Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Qupperneq 12

12
safnaðarlifi, helgisiðum og fórnfæringum, ölturum og
musterisfyrirkomulagi, prestum og Levítum, eða viðvíkj-
andi daglegri breytni manna gagnvart guði og náunga,
vinum og óvinum, gömlum og ungum, hraustum og
veikum, þrælum og frjálsum, enn fremur viðvíkjandi akur-
yrkju og kaupverzlun og hverskonar viðskiptum, við-
víkjandi mataræði, klæðaburði o. s. frv. o. s. frv. — laga-
fyrirmæli og setningar, sem guð á að hafa gefið þjóð
sinni á eyðimörkinni fyrir munn Móse eða Móse í um-
boði guðs. Nú er vitanlega engin ástæða til að efast
um, að Móse hafi í ýmsum greinum sett ísraelsmönnum
ýms lög á förinni um eyðimörkina, sem, eins og kunnugt
er, stóð yfir 40 ár. En hins vegar verður því ekki neitað,
að fjöldi ákvæða og setninga verða fyrir oss í þessum
Móse-lögum, sem ekki verður séð hvaða þýðingu hafi
getað haft fyrir ísraelslýð, eins og ástæður hans voru
meðan hann dvaldi á eyðimörkinni og átti engan varan-
legan samastað. En hér við bætist svo það, að mjög
víða í lögum þessum er svo að orði komist, að ekki er
annað sjáanlegt en að sá, sem lögin setti, hafi haft í huga
þjóð, sem þegar hefir tekið sér fast aðsetur í landi sínu
og dvalið þar um lengri eður skemri tíma, þjóð, sem
stundar akuryrkju og kvikfjárrækt, og meira að segja
hefir komið föstu skipulagi á alt, sem lýtur að félags-
legri skipun. í'etta getur ekki annað en vakið hjá hverj-
um þeim, er um það hugsar, efa um, að þessi lög öll séu
sett lýðnum af Móse, og þessar efasemdir styrkjast til
muna, er vér við lestur þeirra sögurita, er skýra frá lífi
hinnar útvöldu þjóðar eftir daga Móse, jafnvel alt niður
að Babýlonar-herleiðingunni, verðum þess varir, að ekkert
tillit virðist tekið t.il mjög margra af þessum fyrirmæl-
um og ákvæðum „Móse-laga“ kynslóð eftir kynslóð, öld
eftir öld, — að liin útvalda þjóð lifir 700—800 ár, án
þess að séð verði af sögu hennar, að hún hafi haft minsta