Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1881, Qupperneq 64

64
er Mikjálsmessa skal jarðepli upp taka. f>au geymast ó-
skemd vetrarlangt í gröf nógu djúpri til þess að frostið nái
þeim ekki; skal gröfin vera á háum þurrum stað ; skal leggja
sand milli laga, og þekja efst mold og sandi; hlaða síðan upp-
mjóan hól yfir, svo regnvatn geti runnið frá.
Jarðepli eru góð með mjöh til brauðagjörðar. Skal þá
merja þau, afvatna, þurka og mala, eður að öðrum kosti þvo
þau, sjóða, hýða og elta til deigs með jafnmiklu af mjöli;
verður gott brauð af þessu, en sér í lagi góðar íslenzkar ó-
sýrðar kökur, því það er styttra í þeim, og eru síður seigar,
heldur en kökur úr tómu mjöli. Bezti mátinn til þess að
venja hjúin hér á landi við kálmeti og jarðepli, er 1., að
hússbændurnir hafi þess konar jafnan á sínu eigin borði og
gefi hjúunum leifarnar svo sem annað sælgæti, 2., að brúka
ekki of mikið af því í fyrstunni; 3., gefabörnunum jarðepli til
að hlaupa að eldinum með og steikja ; tekur vinnufólkið það
vonum bráðar eptir.
Urn íslenzk matvæli.
Að líkindum eptir Bjarna landlækni Pálsson.
(Ur handritasafni Hannesar biskups Finnssonar).
þar sem mjólkurmatur er eldborinn á Islandi, varðar
mest um, að hann sé vel flóaður, og verður hann því lyst-
ugri og heilnæmari, sem lyngi, hrísi, eini, trjávið og þess
konar er undir katlinum kynt, þegar drekka á mjólkinaheita.
þeir bændur, sem láta flóa mjólkina, eins og hún kemur úr
kýrspenanum, hafa bæði bezt þrif af henni og kostnaðarminnst
fyrir lífi sínu upp á aðra aðdrætti. þar sem mjólkin er
brúkuð til skyrs, má hún hvorki vera of heit né of köld, þá
hún er hleypt. Sé hún of heit, verður skyrið stórgjört, og
er það þá kallað graðhestaskyr. I annan stað, sé mjólkin
hleypt of köld, verður kaldabragð að skyrinu, og er það þá
kallað glundur og úristur. Bétt er að hleypa, þegar vel má