Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 05.01.1986, Blaðsíða 89

FORNLEIFARANNSÓKN AÐ SUÐURGÖTU 7 ( REYKJAVÍK
151
Þeir lágu í röð, er sncri NV-SA. Steinaröðin var 7.10 m löng og um
I. 10 m á breidd. Efra borð flestra steinanna var 1.30 mys, og neðra
borð þeirra 1.10 mys. Ofan á smásteinaröðinni var rnold blönduð
kolum og möl.
Norðaustan við steinaröðina „bb“, var röð steina, sem nefnd var
((
„aa .
Til er uppmæling á snriðju þcirri, sem byggð var á lóðinni árið
1842.15 Hún var 8x12 álnir (um 4.80x7.20 metrar).16
Lengd steinaraðarinnar „bb“ var svipuð og uppmælingin gefur til
kynna eða 7.10 metrar.
Sé litið grannt á ljósmyndir Sigfúsar Eymundssonar, má sjá, að í
norður frá norðurgafli smiðjunnar hefur legið girðing. Má telja líklegt
að „aa“ hafi verið undirstöður þeirrar girðingar. Á ljósmyndunum sést
einnig, að smiðjan hefur verið gerð úr timbri. Á miðjum vestari lang-
vegg hennar var inngangur. Ekki sést á ljósmyndum hvort stétt var við
innganginn.
Þótt ekki hafi fundist óyggjandi leifar timburþils ofan á eða austan
við steinaröðina „bb“, tel ég líklegt, að hún hafi verið undirstaða vestari
langveggjar smiðjunnar.
Það er lengd steinaraðanna, sem ég tel benda til þess, og auk þess
afstaða girðingaundirstaða (a,b,c,d,e, ,,aa“) til steinaraðarinnar. Einnig
fundust í tengslum við stcinana leifar sem dæmigert er að finnist í
smiðju, svo sem gjall og járnleifar.
Svo sem fyrr er nefnt, var tvöfalda steinaröðin unr 11.80 metra löng,
eða um 4.60 metrum lengri en smiðjan var samkvæmt fyrr nefndri upp-
mælingu frá 1842. Engar heimildir fundust er bent gætu til þess að
smiðjunni hefði verið breytt. Á ljósmyndum Sigfúsar Eymundssonar
sést, að vík hefur verið inn úr tjörninni, skammt fyrir sunnan smiðjuna.
Tvöfalda steinaröðin nær þangað, sem víkin virðist vera á myndunum.
Má geta sér þess til, að vatn hafi verið leitt í ræsi úr tjörninni og inn í
smiðjuna. Um það fundust þó hvorki skriflegar heimildir, né vissu eig-
endur lóðarinnar til þess, að svo hefði verið.
B. Norðanverð lóð
Á nyrðri hluta lóðarinnar, voru grafnir fjórir skurðir niður á möl, svo
sem fyrr er nefnt (bls. 147): I-J og K-L, M-N og P-P (teikn. 6—9).
Norðaustan við skurð O-P komu í ljós hleðslur, sem nefndar voru hús
II.
Norðaustanvert í skurði K-L voru steinahleðslur, sem við athugun
reyndust vera hluti húss, sem nefnt var hús III. Hleðslurnar voru svo