Morgunblaðið - 16.07.2000, Qupperneq 26

26 SUNNUDAGUR 16. JÚLÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Kristínn
Hjónin Stefán Þormar Guðmundsson og Jóna Gunnarsdóttir hafa sóð um rekstur Litlu kaffistofunnar undanfarin ár og gengið vel því viðskiptin hafa 10-12 faldast síðustu sjö ár.
ALÞINGIGÖTUNNAR
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
eftir Kristínu Gunnarsdóltur
Það var Ólína Sigvaldadótt-
ir matráðskona sem setti
niður Litlu kaffistofuna
fyrir fjörutíu árum. Hún
hafði starfað með vegavinnuflokkn-
um sem lagði núverandi veg yfir
Hellisheiði og fékk þá hugmynd
þegar vegalagningunni var lokið að
setja niður áningarstað við þjóð-
veginn. „Ég held að margir hafi
verið svartsýnir á þetta hjá henni,“
sagði Stefán Þormar Guðmundsson
sem nú rekur Litlu kaffistofuna
ásamt fjölskyldu sinni. „Það eru
ekki nema tuttugu kílómetrar héð-
an og til Reykjavíkur en þeir menn
sem hafa ferðast hér yfir þekkja
hvernig veðurfar er hér undir Þórs-
hamri sem sumir kalla „Drauga-
hlíð“ þegar veðrið er vont. Ég dreg
ekki af því að hér er oft eitt al-
versta veður á veturna."
Og víst er að Litla kaffistofan er
ekki fyrsti áningarstaðurinn sem
staðið hefur við veginn yfir heiðina.
A Kolviðarhóli rétt fyrir ofan Þórs-
hamar var boðið upp á gistingu og
þar var rekin greiðasala í 68 ár.
Lestarferðir lágu þar um og sagði
Stefán að sagt væri að hvergi hafi
jafnmargir menn orðið úti en á
þeirri leið. í minningu þeirra hefur
Stefán látið ramma inn þetta ljóð
Gríms Thomsen og hengt upp á
vegg í Litlu kaffistofunni:
Þótt fógur séu fjöllin vor,
feiknþaumargageyma,
um fannir liggja freðin spor,
feigðin á þar heima.
Ljóðið orti Grímur eftir að hafa
komist við illan leik að Kolviðarhóli.
VEDSKIPTIAIVINNULÍF
Á SUNNUDEGI
► Stefán Þormar Guðmundsson fæddist í Vík í Mýrdal 25. mars
árið 1946. Að loknu gagnfræðaprófí frá Skógaskóla var hann einn
vetur á lýðháskóla í Danmörku og seinna lauk hann prófi frá
Bankamannaskólanum. Stefán var starfsmaður Búnaðarbankans í
27 ár og gegndi meðal annars stöðu útibússtjóra í Vík í Mýrdal.
Hann tók við starfi innheimtustjóra OIís árið 1988 og starfaði þar
fram til ársins 1993 er hann tók við rekstri Litlu kaffistofunnar
ásamt konu sinni Jónu Gunnarsdóttur.
Morgunblaðið/Kristinn
Fjöldi þeirra sem leið eiga framhjá Litlu kaffistofunni koma þar við og
þiggja kaffisopa og heimabakað meðlæti.
„Það má vel vera rétt sem margir
halda fram að mjög reimt sé í
kringum Litlu kaffistofuna þó ég
hafi aldrei orðið var við neitt slíkt.
En fólk sem hefur unnið hérna seg-
ist hafa orðið vart við ýmislegt. Eitt
get ég þó sagt og fullyrt að hér í
kring er eitthvað gott á sveimi sem
ég get ekki skýrt frekar. Það er
fullt af fólki sem gerir grín að þessu
og kannski geri ég það líka en það
er eitthvað hér sem heldur yfir
okkur verndarhendi," sagði Stefán.
Hætti eftir 35 ár
En hvað kom til að bankamaður-
inn og innheimtustjórinn ákvað að
snúa sér að greiðasölu? Stefán
sagði að þjónustustörf hefðu ávallt
átt við sig og að hann hefði alltaf
haft áhuga á að reka veitingastað.
„Þegar Óli Kr. Sigurðsson tók
við Olís þá plataði hann mig til að
hætta hjá bankanum eftir 27 ár og
réð mig sem innheimtustjóra en við
Óli vorum búnir að vera góðir vinir
og kunningjar í mörg ár,“ sagði
hann. „Ég var þá búinn að gegna
ýmsum störfum í bankanum, var
meðal annars forstöðumaður og
síðan útibússtjóri Búnaðarbankans
í Vík í Mýrdal.
Ég var búinn að nefna við Óla að
ég hefði áhuga á að hætta
skrifstofuvinnunni og taka við veit-
ingastað. Eftir rúmlega 30 ár í bók-
haldsvinnu og fyrir framan tölvu
vildi ég breyta til. Óli benti mér á
að hann væri að hugsa um að opna
vegasjoppu og bensínstöð við
Kúagerði, á leiðinni út á Reykjanes,
sem hann vildi að ég tæki við en
honum entist því miður ekki aldur
til að ráðast í þá framkvæmd. Þeir
sem tóku við hjá Olís vissu um
þennan áhuga minn og bentu mér á
að Litla kaffistofan væri laus.“
Maður er manns gaman
Stefán sagði að í fyrstu hafi hann
haldið starfinu sem innheimtustjóri
og verið kominn upp eftir eld-
snemma á morgnana til að opna
kaffistofuna og var kominn aftur
strax eftir vinnu og var svo auð-
vitað að alla daga um helgar. „Þetta
var því langur vinnudagur því við
erum með opið frá hálfsjö að
morgni fram til níu á kvöldin alla
daga vikunnar allan ársins hring
nema núna á síðustu tveimur árum
þá hefur verið lokað á jóladag og
nýársdag,“ sagði hann. „Ég fékk
dætur mínar til að reka kaffistof-
una á daginn og síðan hefur fjöl-
skyldan öll meira og minna komið
að rekstrinum. Þannig gekk þetta
fyrstu árin.
Reksturinn stóð ekki vel þegar
við tókum við. Maður hrökk við
þegar einhver gekk inn. Ég gleymi
held ég aldrei fyrsta deginum þeg-
ar ég átti að hita pylsur í fyrsta
sinn. Það tókst en mér fannst það
skondið. Ég held að það sé ekkert
karlagrobb þó ég segi að þetta hafi
gengið mjög vel. Við höfum aukið
viðskiptin verulega og síðustu sjö
ár hafa þau 10-12 faldast. Ég held
að þeir verði að muna eitt sem ætla
sér að vinna við þjónustu og vilja ná
til sín viðskipatvinum og það er að
maður er manns gaman. Ég hef
sjálfur lagt mig eftir því að vera