Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Qupperneq 33

33
en þar sem gamli bólstaðurinn hafi verið heiti enn í dag (J>. e. 1871)
Evarstóptir'). Þetta þótti mér afarmerkileg upplýsing og tekur
fyrir mér burtu allan efa um, að þarna hafi einmitt bústaður Ævars
verið og hvergi annarsstaðar, og skiptir það engu máli, hvort ör-
nefni þetta, Ævarstóptir, er nú gleymt eða ekki, þar sem það var
kunnugt þar i nágrenninu fyrir rúmum 50 árum. Mér þykir vænt
um að geta hér bætt við skýringu mína þessari mikilvægu sönnun,
sem algerlega staðfestir hana, þótt mér væri ókunnugt um, að bær-
inn Litla Vatnsskarð hefði verið fluttur. Það er þvi algerlega óhætt
að stryka burtu vafamerkið, sem eg af varkárni setti við skýringu
mína á Ævarsskarði í ritgerð minni. En Stóra Vatnsskarðsmeinloka
höf. ætti að vera nokkurnveginn úr sögunni, enda var hún dauða-
dæmd af sjálfu sér, þótt aldrei hefði sannazt, hvar hið rétta Ævars-
skarð hefði verið.
Eg hef þá rakið og um leið hrakið allar aðfinnslur höf. við rit-
gerð mína, er nokkru máli skipta, og er þetta orðið lengra mál, en
eg hugði í fyrstu. Það þarf miklu minna rúm til að varpa fram
meira og minna órökstuddum staðhæfingum heldur en að hrekja
þær með rökum. Það getur vel verið, að höf finnist, að eg hafl
sumstaðar orðið um of harðmæltur í sinn garð, en til þess er því
að svara, að eg ætlaðist til meiri sanngirni, meiri varasemi, þekking-
ar og ökilnings yfirleitt hjá honum, en einhverjum óvöldum, litt
lærðum manni, er eg hefði tekið mýkri höndum á, svo að hann má
sjálfum sér um kenna, ef hann þykist ofhart leikinn.
í desember 1923.
Hannes Þorsteimson.
1) Ævar og Evar er sama nafnið, ritað ýmist með æ eða e.
3