Morgunblaðið - 30.03.2000, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 30.03.2000, Blaðsíða 36
36 FIMMTUDAGUR 30. MARS 2000 LISTIR MORGUNBLAÐIÐ Sveifluljónið Papa Jazz Heimisfé- lagar enn á faraldsfæti Hellu. Morgunblaðið. FÉLAGAR í Karlakórnum Heimi úr Skagafirði brugðu undir sig betri fætinum um síðustu helgi er þeir héldu suður yfir heiðar í tónleika- ferð. Kórinn fór í samskonar ferð fyrir tveim árum sem heppnaðist afar vel og var þá strax ákveðið að endurtaka leikinn. Ferðin hófst á fimmtudagskvöldið í Reykholti í Borgarfirði, kvöldið eftir sungu þeir á Laugalandi í Holtum í Rang- árvallasýslu, á laugardeginum í Langholtskirkju og síðan var endað á skemmtistaðnum Broadway um kvöldið. Á Laugalandi var húsfyllir og kórinn margklappaður upp, en á þéttskipaðri dagskránni var úrval erlendra og innlendra sönglaga, þjóðlaga og óperusýnishorna. Með kórnum sungu einsöng Einar Hall- dórsson, Guðmundur Ragnarsson og bræðurnir Pétur, Óskar og Sig- fús Péturssynir. Söngstjóri kórsins er Stefán R. Gíslason, en Thomas Higgerson lék undir á píanó og Guðmundur Ragnarsson á gítar. LEIKLIST L e i k f é I a g Hveragerðis BANGSÍMON OG VINIR HANS Eftir sögum A.A. Milne. Leikgerð: Eric Olson. Þýðandi: Hulda Valtýs- dóttir. Lög, textar og leikstjórn: Anna Jórunn Stefánsdóttir. Sunnudaginn 26. mars. SÖGURNAR um Bangsímon hafa náð til íslenskra bama að undan- £omu í gegnum sjónvarpið svo pers- ónur sagnanna eru þeim vel kunnar. Það var enda greinilegt að börnin þekktu þau Bangsímon, Grisling, Ja- kob, Kaninku og Asnann. Það er því vel til fundið að dusta rykið af leikrit- inu um Bangsímon sem mér vitan- lega hefur h'tið verið sýnt - ef nokkuð - frá því að það var sýnt í Þjóðleik- húsinu fyrir allmörgum ámm. Sem leikrit íyrir yngri bömin er það þó dálítið gallað. Bæði er það orðmargt og atriðin kyrrstæð. Löng samtöl milli persónanna fóm óneit- anlega fyrir ofan garð og neðan hjá mörgum í salnum. Einnig er fram- vindan nokkuð lausleg. Leikritið er TONLIST Múlinn, Súlun íslandus SVEIFLA OG SAMBA Hljómsyeit Guðmundar Steingríms- sonar. Ástvaldur Traustason pianó, Bjöm Thoroddsen og Sveinn Eyþórsson gítarar, Bjarai Svein- bjömsson rafbassi og Guðmundur Steingrímsson trommur. Sunnudagur 26. apríl 2000. ÞAÐ var einsog smá djasshátíð stæði yfir sl. sunnudag á Stór- Reykjavíkursvæðinu. í Mosfellssveit vora Andrés Gunnlaugsson gítaristi og Þóra Gréta söngkona að djassa, á Múlanum lék hljómsveit Guðmundar Steingrímssonar og Stefán S. Stef- ánsson var með kvintett sinn í Kaffi- leikhúsinu. Björn Thoroddsen og Bjarni Sveinbjörnsson hafa unnið með Guð- mundi allt frá því að Guðmundur Ingólfsson blés nýju lífi í Islands- sett saman úr nokkmm stuttum sög- um af ævintýmm Bangsímons og verður því á köflum nokkuð sundur- laust. Sýning Hvergerðinga bætti þessa ágalla þó að vemlegu leyti upp með litríkum búningum og líflegri sviðs- mynd. Dýragervin vom skemmti- lega útfærð og greinilegt að talsverð vinna hafði verið lögð í búningana. Ég saknaði þess að ekki skyldi hafa verið lögð meiri áhersla á hreyfingar dýranna og þær lagðar til gmndvall- ar persónusköpun hvers og eins. Þannig hefði mátt skapa meira líf á sviðinu og gera sýninguna enn sjón- rænni. Fyrir vikið varð nokkurt ósamræmi milli búninganna og leik- endanna, þetta vom ekki dýr heldur fólk í dýrabúningum. Leikurinn varð heldur ekki jafn kröftugur og hann hefði annars getað orðið og varð þetta sérstaklega áberandi þar sem salurinn sem leikið er í hentar frem- ur illa fyrir sýningu af þessu tagi. djassinn um og eftir 1980 og Ástvald- ur Traustason hefur leikið með hon- um nokkuð á síðari ámm. Svein Eyþórsson hef ég ekki heyrt leika djass áður, en hann er sonur Eyþórs Þorlákssonar gítarista sem var einn fyrsti djassbassaleikari Islands. Sveinn leikur á gamla Gretch-gítar föður síns og minnir tónninn á Ey- þór. Sveinn er leikmaður í djassi og kom það berlega í ljós í spuna hans sem var nokkuð hikandi, sér í lagi í samanburði við þá þrautreyndu at- vinnumenn sem hann lék með. Guðspjall kvöldsins vom söng- dansar af klassískri efnisskrá djass- ins. Fyrsti dansinn var „Lullaby of Birdland" eftir einn vinsælasta pían- ista djasssögunnar, hinn blinda, breska George Shearing. Guðmund- ur var ekki með mikið umleikis. Sneril, háhatt, einn disk og bursta í höndum, en hann stýrði sveiflunni af stakri snilld. Ég saknaði þess að heyra þá ekki leika fleiri lög í jafn einfaldri svingútsetningu og Lullaby of Birdland, því varla getur nokkur annar trommari á Islandi svingað einsog Guðmundur þegar því er að Hann er allur á lengdina og án upp- hækkana fyrir aftari bekki svo sjón- línur em mjög slæmar og leikendur náðu ekki til áhorfenda aftan við miðjan sal. Vafalaust stendur þetta til bóta og Leikfélagið á eftir að bæta aðstöðu áhorfenda verði þetta að framtíðarhúsnæði fyrir starfsemi þess. Þá hefði leikstjóri gjarnan mátt beina leiknum meira að salnum, reyna að virkja áhorfendur betur með í leikinn svo þeir hefðu tækifæri til beinnar þátttöku. Hins vegar er ánægjulegt að sjá hversu vel hefur tekist að virkja unga leikendur til þátttöku í sýning- unni og greinilegt að flestir em að stíga sín fyrstu spor á leiksviði. Þeim tekst vel upp. Ylfa Lind Gylfadóttir var ágæt í hlutverki Bangsímons, saklaus og einlæg og röddin var sterk. Jóninna Margrét Guðmun- dsdóttir var sömuleiðis skemmtileg- ur Grislingur en báðar mættu þær skipta. Næst var bossanóvaperlan „Wave“, allfonkuð í lokin og síðan einn af helstu söngdönsum milli- stríðsáranna; „Yesterdays". Bjöm þyrlaði djangóískt undir einföldum sóló Ástvaldar og tókst að byggja upp skemmtilega spennu í tónlist- inni. Þess má geta að Guðmundur, Björn og Bjarni léku þetta lag með Guðmundi Ingólfssyni er síðasta upptakan var gerð með honum. Duke Ellington hefur samið marga perluna, en þó „It Dont Mean a Thing If It Aint Got That Swing“, sé stundum kallað guðspjall sveiflunn- ar, er það vegna textans en ekki lagsins. Þeir félagar léku lagið með sölsublæ og var Ástvaldur á heima- velli í sóló sínum. Fyrsta setti lauk á klassíkinni úr Casablanca; „As time Goes By“, og lék Sveinn laglínuna sérdeilis fallega. Það var átakalaus tónlist sem hljómsveit Guðmundar Steingríms- sonar flutti á Múlanum, en gædd þokka og sveiflu svo maður hvarf á brott með bros á vör útí milt kvöldið. sleppa betur fram af sér beislinu og beina leik sínum betur út og að saln- um. Hið sama á við frammistöðu þeirra Sævars Loga Ólafssonar í hlutverki Jakobs og Ingva Péturs- sonar í hlutverki Asnans. Leikur þeirra skilaði sér kannski ekki alveg sem skyldi vegna óþarfa hæversku gagnvart salnum. Björg Hjördís Ragnarsdóttir var friskleg Kaninka en mætti leggja meiri áherslu á kan- ínulegt eðli persónunnar. Kanínubörnin gáfu sýningunni líf- legra yfirbragð með nærvem sinni. Tónlistin var ágætlega flutt en lítið sást til hljóðfæraleikaranna vegna áðurnefndra annmarka á salnum. Bangsímon og vinir hans er falleg sýning og í hana hefur greinilega verið lagður metnaður og vinna. Nokkuð vantar þó á að sýningin vinni hug og hjörtu áhorfenda og stafar það fyrst og fremst af misskil- inni hæversku leikenda og hiki þeirra við að leika af þeim krafti sem verkið býður upp á og gerir í raun- inni tilkall til. Kannski tekst þeim að yfirvinna þetta eftir því sem sýning- um fjölgar. Þá verður vemlega gam- an að heimsækja Bangsímon og vini hans í leikhúsið í Hveragerði. Hávar Sigurjónsson Góð kynning á Islendinga- sögunum London. Morgunblaðið. ÚRVAL íslendingasagna, sem Penguin hefur gefið út fær góða dóma hjá Heather ÓDonoghue, en umsögnin birtist í The Daily Tele- graph á laugardaginn með fyrir- sögninni; Þegar víkingamir lærðu mannasiði. ÓDonoghue segir frá því þjóðfé- lagi, sem sögurnar era sprottnar úr og fer einnig nokkmm orðum um efni og stfl íslendingasagnanna. Efni þeirra komi ókunnugum oft á óvart af því að það er ekki þjóðsögur um álfa og tröll eða viðureignir kappa og dreka, heldur frásagnir í fullri lengd af raunvemlegum atburðum. Helzt megi líkja sögulegum skáldsögum nútímans við þær að uppbyggingu. Stfllinn er bæði formföst frásögn og samtöl, kjamyrtur og blátt áfram. Þýðingin (en efnið er sótt í fimm binda útgáfu íslendingasagna á ensku frá 1997) þræði vel hinn gullna meðalveg milli fyrningar fyrri þýð- inga og orðavaðals samtímans. Þetta úrval, sem um ræðir, hefur Ömólfur Þórsson annazt og segir ÓDonoghue að mikill kostur sé, hversu vel hafi tekizt þar til. Þarna megi kynnast fjölbreytni Islendinga- sagnanna allt frá stuttum, fyndnum söguþáttum til margbrotinna fjöl- skyldusagna. Lesandinn fái bæði innsýn í orrastuheim karlsins og heim sterkra og gáfaðra kvenna. Þetta úrval Islendingasagna segir ritdómarinn að sé fallega framreitt. Sögunum fylgi mjög gagnleg kort, skýringarmyndir og orðskýringar. Þá hrósar hann einnig formála Jane Smiley og ritgerð Robert Kellogg, sem hann segir að falli mjög vel sam- an. Það sé erfitt að hugsa sér betri kynningu en þetta úrval á því mikla verki, sem íslendingasögumar em. ----------------- Nýjar bækur • ÞÚgafstmér akurinn þinn ...er nótnabók (kór- hefti) með söngvum við 25 fyrstu Passíus- álma Hallgríms Péturssonar eft- ir Kjartan Egg- ertsson, skóla- stjóri Tónskóla Hörpunnar. Söngvarnir em útsettir fyrir blandaðan kór. Að sögn Kjartans em söngvarnir hvorki flóknir eða framandi, en samdir við valin er- indi úr hverjum sálmi þar sem saman fer hrynjandi í ljóði og lagi. Væntanlegt er hefti fyrir organ- ista þar sem söngvarnir em jafn- framt í tónfluttri tóntegund og með fylgirödd. Kjartan Eggertsson stofnaði Tónskóla Hörpunnar síðastliðið haust í Grafarvogshverfi. Hann hefur undanfarin 23 ár verið skóla- stjóri tónlistarskóla á landsbyggð- inni auk þess sem hann hefur á sama tíma verið kirkjuorganisti. Kjartan á rætur tónlistarmenntun- ar sinnar í Tónskóla Sigursveins D. Kristinssonar. Hans aðal- hljóðfæri var klassískur gítar. Hljómfræðinám stundaði hann hjá Sigursveini heitnum Kristinssyni. Kjartan segir túlkun sr. Hall- gríms Péturssonar á píslargöngu Jesú Krists og kenningum kristn- innar í Passíusálmunum vera stór- kostlega og muni lifa með kristinni kirkju á íslandi um ókomna tíð. Kjartan segir að Passíusálmana sé vel hægt að syngja og telur að boð- skapur þeirra og umfjöllunarefni sé aðgengilegra í söng. Útgefandi Passíusálmasöngv- anna er Tónlistarfélagið Strengir ehf. í Reykjavík. Vernharður Linnet Morgunblaðið/Aðalheiður Högnadóttir Karlakórinn Heimir söng á fjölmennum tónleikum á Laugalandi í Holtum við góðar undirtektir. Bangsímon í Hveragerði Kjartan Eggertsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.