Morgunblaðið - 07.12.2000, Blaðsíða 54

^ 54 FIMMTUDAGUR 7. DESEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
4
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN GAMALÍELSSON
rafmagnstæknifræðingur,
Lautasmára 5,
Kópavogi,
sem lést 1. desember, verður jarðsunginn
frá Digraneskirkju föstudaginn 8. desember
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent Félag nýrnasjúkra og Krabba-
meinsfélagið.
Jóna Guðbergsdóttir,
Svanhvít J. Jónsdóttir, Jón Ingi Hjálmarsson,
Guðbergur Jónsson,
María Jónsdóttir, Páll Þór Kristjánsson,
Bragi Rúnar Jónsson,
Davíð Jónsson, Elín S. Gunnsteinsdóttir
og afabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUNNAR GÍSLASON,
Grundargerði 12,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju föstu-
daginn 8. desember kl. 10.30.
Kristín Sveinsdóttir,
Gísli Pétur Gunnarsson, Anna Guðbjörg Guðjónsdóttir,
Lára Lilja Gunnarsdóttir, Bjarni Axelsson,
Auður Ýr Gísladóttir,
Sandra Ýr Gfsladóttir,
Gunnar Bjarnason, Þórunn Svanhildur Eiðsdóttir,
Sveinn Bjarnason, Sólrún Ragnarsdóttir,
Kristín Bjarnadóttir,
Pétur Bjarnason
og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
LÁRA EINARSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Hlíf,
(safirði,
verður jarðsungin frá ísafjarðarkirkju laugar-
daginn 9. desember kl. 14.00.
Ólöf Erna Guðmundsdóttir, Jón Hjörtur Jóhannesson,
Tryggvi Þór Guðmundsson, Rósa Harðardóttir,
Bára Guðmundsdóttir, Ragnar Áki Jónsson,
Guðmundur Guðmundsson, Ásgerður Ingólfsdóttir,
Lára G. Hale, Christopher C. Hale
og fjölskyldur.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
LÁRA HALLDÓRSDÓTTIR
frá Vindheimi,
Neskaupstað,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaup-
stað mánudaginn 4. desember, verður jarð-
sungin frá Norðfjarðarkirkju miðvikudaginn
13. desember kl 14.00.
Sigurbjörg Bjarnadóttir, Hjörtur Árnason,
Birna Bjarnadóttir, Hjálmar Ólafsson,
Guðmundur Bjarnason, Klara (varsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
t
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við fráfall og útför
mannsins míns, föður, fósturföður, tengda-
föður og afa,
SIGURJÓNS FANNDALS TORFASONAR,
Hvítadal,
Dalasýslu.
Guð blessi ykkur öll.
Elísa Berthelsen, Torfi Sigurjónsson,
fósturbörn, tengdabörn og barnabörn.
GUNNARÁGÚST
HELGASON
+ Gunnar Ágúst
Helgason fædd-
ist á Hamri f Vest-
mannaeyjum 22. jan-
úar 1923. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 23. nóv-
ember sfðastliðinn
og fdr útför hans
fram frá Landa-
kirkju í Vestmanna-
eyjum 2. desember.
Horfi á eftir rútunni
og veifa mömmu. Það er
snemma morguns og
ennþá dimmt. „Aum-
ingja mamma að þurfa að fara inní
kalt frystihúsið, mín bíður eitthvað
betra,“ hugsa ég.Lít til beggja hliða
og stekk yfir götuna. Amma tekur á
móti mér á náttsloppnum, afi liggur
uppi í rúmi og hlustar á fréttimar.
Ilmur af nýlöguðu kaffi og nýsmurðu
brauði. Sest niður og fæ mér eina
brauðsneið. Amma lítur á mig og seg-
ir: „Eigum við kannski að hvíla okkur
aðeins?“ Ég þarf ekki að hugsa mig
tvisvar um. Skríð upp í bólið til afa,
kúri mig í hlýjunni,
sekk niður í svampinn,
heyri óminn frá útvarp-
inu ... í „millum" hjá afa
og ömmu.
Manni var alltaf hlýtt
nálægt afa. Þær eru
ófáar stundimar sem ég
sat hjá honum í sjón-
vai’psstólnum og hlýjaði
mér á höndunum á milli
handakrikanna hans.
Ekki veit ég hve oft
hún amma bað hann um
að fara í peysu áður en
hann fór út. „Hvaða vit-
leysa er þetta sagði
hann“, og rauk svo út á stutterma-
bolnum um hávetur.
Og nokkmm dögum áður en hann
kvaddi þetta líf, meðan hann lá fár-
veikur á sjúkrahúsinu bauð hann
mömmu að skríða upp í til sín og hlýj-
aði henni.
En núna höfum við aðeins minning-
arnar um afa sem halda áfram að
hlýja okkur.
Élsku afi, hvar sem þú ert. Mikið á
ég eftir að sakna þín. En ég veit að
þér líður vel því ég heyri hláturinn
þinn þegar ég fer að sofa. Kannski
læturðu fara vel um þig á einhveijum
skýjahnoðranum og hlýjar handköld-
um engli.
Þín
Lóa Hrund.
Elsku Gústi frændi, nú hefur þú
fengið hvíldina eftir stutta en erfiða
baráttu við þennan illvíga sjúkdóm
krabbamein.
Við systkinin viljum kveðja þig
með þessu fallega ljóði:
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skiíja,
enþaðerGuðsaðviJja,
og gott er allt, sem Guði’ er frá
Nú héðan lík skal hefja
eihérmálengurtefja
ídauðans dimmum val.
Ur inni harms og hryggða
til helgra jóssins byggða
far vel í Guðs þíns fjallasal.
(V. Briem.)
Elsku Lóa, Palli, Helga, Hrönn og
fjölskyldur, megi Guð gefa ykkur
styrk í þessari miklu sorg.
Við systkinin munum ávallt minn-
ast þín elsku frændi.
Hjálmar og Þórúia.
+ Brynleifur Kon-
ráð Jóhannesson
fæddist í Reykjavík
17. maí 1978. Hann
lést á gjörgæsludeild
Landspftalans í Foss-
vogi 14. nóvember
síðastliðinn og fór
útfór hans fram frá
Grafarvogskirkju
22. nóvember.
Elsku Binni minn.
Mér finnst svo skrítið að
heyra þetta að þú ert
farinn. Ég á aldrei eftir
að sjá þig aftur og að
hitta þig. En það besta við það er að
ég fékk að sjá þig í síðasta sinn hinn 9.
nóvember. Ég var nýkomin af spít-
alanum og sendi þér skilaboð og þú
sendir til baka „Hver er þetta“. Eg
sagði að þetta væri Þóra og við spjöll-
uðum. Svo fór ég á BSÍ og sá þennan
æðislega strák koma inn en ég sá ekki
hver það var en sá svo
að þetta varst þú, Binni.
Ég labbaði til þín og við
töluðum saman. Ég
spm-ði þig hvemig þér
liði og þú sagðir „Æ ég
veit ekki, ég er að reyna
að koma mér inn í dag-
inn,“ og ég þóttist vita
hvað þú varst að tala
um. Og svo kvaddi ég
þig og ég tala við þig um
helgina, þú sagðir ,já
ok“. Svo fór ég heim en
svo á þriðjudeginum var
hringt í Ólöfu og það var
Magga kærastan þín að
segja Ólöfu hvað kom fyrir. Ólöf
hringdi í mig og sagði að þú værir dá-
inn. Eg ætlaði ekki að trúa því og trúi
því ekki enn þá. En ég hugsa um þig,
hvað þú varst góður við mig og alla í
kringum þig og sérstaklega við litlu
systur þína. Þú talaðir alltaf svo fal-
lega um hana og gerðir allt fyrir hana
eða svo sagðir þú. Þú sagðir alltaf „Ég
geri allt íyrir litlu systur mína“.
Ég og Ólöf komum oft til þín í vinn-
una og við spjölluðum um allt sem
kom íyrir okkur í þessu lífi.
Og þegar þú sagðir að þú hafir ver-
ið að kaupa nýjar gi’æjur í bílinn þinn.
Ég spurði hvort það væri geislaspil-
ari, þá sagðir þú rosalega glaður „Nei,
það er kasettutæki" og við hlógum öll
að þessu svo fórum við á rúntinn og
hlustuðum á spólu sem þú varst búinn
að taka upp á með Eminem og lagið
Stan sem er núna eitt af þeim lögum
sem minnir mig á þig. Takk fyrir allar
góðu stundimar sem ég átti með þér.
Ég veit að þér líður mun betur þar
sem þú ert núna og ég hugsa um þig á
hveijum degi og þú veist að mér þykir
mjög vænt um þig. Þú verður alltaf
efst í huga mér.
Ég votta foreldrum, vinum og ætt-
ingjum Brynleifs alla mína samúð og
sérstaklega Margréti alla mína sam-
úð.
Hinstasinnihefurekið
Heljarveg.
Aðdrottinnhefurhann
tilsíntekið
trúiekkiég.
(Þ.B.G.)
Þínvinkona,
Þóra Björk.
BRYNLEIFUR
KONRÁÐ
JÓHANNESSON
BORGHILDUR
ÞORLEIFSDÓTTIR
+ Borghildur Þor-
leifsdóttir fædd-
ist í Efri-Miðbæ í
Norðfírði 5. maí
1926. Hún lést á
Sjúkrahúsi Suður-
lands á Selfossi 7.
október siðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Hveragerð-
iskirkju 14. október.
Borghildur hefur nú
haft bústaðaskipti,
þessari jarðvist er lokið
og við taka fagnaðar-
fundir með maka og
englabömum þeirra hjóna, sem þau
áttu ekki kost á að
njóta samvista vk'þ í
þessu jarðneska lífi. Ég
er þess fullviss að nú
taka þessir englar
fagnandi á móti móður
sinni, sem á í vændum
ánægjulega endurfundi
í skjóli skapara himins
og jarðar, sem öllu gef-
ur líf.
Flestir fá að reyna
að lífið er ekki alltaf
dans á rósum. Skiptast
á skin og skúrir. Borg-
hildur mætti ýmsum
erfiðleikum á sinni veg-
ferð. Oft blés vindur í fangið. Þá kom
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
arhug við andlát og útför móður okkar,
KRISTÍNAR PETREU SVEINSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Hrafnistu í
Reykjavík fyrir frábæra umönnun.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
systkinin frá Gufudal.
sér vel hennar meðfædda þolinmæði
og yfirvegaða skapgerð og kvartaði
hún ekki. Borghildur átti mikil og
góð samskipti við barnabörnin og
leit eftir þeim þegar foreldramfr
þurftu að skreppa frá, auk þess sem
þau heimsóttu hana oft. Eg sá oft
þegar yngstu drengirnir komu í
heimsókn til ömmu sinnar og hopp-
uðu af kæti.
Borghildur hafði vakandi auga
með þeim sem stóðu höllum fæti í líf-
inu og var fús að veita þeim aðstoð.
Hún hafði góða nærveru og tók ætíð
tillit til annarra. Manni leið vel í ná-
vist hennar. Borghildur hafði mikia
ánægju af blómum og var gaman að
sjá hana handleika þau. Oft hafði
hún græðlinga í glasi sem síðar áttu
eftir að gleðja hana og aðra og geisl-
uðu blómin hennar af vellíðan.
Leiðir okkar Borghildar lágu sam-
an á vistheimilinu Asi í Hveragerði.
Samvemstundirnar vom allar nota-
legar og gefandi. Vissulega hefðu
þær mátt vera fleiri. Eftir standa
minningar sem gott er að dvelja við í
einvemnni. Þeir sem eiga langa veg-
ferð að baki komast ekki hjá því að
mæta mörgum manngerðum og eiga
samskipti við þær. Sannast þá að
misjafn sauður er í mörgu fé. Þá er
gott að hafa mætt þeim sem skilja
eftir ljúfar minningar og hugsa til
þeirra með þakklæti, sem ég geri nú
þegar leiðir okkar Borghildar skilur.
Um leið sendi ég öllum ástvinum
hennar innilegar samúðarkveðjur.
Guð huggar þá sem hryggðin slær.
Guðfinna D. Hannesdóttir.