Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Síða 96

96
margar stefnur áttar nm þetta og afrjeð konungur um
vorið, að Heinrekur bií?kup og Gissur og Þorgils skarði
færu til íslands; „voru þeim skipuð ríki þau á íslandi, er
konungur hafði þá heimildum á tekit; skyldu þeir ok
flytja konungs mál við aðra lanosmoiin, “ I,eir Gissur og
biskup komust þó eigi í það sinn til íslands, því þeir urðu
apturreka og brutu skipið, og voru i Þrándheimi um
veturinn.1
Sæmundarsynir fengu þá einnig að fara heim eptir
tveggja vetra vist með konungi, enda höfðu þeir þá gefið
upp goðorð sín á vald konungs. Fjekk kouungur þeim
aptur riki þeirra áður en þeir lögðu af stað, og kvaðst
skyldu auka sæmd þeirra. En oigi varð þeim bræðrum
kápan úr þvi klæðinu, því skip það, sem þeir fóru með,
leystist í sundui' fyrir sunnan Húsþakseyri og týndust
þai' Sæmundarsynir og flestir, er á voru (25. septbr. 1251).
En bræður þeirra hafa tekið goðorð þeirra, eins og ekk-
ert hefði í skorizt, þótt eigi sje frá því greint, eða þeir
hafa talið uppgjöf þeirra ólögmæta, því Oddaverjar höfðu
þau seinna og þeir varðveittu þau á meðan þeir Harald-
ur og Phiiippus voru ytra,2
Sumarið eptir (1252) fóru þeir Heinrekur biskup,
Gissur og Þorgils og Finnbjörn Helgason og margt ann-
ara íslenzkra manna á einu skipi út til íslands. Þeir
lentu að Gásum í Eyjafirði og hafði þá Gissur verið 6 ár
ytra. Segir í Sturlungu, hvernig konungur hafði skipt
ríkjunr með þeim. Gissuri var skipaður allur Korðlend-
ingafjórðungur norður að Vaðlaheiði, enu Finnbirni Reykjar-
dalur og þaðan norður til Jökulsár; fjekk hann það við-
stöðulaust, því þar átti hann mannaforráð áður, en hefur
1) Fms. X, 42, 45, Frís. 540, 541; Eirsp. 419, 420—21; Flat.
III, 181, 182.
2) Sturl. II, 82, Fms. X, 45 Frís. 541; Eirsp. 421; Flat.
III, 182.