Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 11

2!)
leýsi eða heímskulega tortryggni aptra ser frá
að lofa eígnum þeírra að ávaxtast.
Enn verður að minnast á eítt, sem kemur
að sönnu ekki höfuðefninu við, enn þykir Jió
vera so áríðandi, að ekki megi gánga fram hjá
|»ví; J>að er hreppstjórakosningin. |)að er nú
auðvitað, að jiví vinsælli sein lireppstjórinn er,
og {)ví ineíra traust sem hændur hafa á dugnaði
hanns og rettsýni, þess hægra á hann með að
koma öliu góðu til leíðar í sveítinni, og þess
meíri not verða almenníngi að stjórn hanns og
umsýslu. Menn ættu því að gera allt sem í þeírra
valdi stendur, til þess hvur sveít fái þvílíka lirepp-
stjóra, og er þá mest komið undir því, hvurnig
kosníngunni er háttað. Sýslumenn ættu að koina
því til leíðar, að hreppstjórar yrðu teknir á vor-
þíngi eptir atkvæðaQölda, og allir hændur ættu
þar að kjósa. J)etta er so fyrirhafnarlaust, og
allt virðist að inæla so frain með því, að það er
vonandi yfirvöldin verði því "kki mótdræg. J)egar
sona er aðfarið, fá þeír embættið, sem flestir
mundu kjósa, og þeír sem kosnir eru fá um leíð
ljósasta vitni um traust það og virðíngu, sem
felagsbræður þeírra hafa á þeím, og getur þá
ekki hjá því farið, að þetta fremur öllu öðru
upphvetji þá til dugnaðar og atorku í embætti
sínu, og hreppstjórinn þjóni því með gleði, og
endurgjaldi so í verki hylli sínna felagsbræðra.
þ)að er mi sjálfsagt bágt, og eínhvur mesta ógæfan
fyrir hreppana, að hreppstjórarnir fá ekkert, að