Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1881, Qupperneq 61

SMÁVEGIS.
Kál- og jurtagarðar.
Eptir Magnús amtmann Gislason.
(I handritasafni Hannesar biskups Finnssonar).
Kál- og jurtagarða skal vel umgirða, ei að eins svo ó-
hultir séu fyrir gripum, heldur svo séu í skjóh fyrir vindum.
|>á ríður mest á, að moldin þorni vel, allar rætur séu vel
barðar frá moldinni og burtnumdar; sé svo garðurinn vel
pældur eitt fet á dýpt, eður sem svarar pálblaði, og því næst
taddur. En teðslan verður að fara eptir jarðartegund. Við
þurra og sendna jörð á nautamykja vel; við rakajörð sauða-
tað og jafnvel helzt hrossatað, sömuleiðis fugladrit. Keynslan
hefirkent, að á þurra og sendna jörð er í fyrstu góður áburð-
ur mold undan sauðataði og í kring um fjóshauga, einnig
gamlir fjárhúshaugar. En á raklenda og kalda jörð er gott
að blanda hesthússhaug samanvið. þegar búið er að pæla,
á að að bera á, láta áburðinn liggja í garðinum rfima viku,
pæla svo á ný og blanda teðslunni vandlega saman við mold-
ina. því betur sem saman er blandað, þess betra er það ;
þá verður öll jörðin jafnfeit og jafnmylduð. Haganlegt er
hér á landi, sökum vor-anna og veðráttufars, að taka fyrir sig
lítinn reit álnar breiðan og tveggja álna langan næst girðingu
og í hlé fyrir norðanvindi, mylda hann vel og teðja og láta
vera nokkuð hærri en sjálfan garðinn, svo vatni halli vel
frá en ekki að, sá svo strax í hann að vorinu, þegar frost er
farið úr jörðu; undirbúa síðan í hægðum sínum eptir ástæð-
um allan garðinn, því ekki þarf að umplanta fyr en um Jóns-
messu. þegar nú garðurinn er allur undirbúinn, þá eru
plönturnar komnar upp í sáðreitnum og nú er plantað um.