Skírnir - 01.01.1843, Qupperneq 32

34
ríkjanna (þaö var Sjettumaiina-|)jób). [>afi er sagt,
aö stjórnendur Breta hafi faliö á hendur erinds-
reka sinum í Pjetursltorg, að reína til að semja
við kjeísara um þetta efni, og seígja honum, að
þeír hcfði staðráðið að tálma því, ab þjóðrjettind-
um Sljettumauna væri haggað meír enn komið er.
Ekkji gjefst Rússa-kjeísari upp með aÖ reína til
að brjóta undir sig Sirkasiurnenn, þó seígt gangji,
heldur hefir hann allt árið látið halda fram hern-
aðinum móti þeím. |>ó hafa Rússar ekkji þetta
árið leítað jafnmikjife á Sirkasíumenn sjálfa, er
þeír liafa raest herjað á afc uudanförnu, sem aðra
þjóðflokka, er austar búa á Kákasusfjöllum. Maður
lieítir þar Skjemill, og er lítið kunnur lijer á
Vesturlöndum, nema að nafiiinu eínu; iiann hafa
þjóðflokkar þéir tekjið sjer til höfðingja, ér „Les-
gjíar’’ eru kailaðir, og hefir hanu átt margar orr-
ustur við Rússa, og jafnan haft sigur. Rússar
hafa ráðist á landifc bæði að norðan og sunnan,
og liefir þeím orfcið beggjameígin jafnlítifc ágjengt,
enn mest tjón hafa þeír beðið afc norðanverðu;
vita menn ógjerla, hvursu mikjifc mannfall þar
hefir orðið, enn i sumum barðögum hafa Rússar
látifc meír enn þúsund manna. Nú er það hvurt-
tveggja, að Kákasusbiggjar eru hraustir menn, og
eíga eínnig frelsi sitt að verja, enda hjálpar þeím
og nokkuð laudslagjið, þar sem þeir búa uppi í
fjallleudinu, og eíga miklu hægra með að gjera
þangað söfnuð, er á þarf afc halda, enn Rússar,
sem eru á ströndunum, og hætta sjer sjaldan upp
í fjöllin til þeírra. Sá hjet Giabbe, er settur var
ifir her Rússa, og rjefcist hann á áliðnu sumri í