Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Síða 192

192
inn óment.aður sjódóni hefði farið að rýna í þa.ð; að mik-
ið af Flateyjarbókar-handritinu var þá enn óprentað!
í bókasafni Sir Joseph Banks’ var töluvert af útgáf-
um af sögunum. Jörundur kom oft í hús hans í Soho
Square, og þótti ýmsum íit.höfundum og merkismönnum,
sem þar komu, garnan að tala við víkinginn um afreks-
verk hans sjálfs og um fornöld Norðurlanda. Mun hon-
um þá hafa dottið í hug að rita um víkingaöldina og
samband hennar við England, með aðstoð Dryanders
bókavarðar. Hooker tók ekki líklega undir þetta, og
Jörundur fékk aldrei tómstundir til að rita bókina, sem
sjálfsagt hefði orðið skrítin og skemtileg, því maðurinn
hafði sjálfur verið i víking og var vel pennafær, eins og
sjá má af því, sem eftir hann liggur. En hvað sem því
líður, þá er hitt víst, að Jörundur lagði stund á að lesa
sögur vorar og hafði gaman af fornfræði.
Fyrsta bréfið til Hookers í bréfasafni Jörundar (no.
2070 í Egertons safni) er dags. 17. ágúst 1801, og síð-
asta bréflð til hans — sem er skrifað aftan á prentað
boðsbréf um bók „um kristna trú'‘ eftir Jörund, sem þá
sat í Newgate fangelsi — er dagsett 26. okt. 1825.
Hélt Hooker þannig trygð við hann í 24 ár, og mun
honum hafa þótt eitthvað koma til mannsins.
Lundúnum 20. júní ÍOOO.
Jön Stefánsson.