Morgunblaðið - 31.12.2000, Page 6

6 B SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Ásdís
Það fór vel á með kínversku gestunum og íslensku gestgjöfunum.
Talið frá vinstri: Þórdís Bjarnleifsdóttir, Heiðar M. Guðnason með
Alfheiði Björk í fanginu, Zhu Lin, Matthias Már og Li Peng.
Fyrst Alþingi
gat tekið á móti
Li Peng þá gát-
um við það líka
„ÞAÐ var ánægjulegt að fá Li
Peng, forseta þjóðþings Kína, og
konu hans, Zhu Lin, í heim-
sókn,“ segir Heiðar M. Guðna-
son. Þessi heimsókn var mjög í
fréttum fyrr á árinu en heim-
sóknina bar brátt að þegar kín-
versku gestimir báru upp þá ósk
að fá að heimsækja íslenskt al-
þýðuheimili og ræða við íslend-
inga um daglegt líf þeirra. Al-
þingi hafði milligöngu um
heimsóknina en einn starfs-
manna þess þekkti Heiðar og
konu hans, Þórdísi Bjarnleifs-
dóttur.
„Það vakti athygli okkar hvað
hjónin voru þægileg í viðmóti og
heimsóknin afslöppuð," segir
Heiðar. „Þegar gestimir komu
inn í anddyrið niðri í sambýlis-
húsinu þar sem við búum stóðum
við þar ásamt dóttur okkar, Álf-
heiði Björk, sem er tveggja ára
og tókum á móti þeim. Þegar
frúin kom auga á dóttur okkar
tók hún hana umsvifalaust í
fangið og bar hana upp á aðra
hæð og inn í íbúðina. Þegar inn
var komið gaf hún sig strax að
syni okkar, Matthíasi Má, sem er
fimm ára, og tók hann henni vel
þótt hann sé fremur hlédrægur
að eðlisfari. Þau settust í sófann
í stofunni og bauð hann frúnni
upp á íslenskt konfekt sem henni
þótti afar gott.
Eftir heimsóknina fengum við
að heyra ýmsar athugasemdir
frá samferðarfólki okkar um
þessa heimsókn. Það var eins og
allir vildu fá að segja álit sitt á
henni. Skoðanir fólks voru mis-
jafnar. Sumum fannst það fárán-
legt að taka á móti Li Peng þar
eð hann er afar umdeildur mað-
ur. Öðrum fannst það alveg rétt
hjá okkur að bjóða honum heim
fyrst við vorum beðin um að taka
á móti honum. Sjálf hugsuðum
við sem svo, að fyrst Alþingi
fínnst sæmandi að taka á móti Li
Peng og fylgdarliði hans, þá er
ekkert að því að við gerum það
líka.
Við vorum þakklát Alþingi fyr-
ir þá aðstoð sem starfsmenn
þess veittu okkur meðan á heim-
sókninni stóð ogjgerði heimsókn-
ina auðveldari. I för með gest-
unum var túlkur sem útskýrði
þær spurningar sem fyrir okkur
voru bomar sem voru stundum
nokkuð sérstæðar eins og þegar
Li Peng spurði mig úr hvaða efni
dúkurinn væri sem var á gólfinu.
Ég hef ekki heyrt meira frá Li
Peng og konu hans en við höfum
haft samband við Kínverska
sendiráðið því það var búið að
tala um það við okkur að við
myndum fá kínversk blöð og
sjónvarpsupptöku af heimsókn-
inni sem var sýnd í kínverska
sjónvarpinu. Við höfum áhuga á
að eiga allt sem birst hefur um
þessa heimsókn svona upp á
seinni tírnann."
> o
Eina konan í níu manna áhöfn víkingaskipsins Islendmgs
„Fórstu
virki-
lega alla
leið?“
ELLEN Ingvadóttir, löggiltur
dómtúlkur og skjalaþýðandi, var
meðal níu skipveija og að auki eina
konan í víkingaskipinu íslendingi
sem á fjórum mánuðum á þessu ári
sigldi í kjölfar Leifs Eiríkssonar
landkönnuðar milli íslands og vest-
urheims. Skipið lagði upp í lang-
ferðina frá Reykjavík 17. júní og
kom á áfangastað í New York í
byrjun október.
Þá voru að baki ríflega 4 þúsund
sjómílur og á leiðinni hafði skipið
viðkomu á 26 stöðum. Morgunblað-
ið fékk Ellen til að rifja ferðina
upp og hún var fyrst spurð hvernig
það kom til að hún fór.
„Ég hef alltaf haft áhuga á ís-
lendingasögunum og öllu sem þeim
tengist. Þannig var að ég kynntist
Gunnari Marel Eggertssyni, skip-
stjóra Islendings, skipasmiði og
fi’umkvöðli ferðarinnar, fyrir rúm-
um tveimur árum þegar hann var
að leggja drög að þessari miklu
ferð. Þá aðstoðaði ég hann við und-
irbúninginn á ýmsum sviðum. Eitt
leiddi af öðru og með okkur tókst
vinátta. Hann bauð mér í siglingu
með sér frá Vestmannaeyjum til
Reykjavíkur. Ég varð hrifin af
skipinu enda burtséð frá því hvað
þetta er glæsilegt skip þá er það
mjög gott sjóskip. Mig minnir að
ég hafi borið mig upp við Gunnar
og beðið um að fá að fara í leiðang-
urinn vestur um haf árið 2000.
Þannig fór það,“ segir Ellen.
Ævintýri frá upphafi til enda
Við undirbúning ferðarinnar tók
hún m.a. „pungapróf' frá Stýri-
mannaskólanum. Hún segir það
hafa verið kappsmál að teljast full-
gildur skipverji. „Ég var að fara í
ferð með átta hraustum sjómönn-
um og mikið metnaðarmál fyrir
mig að undirbúa mig á allan þann
hátt sem ég gat,“ segir hún.
En hvað skyldi hafa verið eft-
irminnilegast frá ferðinni? Ellen
segir þetta mjög erfiða spumingu.
Ferðin hafi verið eitt ævintýri frá
upphafi til enda. Hún hafi ekki að-
eins eignast átta félaga og kennara
í sjómennsku heldur líti hún á þá
sem bræður sína og stórkostlega
vini. En sem minnisstæða atburði
nefnir hún sérstaklega siglinguna
innan um ís við suðurodda Græn-
lands.
„Við lentum þar í svartaþoku.
Því miður fengum við ekki réttar
upplýsingar um staðsetningu íss-
ins. Við vorum í tíu klukkustundir
Morpunblaðið/Einar Falur
Ellen um borð í víkingaskipinu íslendingi við höfn í New York. Ásamt
öðrum í áhöfninni tók hún á móti gestum og svaraði spurningum þeirra
um skipið og sjóferðina. Hvar sem Islendingur kom vakti skipið gríð-
arlega athygli, en viðkomustaðimir voru tuttugu og sex.
. >
A
Morgunblaðið/Ásdís
Ellen Ingvadóttir að störfum sem löggilt-
ur dómtúlkur og skjalaþýðandi.
yfir nótt að berjast í gegn. Mér er
minnisstæðastur andinn um borð
við þessar aðstæður, róin og æðru-
leysið," segir Ellen.
Aðkoman að L’Anse aux Mead-
ows á Nýfundnalandi er henni
einnig minnisstæð þar sem skipið
kom siglandi seglum þöndum inn í
víkina þar sem biðu hátt í 20 þús-
und manns eftir því. Hún segir að
þar hafi áhöfnin nánast fundið fyrir
nærveru víkinganna og landkönn-
uðanna sem þau sigldu í kjölfarið
á. í Leifsbúðum á L’Anse aux
Meadows voru flestir helstu fjöl-
miðlar Bandaríkjanna mættir og
sjónvarpsstöðvar voru með beina
útsendingu til 300 milljóna manna
um allan heim.
Eins og áður sagði var hún eina
konan um borð í íslendingi. Hún
segir þá staðreynd hafa óneitan-
lega vakið nokkra athygli. Einnig
að í víkingaskipum sem íslendingi
hafi konur ekki siglt með á fyrri
tímum.
„Ég hafði gaman af því að marg-
ir, ekki síst konur, spurðu: „Fórstu
virkilega alla leið?“ Auðvitað var
ég mjög stolt þegar ég gat
svarað því játandi. Einnig
var skemmtDegt að fá
hvatningu frá bæði körlum
og konum, hvar sem við
komum.“
Skipið komi aftur
til Islands
Hún segir tilfinninguna,
sex vikum eftir heimkomu,
dálítið skrítna. Við heim-
komuna hafi hún uppgötvað
gríðarmikla þreytu, líkt og
Gunnar Marel hafði sagt
áhöfninni að myndi gerast.
„Satt að segja kom ég úrvinda
heim, bæði á líkama og sál. Þetta
tók á, bæði vorum við að takast á
við náttúruöflin og ferðalagið var
langt. Stundum var það svolítið
strangt en ánægjan og fullnægjan
yfir þvi að hafa verið þátttakandi í
leiðangri, sem lagði að baki yfir 4
þúsund sjómílur yfir hafsvæði sem
stundum geta verið varhugaverð,
er ólýsanleg með öllu,“ segir Ellen.
íslendingur er um þessar mund-
ir í varðveislu á austurströnd
Bandaríkjanna og segir Ellen að
framtíð skipsins sé óráðin.
Aðspurð að lokum hvað hún vilji
að gert verði við skipið segir Ellen
það vera sína persónulegu og stað-
föstu skoðun að skipið eigi að koma
til Islands aftur. Það hljóti að vera
metnaðarmál fyrir þjóð, sem bygg-
ir menningu sína meðal annars á
íslendingasögunum og afrekunum
á víkindaöld, að fá skipið heim.
Skipið sé ekki aðeins mikil lista-
smíð og glæsilegt í alla staði heldur
sé það orðið þekkt um allan heim
og gera megi ráð fyrir að þeir sem
heimsæki ísland vilji sjá það.
Fékk ekki að
fagna sætum
sigri í friði
ANDRI Sigþórsson knattspymu-
maður var mikið í sviðsljósinu á
árinu. Hann tryggði KR íslands-
meistaratitilinn með mikilvægum
mörkum en hann vann það afrek
að skora öll mörk vesturbæjarliðs-
ins þegar það sigraði Stjörnuna,
4:1, í lokaumferð deildarinnar.
Andri varð markakóngur efstu
deildar og gerðist siðan atvinnu-
maður hjá Salzburg í Austurríki.
Brottfór hans gekk ekki hljóð-
lega fyrir sig því miklar deilur
blossuðu upp um hvort hann væri
laus allra mála hjá KR eða ekki.
Að lokum náðist samkomulag og
Andri hélt til Austurríkis í nóv-
emberbyrjun.
„Þetta er mjög eftirminnilegt
ár, ekki síst vegna þess að ég
missti nánast alveg af timabilinu á
undan þegar KR sigraði tvöfalt.
Nú var ég loksins laus við meiðsli
og veikindi, ef undanskildir eru
tveir leikir sem ég missti af
snemma um sumarið. Það var sér-
lega skemmtilegt að vinna titilinn
vegna þess að á tímabili var búið
að afskrifa okkur og Iiðið og sér-
staklega fékk Pétur Pétursson
þjálfari ósanngjarna gagnrýni. En
við sýndum mikinn karakter og
Morgunblaðið/Golli
Andri Sigþórsson var hetja KR-inga í Garðabæ. Hér fagnar hann einu af
fjórum mörkum sínum i leiknum gegn Stjörnunni.
liðsanda, stuðningsmcnnirnir voru
frábærir og Pétur átti tvímæla-
laust stærstan þátt í því að þessi
sigur vannst vegna þess hve vel
honum tókst. að halda liðinu sam-
an. Fyrir mig var þetta mjög eft-
irminnilegt því mér tókst að skora
sigurmarkið gegn Fylki í leik sem
ég tel að hafi verið sá mikilvæg-
asti, og síðan komu mörkin fjögur
gegn Stjörnunni sem eru að sjálf-
sögðu ógleymanleg," sagði Andri.
Hann er hinsvegar ósáttur við
það sem síðan gerðist. „Því miður
fékk ég ekki að fagna í friði því
það fór fyrir brjóstið á sumum
innan KR að ég skyldi eiga þenn-
an þátt í titlinum. Þeim tókst á
skömmum tíma að spilla fyrir mér
ánægjunni af þessum sigri. Sem
betur fer er ég laus frá KR og er
kominn í skemmtilegra andrúms-
loft í Austurríki þar sem ég hef
fengið frábærar móttökur, bæði
hjá félaginu og hjá stuðnings-
mönnum Salzburg.
Mér líður mjög vel þar og von-
andi tekst mér að halda heilsunni
og skora nóg af mörkum í búningi
Salzburg eins og ég hef gert hing-
að til,“ sagði Andri Sigþórsson.