Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1881, Qupperneq 6

6
Öxnadalsheiði, sem Sighvatr faðir hans hafði átt, og
alla föðurleifð hans, en Brandi Kolbeinssyni, frænda
Kolbeins, vóru fengin „öll héröð fyrir vestan Öxna-
dalsheiði alt til Hrútafjarðar'1 Ef þetta erboriðsam-
an við stað þann úr Sturlungu, sem til var færður hér
að framan um ríki Kolbeins Tumasonar, og tekið er
tillit til þeirra breytinga, sem á höfðu orðið siðan, þá
sannar það til fulls, að „Ávellingagoðorð11 hefir legið
að vestanverðu við ríki Skagfirðinga, eða með öðrum
orðum: vestast í Húnavatnsþingi.
Goðorð þetta hefir 2 nöfn í Sturlungu, á einum
stað er það nefnt „Ávfellingagoðorð11 („Eyvellingagoð-
orð“), en á öðrum „Hafliðanautr11, sem íyr var sagt.
Nafnið „Hafliðanautr“ getur eigi bent til þess, sem
gaf Snorra goðorðið, því hann hét þ>orsteinn, en hlýt-
ur að vera dregið af nafni einhvers fyrverandi eiganda
goðorðsins, sem heitið hefir Hafliði, og hlýtur nafn
hans að hafa verið almenningi svo kunnugt á þeim
tímum, að ekki þurfti annað, en nefna hann á nafn,
til þess að allir vissi þegar í stað við hvert goðorð
var átt. 5>að getur enginn efi verið á því, að sá
Hafliði, sem goðorðið er kent við, er Hafliði Másson,
og að mannaforráð f>orsteins ívarssonar hefir verið frá
honum komið í upphafi. Hafliði bjó á Breiðabólstað
í Vesturhópi, og kemur það ágætlega heim við legu
goðorðsins; var hann einn hinn mesti höfðingi á ís-
landi á sinni tíð, og lagamaður svo mikill, að hann
var fenginn til þess veturinn 1117—1118 að færa í
letur lög þau, er þá vóru, ásamt Bergþóri lögsögu-
manni Hrafnssyni og öðrum spökum mönnum, sem
til þess vóru teknir2, og er Vígslóði að mestu leyti
1) St. 1878. VII, 199. k. (II. b. 66. bls.).
2) íslendingabók Ara prests hins fróða 10. k. (Isl.s. I. b.
17. bls.).