Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 3

í S L AIV I).
Is. iintl! f'iiisældii- frdn og liagaælda Iiriinlivíta móðir!
Hvar er ])in fornaldar frægð, frelsið og manndáðin liezt?
AHt er í liciminnm hverfult, og stund Jn'ns fegursta frama
lýsir, sem leíptnr mn nótt, lángtframmá horfinni öld.
Landið var fagurt og frítt, og fannhv/tir jöhlanna tindnr,
himininn heíður og lilár, hafið var skínnndi hjart.
jjá komu feðnrnir frægu og frjá!Sræðis hctjurnar góðu,
austanum hildýpis haf, híngað í sælunnar reít.
Iicistii scr hvgðir og hú i hlómguðu dalanna skauti j
nkust nð íjirótt og frægð, undu so glaðir við sitt.
Ilátt á eldhrauni upp, Jiarsem cnnjiá Oxará rcnnur
nfani Almannagjá, alþíngið feðranna stóð.
}>ar stóð hann jvnrgeír á Jiingi er við trúnni var tekið af líði.
}>ar koinu Gissur og Geír, Gunnar og Iléðinn og Njáll.
Já riðu hetjur uni hériið, og skrauthúin skip fyrir landi
flutu með fríðasta lið, færandi varnínginn heím.
|það er so hágt að stand’ í staö, og mönnunum munar
aiinaðhvurt apturábak tllcgar nokkuð á leíð.