Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 73

91
inn að Islendíngi, J>ví hann heíir verið her yfir
30 ár; þekkir hann nákvæmlega landið, og ber
lanzmönnum gott orð, enda unna honum allir,
sem við hann hafa kynnst, og Jtykir mikið í
hann varið. Sýna það mörg hanns fyritæki, að
hann lætur ser ekki miður hugað um frainfarir
lanzins enn góður Islendíngur; (við vituin allir
að eínginn verzlunarmaður heíir betur og skilvís-
legar starfað í bókasölum fyrir fjelag vort enn
liann). Trjáplöntunar- og garðjrkju - tilraunir
hanns eru mikilvægar, og hefir hann (tað til
launa, að geta kennt öðrurn, hvað í jiessum hlut
er tiltækilegast. Hann hefir fengið 1200 trjá-
plöntur frá Danmörku, og látið hlaða gerði
kríngum þann stað er þær voru niðursettar, enn
ekki lifðu þær er bezt vegnaði lengur enn þrjú
ár, og eru nú allar dauðar, enda liöfðu sumar
verið komnar í ólag, þegar honum fluttust þær.
Ekki segir hann kuldann geta orðið trjánum að
eíns miklu fjörtjóni her á lamli eínsog snjókýngið,
sem bælir niður limarnar og leggur trjeð að jörðu
niður, og líka saggann og kuldann í jörðunni
meðan stendur á klaka, áður enn hún nær að
búa um sig að fullu sem fyrir hvurju trje tekur
so lángan tíma; ræður hann jþví fyrst og fremst,
að velja þann stað til trjáplöntunar, sein minnst
eru snjóalög og saggasemi. Islenzkar viðarteg-
undir verða affarabeztar bæði her og hjá j)or-
láki í Skriðu: birki og víðir og eínkanlega reínir.
I Húsavík er eítt reínitrje, sem er orðið — ég