Óðinn - 01.01.1920, Blaðsíða 48

48
ÓÐINN
Til „Fálkanna"/)
islensku skautaleikendanna í Winnipeg, er á síðastliðn-
um vetri og þessu vori unnu sjer heimafrægð í Mani-
toba, pjóðfrægð í Canada og heim'sírægð í Antwerpen.
IJúsund-ára-æsku
Islands, Vínlands kappar!
Væringjarnir vestra!
Valir! Ykkar skál!
Guðaveigar heilla, hepni,
hreysti, fimi, kapps og snildar
sjóði’ í blóði, beinum, laugum,
brennist djúpt í ykkar sál.
íslensk þökk á höfuðstafi hæslu
handa nöfnum sinna óskasona.
Ungu Fálkar! Framtíð ykkar verði
frægð, er geymi hennar sögu mál.
Ættmenn okkar fornu
aflraunir sjer tömdu;
ljeku’ á landi’ og höfum
lista’ og hreystibrögð.
Glímdu þeir við birni’ og blámenn,
berserki og ramma drauga;
þreyttu köf og sund sem selir,
svifu fjöllin snæfi lögð.
Uti’ í löndum upp á líf og dauða
íþrótlirnar Ijeku megin-krafti.
Hetjuverkin frama þeirra’ og frægða
lluttust heim og verða’ um aldir sögð.
Þið með þeirra orku
þreytið leik á velli
þar til ofjarl enginn
ykkur halsar völl.
Oskir bestu ykkur fylgja
íss um heima — stundum kalda.
Verði okkar bestu bænir
brautargengi á sigurfjöll!
íslensk gifla, drenglund, dáð og ending,
dafni’ í ykkar listum fyrst og seinast.
Þúsund ára endurbornu kappar,
ykkur glymji þreföld húrra-köll!
Porsleinn P. Porsteinsson.
1) Lag við þetta kvæði, eftir Jón Friðfinnsson, kemur i næsla Iiei'ti.
Helgimynd hildarleiksins.
Atviki pessu skýrði tónsnillingurinn frægi, Paderwski,
frá, á einni af samkomum peim, sem hann hjelt til
hjálpar samlönclum sínum, Pólverjum.
Duna við herlúðrar, hamslaus og ærð
hildarþjóð veður fram stríðsblóði nærð.
Andskotar fylkja þar andskotum mót
— ættgreinar sömu: frá pólverskri rót.
Bræður mót bræðrum á bræðranna grund
berjast nú fjendur á örlagastund, —
Tveir sækjast hermenn á heiptlega, fast,
horfast í augu með dauðaglott hvast.
Pólverjar báðir, en sinn hverri úr sveit:
Zarsins og keisarans lögstolna reit.
Pjóðástin glötuð í þrælkunar vist,
þjóðböndin slitin og ælternið mist.
Byssustingur brjóslið annars smaug,
blóði hálfkæfð stundi hann orðin þaug,
»Jesú María!«, á jörðu er fallinn lá;
»Jesú María, smábörn fimm jeg á!«
Sigrandinn heyrði in síðustu orð,
samviskan rumskaðist — kærði hann um morð.
Lögmæti drápsins ei líknaði sál,
lamaðist aflið og förlaðist mál.
Hjarta hans nístist af harmsárri kvöl,
hugurinn sturlaðist — þoldi ei það böl.
Síðan á geðveikra hælinu hann
hljóður nú starir og þekkir ei mann.
Angistin mænir úr andliti grá,
augað er tárlaust en sokkið und brá.
F’riðræntur (Ijúgeiðum lífsæran seld)
líkt og hann þrammi um helvítis eld.
Nótt og dag er grafin gröfin hans —
gæfuleysið eini sigurkrans. —
Jafnt og þjett hann játning muldrar þá:
»Jesú María, smábörn fimm jeg á!«
Porsteinn P. Porsteinsson.
Ódinn hlýtur að hækka í verði nú, eins og
hin tímaritin. Eiinreiðin kostar nú 10 kr. árg. og
Iðunn 7 kr. Óðinn verður 7 kr. 50 au., það er
þrefalt verð við það, sem var fyrir 15 árum, þegar
hann byrjaði að koma út, og fram á slríðsárin.
En hann hefur of seint verið færður upp, svo að
tekjur hans síðustu árin hafa ekki náð kostnaðinum.
I’reulsmiðjan Gutcnberg.