Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Qupperneq 125

125
biskupi og konungi um veturinn. Hólastóll hafði staðið
biskupslaus síðan Heinrek biskup leið, og kaus erki-
biskup og kórsbræður með i áði konungs Bi and fyrir bisk-
up þá á útmánuðunum. Var haun vígður um vorið og
fór hann til íslands um sumarið og tók við biskupsstól
sínum (1263). Snemma hinn næsta vetur, um alira-
heilagramessuskeið, fjekk Brandur f’orvarð f’órarinson,
bróðurson sinn, til þess að sverja sjer að fara á konungs-
fund hið næsta sumar, og mátti þá sjá forlög hans.1
En af Hallvarði gullskó er það að segja, að konung-
ur sendi hann aptur út til íslands 1263, til þess að
koma Rangæingum og Austfirðingum undir vald kon-
ungs. Að vísu er þess að eins getið í einni innskots-
setningu í einu handriti af Sturlungu, að Hallvarður kæmi
út 1263; en það er skýrt frá því í Magnúsar sögu laga-
bætis, að hann kom frá íslandi 1264 og sagði þau tíð-
indi, að allir íslendingar höfðu þá vikizt undir hlýðni
við Magnús konung, og að „þá var spurt andlát Hákon-
ar konuugs á íslandi, er hann fór utan“. Sýnir þetta að
að Hallvarður hefur farið til íslands 1263, því ef hann
hefði eigi farið þangað fyr en vorið 1264, hefði hann
sjálfur borið fregnina um andlát konungs til íslands.
Sumarið 1263 játuðu Oddavorjar Noregskonungi skatt
fyrir austan Þjórsá um Sunnlendingafjórðung. En á al-
þingi sumarið eptir (1264) sór Ornrur Ormsson fyrir Síðu-
menn konungi skatt, og höfðu þá allir formenn eða goð-
orðsmenn á íslandi samþykkt um skatt við Noregs kon-
unga. Gaf Ormur síðastur höfðingja á íslandi upp sjálfs-
forræði sitt. Að vísu er svo sagt um Þorvarð Þórarin-
son, að hann gengi á vald Magnúsar konungs og gæfi
upp allt ríki sitt við hann fyrir aftöku þeiira forgils skarða
1) Sturl. II, 236; Fms. X, 116, 118; Erís. 569; Eirsp. 461—
63; Flat. III. 216, 217.