Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1880, Qupperneq 45

45
Atli ræður syni sínum tií að rækta á Konungsstöðum
tún það, er sé 12 dagsláttur að stærð, og ætlast til, að
hann fái af því 8 kýrfóður, og leggur hann 78 vættir
töðu í hvert kýrfóður, tveim vættum minna en eg. Og
fyrst Atli hvetur son sinn til þessa, nú fyrir heilli öld
á Konungsstöðum, hví skyldum vér þá ekki hvetja nú
á tímum vora syni á þjðffvöllum til að rækta sem bezt
tún sín, og sýna þeim fram á ágóðann af túnræktinni.
Ef að túnið, sem eg tek til dæmis, hefði batnað
svo við sléttun og girðing, að 15 hestar fengjust að
jafnaði af dagsláttu, og töðufallið aukizt því um 100
hesta, þá hlypi árságóðinn upp í 472 kr. og árlegur
16 kr. ágóði yrði af hverjum iookr. tilkostnaðarins.
Hefði túnið batnað svo, að 20 hestar fengjust að
jafnaði af dagsláttu, og töðufallið aukizt um 160 hesta,
þá hlypi árságóðinn uppÍ7i2 krónur, og árleg 24 kr.
renta af hverjum 100 krónum tilkostnaðarins.
Hefði túnið batnað svo, eins og Atli ráðgjörir, að
af 12 dagsláttum fengjust 8 kýrfóður, og töðufallið auk-
izt því um 240 hesta árlega, þá hlypi árságóðinn upp
í 1032 kr. og árlegur 34 króna ágóði af hverjum 100
kr. tilkostnaðarins.
Og hefði nú loksins túnbótin orðið svo góð, eins
og hjá Geiri Zóega, að 30 hestar fengjust af dagslátt-
unni, svo að af 12 dagsláttum féllu 360 hestar, og töðu-
fallið aukizt því um 280 hesta, þá hlypi árságóðinn
upp í 1192 krónur, og yrði þá hér um bil 40 króna ár-
legur ágóði af hverjum iookr. tilkostnaðarins.
þ>ó að nú mönnum kunni að sýnast þessir út-
reikningar öfgar, sem ekki sé farandi með, þá sýna
dæmin, að ekki verður með sanni sagt, að svo sé, held-
ur má miklu fremur benda á, að túnræktin geti kom-
izt á þetta háa stig hér á landi, og er þegar komin í
stöku stað, og þetta sé það takmark, sem túnræktar-
maðurinn á að keppa að ná, og nái hann því-, sem