Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 47

6»
mættu horfa, og framkvæmdir lianns í Jm skini,
er nægilegt ritgjörcíar-efni útaf fjrir sig, og verður
því að bíða annara stunila. — Daginn eptir jþað
við komum (mánudaginn, ltil september) fór prinz-
inn suður á Alptaues og til Hafnarfjarðar. Var
í þeírri för mart stórmenni, og slæddist eg í
flækju (leírra. Höfðu jieír alstaðar góðar við-
tökur, sem ætlandi var; stóð'u víða Sjampanía-
víns-staupin flejtifull á borðum, jþegar lit var
gengið, heldur af því, að vel væri veítt, enn
illa væri drukkið; og þegar aptur kom til Rejkja-
víkur, liafði landstjóri fjrirbúið hina virðugleg-
ustu veízlu, og boðið til öllum embættismönnurn
jrar í nánd. Að enda veízlunnar let prinzinn í
Ijósi með viðkvæinum orðum ánægju sína rneð
ferðina til Islanz, og það hvursu Islendíngar
hefðu við ser tekið; kvað j)á alla saman, liærri
setn lægri stettar, vera vini sína, og bað jieím
að skilnaði allra virta. Fannst jieíin mikið um,
er við voru staddir, og fjlgdu honuin allir og
mönnuin hanns niður til strandar. Heldt hann
jregar rit til skipsins, enn það gall við ineð 27
skotum. Síðan gaf þeíin bjri er inorna tók, og
voru úr augsjn fjrir dagmál.
J)ú villt helzt eg tali eíttlrvað um Island,
enn ekki er eg fær, að láta þarum margrætt að
þessu sinni; eru það allt minar athugasentdir,
og ekkert merkara.
So virtist mer skjótt, sem fjárhagur lanzius
liehlur lrefði rífkast, frá því eg síðast vissi, j>ó
5