Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1941, Page 102

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1941, Page 102
Bardaginn við Þorgeirsvað. Hve nær, sem Fornritafjelagið gefur út Njálssögu, og hver, .æm annast þá útgáfu fyrir það, verður að taka þetta tvennt til greina, meðal ótalmargs annars: 1) Holtsvað var á einungis einum stað, hjá Holti, sem það var kennt við, síðar Dufþaks-Holti, — eins og öll hin fornu handrit sögunnar sýna og nærfelt sanna. 2) Bardaginn við Þorgeirsvað var vestan, eða raunar norðan, Rangár, eins og sagan gefur í skyn (sbr. 71. kap. og Árb. 1928, bls. 19). Hvar sem „eyjar“ Gurmars á Hlíðarenda hafa verið, hefur bardaginn við Þorgeirsvað verið vestan (norðan) ár og hvergi annars staðar, — alls ekki austan (sunnan) ár, þar er ekkert vígi og hefur aldrei verið, enda er það í mótsögn við söguna, að segja, að hann hafi verið þar. Fyrirsátin var við Rangá að norðanverðu (eða vestan); fyrirsátarmenn komu saman í Kirkjubæ. „Þeir ræða um, hvar þeir skulu sitja fyrir Gunnari, ok kom þat ásamt, at þeir skyldi fara ofan til Rangár ok sitja þar fyrir hánum“. Þeir hafa verið vissir um engjaveg hans. „Gunnar reið neðan ór eyjum; reið Kolskeggr með hánum“.-----------„Síðan riðu þeir til þess, er þeir sá mennina við ána, — sjá, at þeir sitja en hafa bundit hestana“ (72. kap.). Fyrirsátin hefur verið alveg við ána, verið að Bergsnefi, er svo heitir, vestan mynnis Stokkalækjar. Þar er eini ugglausi staðurinn til að leynast, en staðhættir eru þar þannig, að hvorugir hafa sjeð hina fyr en að var komið, enda fór svo fyrir þeim fyrirsátum, að þeir urðu síðbúnir til að taka á móti, er þá Gunnar bar að. Austan (sunnan) Rangár er slíkur leynistaður ekki til, — vakandi fyrir- sátarmönnum. Vissu hafa fyrirsátarmenn talið fyrir því, að Gunnar færi þarna um, norðan (vestan) ár, er hann færi heim til sín. Það gef- ur bending um, að Gunnar hafi heyjað í þessum eyjum fyr en þau 8 ár í röð, er sagan getur um, jafnvel árlega, og þá, að þar hafi verið ættleifð hans frá Hrafntóftum, Hrafntófta-eyjar. Hafi svo verið, kemur allt í frásögninni þessu atriði viðvíkjandi svo vel heim, að ekki verður á betra kosið. í tíð Gunnars hefur Hlíðarendi að sönnu ekki legið undir áföllum Þverár, en þó hefur þar þurft viðbótar-heyskap. Sennilega hefur svo
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.