Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Side 27

27
verk er að nokkru leyti skilyrði fyrir hinu eftirfarandi,
og hér er sköpun mannsins látin vera síðasti liðurinn í
sexdaga-verkinu. Hér fer sköpunín í höfuðatriðunum fram
í þessari röð: Fyrst jurtagróðurinn, síðan dýrin og síðast
maðurinn. í síðari sköpunarfrásögunni er sköpunarverk-
inu alls ekki lýst sem sexdaga-verki, og röð viðburðanna er
hér þessi: Fyrst er maðurinn skapaður, síðan jurtagróðurinn,
þá dýrin og síðast konan. Báðir höfundarnir álíta manninn
kórónu sköpunarverksins; fyrir öðrum þeirra lýsir það sér
í því, að maðurinn er skapaður síðast, fyrir hinum aftur
á móti í þvi, að hann er skapaður fyrst. Að dýrin séu,
samkvæmt síðari frásögunni, sköpuð á eftir manninum,
dylst þeim, er lesa vora eldri íslenzku biblíuútleggingu,
því að þar er svo að orði komist í v. 19: „Þegar guð
drottinn liafði myndað af jörðinni öll dýr o. s. frv.“, en
þessi útlegging er röng. Samkvæmt frumtextanum ber
að útleggja það svo: „]>á myndaði drottinn guð af jörð-
unni öll dýr meikurinnar — — og lét þau koma fyrir
manninn"1, — en þá getur það ekki dulist, að höf. hefir
álitið, að dýrin hafi verið sköpuð á eftir manninum.
Sem dæmi þess, hvernig höfundur eða safnandi Móse-
bókanna fléttar tvær frásögur, er segja frá sama viðburð-
inum, hvora inn í aðra, má benda á frásöguna um flóð-
ið mikla í 1. Mós. 6, 5—8, 22. í þessari frásögu, eins
og hún liggur fyrir í ritningunni, rekur hver mótsögnin
aðra, enséu aðskildirhér þeir kaflar,þar sem guð ernefndur
Jahve, frá hinum, þar sem hann er nefndur Eióhím, koma
fram tvær alveg sjálfstæðar frásögur, er segja hvor með
sínu móti frá sama viðburðinum; en þegar það þannig er
tekið saman, sem saman á, hverfa mótsagnirnar af sjálfu
sér. Hér er aðgreining heimildarritanna svo auðveld,
að hvert bam fær komið auga á hana. Vér setjum hér
1 Sbr. hina nýju útleggingu „fyrstu bókar Móse“.