Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1881, Blaðsíða 27

27
þinginu á milli beggja hinna annara fornu goðorða,
og átt í heiðni sókn að Hofi í Vatnsdal. Eg hygg
því, að það verði með engu móti sannað, að Víðdölir
hafi átt vestasta goðorðið i Húnavatnsþingi, en hitt er
víst, sem áður var sagt, að í Heiðarvígasögu er getið
um þ>órarin goða, fóstra Barða, sem var gamall mað-
ur á þeim tima, sem Heiðarvíg urðu, og bjó hann þá
að Lækjamóti; á þeim tíma — nokkru eptir iooo —
hefir vestasta goðorðið því legið undir þ>órarin, og
er líklegt, að hann hafi þáverið búinn að sitja að því
um nokkuð langan tíma, þar sem hann þá var svo
hniginn á efra aldur. Um föður hans, þorgils gjallanda,
er sagt, að hann hafi búið að Svínavatni, eða norð-
an til í þinginu, og er þvi ólíklegt, að hann hafi átt
goðorð svo vestarlega, enda er hann eigi kallaður goði,
heldur að eins sonur hans fórarinn1. þ>órarinn hefir
því varla erft goðorð sitt frá honum. Verið getur, að
Viðdölir hafi haft þetta goðorð eptir það, að Mið-
fjarðarskeggi og ætt hans fór suður, þangað til f>ór-
arinn tók við, en nú er eigi hægt að sanna neitt um
það efni. Eptir daga þ>órarins er svo að sjá afBanda-
mannasögu, sem Styrmir frá Ásgeirsá hafi átt þetta
goðorð2, en eigi vitum vér af hverri ætt hann var.
Úr þessu vitum vér ekki, hvernig fór um goðorðið á
síðari hluta 11. aldar, þangað til Hafliði kemur til
sögunnar.
Hvert þetta vestasta goðorð í þinginu hafi átt
hofssókn í heiðni, er nú eigi unt að segja með fullri
vissu. Líklega hefir hofið verið í Miðfirði i grend
við Miðfjarðarskeggja, enda geta þeir Eggert Olafs-
son og Jón Olafsson um bæ einn í Miðfirði, sem
1) Landn. 3. p. 4. k. (ísl.s. I. b. 182. bls.). Bárðar saga
segir reyndar (12. k. 25. bls.), að þorgils hafi líka búið að
Lækjamóti.
2) Bandam. s. 1. k. (Khöfn 1850, 3. bls.).