukas, Poeme op. 25 eftir
Ernest Chausson, Tzigane eftir
Maurice Ravel og Sinfóníu nr. 3 í
a-moll op. 44 eftir Sergei Rakhman-
inov. Einleikari á fiðlu og stjórn-
andi: Dimitri Sitkovetskíj.
Fimmtudagskvöld kl. 20.00.
VARLA gleymir nokkur mann-
eskja sem séð hefur Mikka mús tak-
ast á við seið galdrameistarans í
Fantasíu Walts Disneys. Teiknuram
Disneys tókst svo snilldarlega að
samhæfa mynd og tónlist að hefði
maður ekki vitað betur, gæti maður
vel hafa trúað því að tónlistin hefði
verið samin við myndina. En slík var
snilli Pauls Dukas. Tónamynd hans
af Lærisveini galdrameistarans,
byggð á ævagamalli sögu, er svo
sterk og ber, að basl lærisveinsins
við kústinn og skjólurnar er manni
ljóslifandi hvort sem sér Mikka fyrir
sér í hlutverkinu eða ekki. Þetta
hlýtur að vera skemmtilegasta verk
prógramtónlistarinnar. Eins og efn-
ið býður uppá, er tónverkið dramat-
ískt og hlaðið stigvaxandi spennu og
örvæntingu sem ekki sér fyrir end-
ann á fyrr en lærimeistarinn kemur
til skjalanna og leysir úr vanda
sveinsins. Þetta verk líður enga
hófstillingu í túlkun; þar verður að
tefla á tæpasta vað. Sinfóníuhljóm-
sveit íslands setti sannarlega upp
galdrahattinn í flutningi verksins á
tónleikunum í gærkvöldi. Það var
djarft spilað; strengirnir léttir og
fljótandi og blásarai' energískir og
þrúgandi. Fagott og horn áttu stór-
leik, og þegar hornin tóku við aðal-
stefinu léku fiðlurnar undir í svarr-
andi boðaföllum. Frábær flutningur!
Annað verkið á efnisskránni,
Poéme eftir Chausson, er tónaljóð
eins og það fyrsta. Þó er það allt
annars konar verk; það er ekki
mynd í tónum og ekki saga; heldur
ljóðræn fantasía, þar sem einleiks-
fiðla og hljómsveit skiptast á inn-
blásnum hugmyndum og stefjum
sem rísa hátt í andagift. Poéme er
eitt vinsælasta viðfangsefni fiðlu-
leikara; erfitt, en þeim mun meira
gleðjandi fyrh' áheyrendur þegar vel
er leikið. Dimitri Sitkovetskíj er
gríðarmikill virtúós og galdramaður
með fiðluna, en í Poéme var leikur
hans hástemmdur og innilegur. Fiðl-
an hans er greinilega mikill kjör-
gripur með óvenju safaríkan og mik-
inn tón. Samspil hans og
hljómsveitarinnar var fínt þrátt fyr-
ir að hann væri ekki nema hálfur í
stjórnandahlutverkinu.
Enn einn stríðsfákurinn á efnis-
skránni var Tzigane eftir Ravel,
verk sem eins og hin fyrri hefur not-
ið ómældra vinsælda. Þetta verk er
algjört dúndur; ólgandi ástríðu-
flaumur frá upphafi. Hófstilling á
ekki við í túlkun þessa verks frekar
en hjá Lærisveini galdrameistarans;
hér er kjarninn óhaminn tilfinninga-
hiti og súrrandi fjör. Dimitri Sitkov-
etskíj fór létt með að heilla salinn
með ögrandi og töfrandi leik sínum.
Hljómsveitin var firnagóð og lék af
miklum ki'afti.
Þriðja sinfónía Rakhmaninovs var
lokaverk tónleikanna; ljúft niðurlag
eftir dramatíkina sem á undan fór.
Sinfónían er myndrænt verk í þrem-
ur þáttum. Tónmálið er þétt og
knúsað; massi, sem leggst yfir hlust-
irnar eins og voð. Stefjum skýtur
upp úr massanum við og við; aðal-
stefið þjóðlegt rússneskt stef og
margvísleg tilbrigði við það. Sigi'ún
Eðvaldsdóttir átti nokkrar sólóstróf-
ur sem hún spilaði ákaflega fallega. I
öðrum þætti vantaði méítí snerpu í
rytma, og stundum var samheldni
hljóðfærahópanna við það að riðlast.
Annars var flutningur verksins fínn
undir stjórn Sitkovetskíjs.
Þetta var mikið skemmtiprógi'am,
og þrátt fyrir vinsældir þessara
verka, heyrast þau ótrúlega sjaldan
á tónleikum. Töframaðurinn Sitkov-
etskíj átti sinn þátt í að gera tónleik-
ana ánægjulega; en ekki síður
hljómsveitin sem var í miklum
galdraham.
Bergþóra Jónsdóttir
Meðferðirnar
ekki eins erfiðar !
„Ég greindi5t með krabbamein sl.
áramót og hef þurft að ganga í
gegnum erfiðar lyfjameðferðir sl.
mánuði. Ég misti rauðu og
hvítu blóðkornin mikið niður
eftir hverja meðferð og þurfti á
daglegum sprautum að halda og
blóðgjöf. Eftir að ég byrjaði að taka
Naten hef ég haldið rauðu og hvítu
blóðkornunum í jafnvægi.
Meðferðirnar eru nú ekki eins
erfiðar þar sem mér iíður
betur. Ég mæli eindregið
með Naten"
•

'HfS 1
i
oHb i
-1
'tiÍÍR i
fædubótarefniö
sem fólk talar um !
NATEN
Fæst / apótekum og.
sérverslunum um land allt.