Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Qupperneq 100

100
Ólafur Þórðarson: „Pat or siður hæverskra manna, at
þegja eigi á móti konungs örendum ; en flestii' munu hér
meta svör við Þorleif" Þorleifur sagði: „Eigi mun ek
halda hérað fyrir konungi, og eigi reisa flokk á móti þeim
sem í sezt, en ekki lof legg ek þar á. “ Er auðsætt af
þessu svari, að hann vildi á ekkert hætta, þótt hann væri
á móti þvi að konungsmenn næðu hjeraðinu. Egill Söl-
mundarson, systursonur Snorra og einn af erfingum hans,
kvaðst hafa „frelst" I’órði kakaia mannaforráð það, er
hann hafði átt. Böðvar í Bæ kvað sig eigi miklu skipta
hver fyrirmaður væri í hjeraði; hann mundi við engan
brjóta bág, enda þjóna lítt til flestra, en betur iíkaði hon-
um að vandamenn lians hefðu, heldur en þeir er honum
voru venzlalausir. „Ætla ek slíkt at sýna þeim í vináttu,
sem þeir sýna mér.“ Mælti Böðvar þetta bæði til I’or-
leifs í Görðum og Þorgils; hann var bróðir í’orleifs en
átti móðursystur forgils, Herdísi Arnórsdóttur. Yildi hann
gjöra vel til beggja og studdi Þoi'gils, en það sjest eigi að
hann bæri neina umhyggju fyrir frelsi iandsins, og þó
virðist hann hafa verið góður drengur. I’ótt flestir væru
á móti því í raun rjettri að taka forráðum konungs yfir
Borgarfirði, urðu þó engir til þess að svara t’orgilsi með
fullri djörfurig, nema bóndi einn Haukui' af Álptanesi.
Hann kvað það sína tillögu, „at unna enskis máls á fyrr
um hérað, enn Hrafn ok Sturla væri við.“ En Þorgils
svaraði lionum harðlega og kvað þetta eigi til hans koma.
„Munu þín orð hér um enkis metin; en eigi örvænt, at
menn muni þínar tillögur". Eptir þetta urðu engin mót-
mæli berlega, enda ekki skörulegt jáorð. Þá Ijet Porgils
lesa upp konungsbrjef það, er Þorleifi var sent. Var
hann ávítaður mjög um það, er hann hafði brotið brjef
konungs; „var þar mikil atmæli ok heitan við Þorleif,
ef hann gjörði eigi konungi þá sæmd, er þeir sæu
íyrir hans hönd Gissur Þorvaldsson og f’orgils Böðvars-