Norðurljósið - 01.01.1967, Blaðsíða 85

NORÐURLJÓSIÐ
85
dögum Artlhurs heitins Gook, að fólk tók í fyrstu fúslega á móti
boðskap hans um Jesúm sem frelsara og sneri sér til Krists. En
þegar hann tók að boða því trúaðra skírn, að það ætti að láta
skíra sig eins og 'hinir fyrstu kristnu menn voru skírðir, þá
spyrnti það við fótum og fór ekki lengra.
Grána treysti betur dómgreind sinni en mér. Fyrir þá sök varð
hún mér eigi að því gagni, sem ætlað var. Því miður breytum við,
skammsýnir menn, oft eins og Grána. Við treystum betur eigin
dómgreind en óskeikulu orði Guðs, og ónýtum ráð hans okkur
til handa. (Lúk. 7. 30.).
13. Heimsókn til bróður míns.
Móðir mín var komin yfir fertugt, er hún giftist föður mínum.
Eigi allfáum árum fyrr hafði hún alið son, sem hún nefndi Kon-
ráð, og var faðir hans Sigurður, sonur Páls í Dæli. En hún var
í Dæli fyrst eftir það, að hún flutti í Húnavatnssýslu sem Ijós-
móðir.
Ég minnist þess ekki, að ég sæi þennan hálfbróður minn fyrr
en hann var frumvaxta. Minnist ég þess, að heyra fyrst um hann,
er hann var kominn til náms vestur í Olafsdal í búnaðarskólann
hjá Torfa Bjarnasyni, en þau móðir mín voru systrabörn.
Er Konráð hafði lokið námi, kom hann norður aftur. Átti hann
heima í Vatnshól. Mun ég hafa verið á 9. ári, þegar ég fékk að
fara og heimsækja hann. Var það að vetrarlagi, líklega snemma
í nóvember. Veður var nokkuð bjart, og mér var sagt vel til veg-
ar. Vatnshóll stóð neðst við fjall, er vel sást alla leiðina, svo að
engin hætta var á, að ég villtist.
Mér var tekið vel í Vatnshól og var þar sjálfsagt 2 eða 3 daga
um kyrrt. Ég var þá orðinn læs. Þótti mér fengur mikill í því, að
þarna sá ég þætti úr Fornaldarsögum Norðurlanda. Frásagnir
voru þar úr Eddu Snorra Sturlusonar. Voru þær af goðum þeim,
er forfeður okkar trúðu á og dýrkuðu. Var þetta allt girnilegt til
fróðleiks lestrarþyrstum drengþnokka.
Þegar ég fór frá Vatnsíhól fylgdi Konráð mér að Hrísum.
Voru tvö lömb með í förinni, sem ég skyldi reka fram að Finn-
mörk. Kveið ég þeim rekstri mjög. Vissi ég, að lömb voru frá á
fæti, en ég þungur, seinn og mæðinn. Leizt mér ekkert á þessa
fráu förunauta mína.
IJtsynningur var um daginn og gekk á með éljum. Ég gisti í
Hrísum og var þar veðurtepptur næsta dag. Þótti mér og göml-
um leikfélögum það ekkert miður.