Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Blaðsíða 39

39
sem fólk hefir sagt mér um örnefni á Þíngvelli og þar nálægt, og
reynt að smala því um allt land. Fabúlur hefi eg og fengið um Þíng-
völl 2, kátlegar, og nokkuð af gömlum, skriflegum upplýsingum etc., en
þó vantar mig enn mikið. Eg hefi ekki náð í nærri alla þá menn,
sem eg held að geti skýrt þetta mál; eg er altaf smátt og smátt að
spyrja þá upp. Eg sé að það má safna talsvert miklu um Þíngvöll,
og það meira en eg hefi haldið, en menn verða að hafa tímann fyrir
sér, það er ekkert áhlaupaverk. Eg er farinn að sjá, að það er nauð-
synlegt að skrifa sérskilda lýsing á öllum Þíngvelli, um hvert mann-
virki, sem þar er, að hvað miklu leyti það er glöggt, um allar breyt-
ingar á Þíngvelli af jarðskjálftum, og af vatnsgangi úr Öxará, sam-
anburð á Þíngvelli og öðrum þíngstöðum og hvað verði lært af því,
um aldur á vegum, um kirkjuflutnínga, um lögréttuflutninga, og
nákvæmt um búðir, um Lögbergis-skipun, um lag á búðum og tjöld-
um, og húðfötum og öðrum áhöldum, sem höfð voru á þíngi, og
hvernig líklegt er að það allt hafi litið út í fornöld, um hvar líklegt
er að fylkingar hafi verið settar við ýmisleg tækifæri, og langt um
fleira, sem hægara er sagt en gert, á meðan ekki eru betur rannsökuð
lögin og hin forna málatilskipan, goðaættir, og goðorða-skipting
og -þínga.
Eg veit að eg er ekki fær um að skrifa um neitt af þessu, en
samt ætla eg að reyna að taka að mér, að skrifa um eitthvað af
þessu, það sem eg get, því eg veit að það má ekki mikið seinna
vera, ef ekki öll munnmæli eiga að glatast. Eg veit líka, að eg er
kunnugri Þíngvelli en flestir aðrir, eptir svo langar rannsóknir, en þó
þarf eg að koma þar enn, ef duga skal.
Eg held því að eg þori að lofa yður handa Bókmentafélaginu,
nokkuð langri ritgjörð um Þingvöll, ef þið viljið hafa hana og gefið
mér von um að hún verði prentuð. En hvað eg get meira gert, þori
eg ekki að lofa að svo stöddu, fyr en eg sé hvað Dasent líður, og
myndum þeim sem eg sendi honum; en eg skal gera það eg get
þessu máli til eflingar.
Það versta er, að í þessu máli, eins og öðrum, þarf fjölda af
myndum til útskýringar, því annars skilur enginn, hvað maður fer; en
maður verður að sjá hvað setur fyrst um sinn.
Eg hefi fengið smávegis útskýringar um aðra þíngstaði og gætu
þær mikið skýrt skilning manna á Þíngvelli; annars er eg farinn að
verða á því, að lítið sé fróðlegt við að rannsaka aðra þíngstaði, sem
menn hafa hér um bil engar sagnir um, nema að því leyti, sem þeir
geta orðið til skýringar og ýmsra sannana viðvíkjandi Þíngvelli.