Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 66

84
þiirf ]>egar fólkið tekur eíngan J)átt í löggjöf-
inni, og lögin eru miður hæf til að ebla heíllir
manna, vegna ])ess þeír sein gáfu voru ekki öllu
jafnkunnugir. Islandi er skipt i ])rjá staði, einsog
])ú veízt. Andlegi lvkaminn er að sönnu ekki
marghöfðaður, enn þar eru aptur 3 urn 1, og
er því að eíns unnt að veíta mótstöðu, að ásæk-
endur verði ekki saintaka í sókninni; togast þannig
landið sundur og saman og heldur í sinu skækil
hvur; er auðráðið, á meðan jvví fer frain muni
jvvi ekki ])oka mikið lir stað. — Lítið er her
talað um hina nju stjórnarskipun; alþýðan veít
ekki hvað það er, enn það þráir eínginn sem
hann þekkir ekki; meðal embættismannanna eru
sumir slíkri stjórnarlögun ekki meðmæltir, sjá
hennar lítinn ávinníng, segja ahniigainenn bera
litla vitsmuni til að starfa að stjórnar-efnum, og
þaraf leíða óróa eínn og virðíngarleýsi við yíir-
hoðana. Um nytsemi þvílíkrar stjórnarlögunar sýn-
ist mer þó mannkyns-sagan bera Ijóst vitni, og
þá ætla eg þjóðirnar hafa komist hæðst, þegar
þær hafa fengið að taka þátt v löggjöfinni. So
virðast mer bændur hjá oss upplýstir, að brátt
rnuni þeíin skiljast hvað uin er að vera, ef til
þeírra kasta kæini; fár er so ókænu, að ekki
kunni skin á hvað honnm er lielzt til óhæginda,
og hvurnig ráða mætti bót á því með nokkru
móti. Valla munilu þau lög eíga síður við landið,
sein koinin væru frá skinsömum mönuum vor á
meðal, þó ólærðir væru, enn hin sein sprottin