Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Qupperneq 43

43
Austur frá ekrunni er mjög fornleg tótt, sem liggur frá austri
til vesturs hjer um bil; hún er 11 m. að 1. og 48/é m. að br. Dyr
eru á vesturenda hennar.
Fyrir sunnan ekruna, rjett við hana, er önnur lítil tótt, forn-
leg, og rjett austur af þeirri tótt er sem votti fyrir þriðju tóttinni,
stærri.
í hinni brekkunni, sem er suðvestur frá hinni fyrri, er vottur
um garðlag upp og ofan, en annars sjest þar ekki fvrir garðlögum
og er því vafamál hvort ekra hafi þar verið. — Fleirtölumyndin
»ekrurnar« kann að stafa af þvi einu, að hin fyrgreinda hafl verið
í rauninni 2 ekrur, innan sömu aðalgirðingar, en með lágu garð-
lagi í milli.
í brekkunni fyrir norðvestan bæinn, sunnan undir Kastalanum,
svo nefnda, eru 3 þvergarðar og má vel vera að í þeirri brekku
hafi og verið ekrur.
í Kvennhóls-túni eru að sögn líkir þvergarðar í brekku, sem
benda til að líkar ekrur hafi verið þar einnig.
Hoftóttin og hofakurinn í Bessatungu.
20. VII. 1913.
í Árb. 1882, bls. 67, og í Árb. 1897, bls 15—16, hafa þeir Sig-
urður Vigfússon og Brynjólfur Jónsson getið um hoftóttina og °ak-
ur« í Bessatungu. Hoftóttin er glögg enn, er uppi á hól i túninu,
snýr frá austri til vesturs og er afhúsið við vesturendann. Breidd á
yztu veggjabrúnir 51/3 m., lengd, mæld á sama hátt, 12'/2 m., en af-
húsið er 4 m. að breidd.
Vestar og neðar á sama hólnum vottar fyrir smátótt og enn
neðar er blótsteinninn svonefndi; hann er 118 cm. að hæð. Hellan,
sem Br. J. getur um, er 47 cm. frá honum.
Lækur, »blótkelda«, rennur fram með hólnum að vestanverðu,
fáa faðma frá hofinu.
Hofakurinn er vestaní hólnum, sem fjárhúsin og hlaðan við
þau standa nú á. Hann snýr móti suðvestri og er í miklum halla.
Lengd hans frá suðri til norðurs er um 19 m. efst, 178/4 m. neðst, en
breiddin er um 12^/a—14 m. Hornin að ofan eru rjett, en bogadreg-
in neðri hornin. Garður hefir verið umhverfis og hlið virðist hafa
verið á honum að ofan, nálægt suðurhorninu. — Hann er aldrei
sleginn.