Fréttir frá Íslandi - 01.01.1887, Blaðsíða 16

18
Löggjöf og landsstjórn.
henni því fyrir fylgi eins hinna þjóðkjörnu (Jak. Guðm.) upp
í rökstudda dagskrá um traust á tilraunum ráðgjafans.—Engra
umbóta var pó orðið von um árslokin, jafnvel pótt fólksþingið
hefði fengið pað mál til meðferðar.
3. sAlpingi skorar á ráðgjafann, að hlutast til um, að
einungis hinn íslenski teksti af lögum alpingis verði hér eftir
staðfestur aí konungi*; enn konungur hefir ritað líka undir
dönsku pýðinguna af ísl. lögum, eins síðan alpingi varð lög-
semjandi, og pótti þinginu pað geta leitt ófróða í villu, eins
og dæmin hefðu sannað, enda í alla staði rangt.
4. Hallœrislánabeiðslur. Yfirskoðunarmenn landsreikn-
ingsins 1885 (Gr. Thomsen og Jón Ólafsson) höfðu lagt til, að
alpingi íhugaði sérstaklega hallærislána-málið; lánbeiðni var nvi
komin frá Húnavatnssýslu (um 14,000 kr.) og Skagafjarðar-
sýslu (12,000 kr.) og um hallærisgjöf (3000 kr.) frá Geiradals-
hreppi í Barðastrandarsýslu; orð lék á, að sýslur og hreppar
tækju og hefðu tekið hallærislán úr landssjóði án »yíirvofandi
manndauða« og að slík lán hefðu sumstaðar verið tekin til að
létta útsvarabyrði á efnabændum og sumstaðar til að koma
þyngsla-fólki til Yesturheims og gekk sú fregn staflaust með
lánbeiðslunum úr Húnavatns- og Skagafjarðarsýslum, höfð eftir
sýslunefndarmanni par; vitanlegt þótti einnig af ummælum mauna,
að oft hefði verið beðið um hallærislán í peirri von, að pau yrðu að
síðustu gefin eftir, að minnsta kosti að einhverju leyti, eins og
slíkar beiðnir hafa sýnt. Neðri deild setti nú nefnd í málið í
heild sinni og pótti nefndinni svo margir misbrestir á af líku
tægi, að hún kom fram með nokkrar tillögur til pess,
að sporna við slíkum fjáraustri úr landssjóði; pær póttu þó of
strangar, einkum að pví er snerti Húnavatns- og Skagafjarðar-
sýslur, enn komust með breytingum í pví efni til efri deildar,
sem feldi pær allar, helst af pví, að sýslunefndum yrði ómögu-
legt samkvæmt skyldu sinni í sveitarstjórnarlögunum að af-
stýra hallæri eftir pessum nýju reglum, pegar lán þyrfti að
taka til pess, með pví að landsbankinn væri eigi nógu greiður
aðgöngu; neðri deild skoraði pá að nýju á landsstjórnina, »að
veita ekki hallærislán úr landssjóði nema að sannaðri brýnni