Eimreiðin - 01.09.1903, Blaðsíða 48

208
aldur. En þegar ég á aö fara burt, þá skyldirðu sjá hvað vel ég
er fleygur, enda . miklu hraðfleygari en draumur. Væri ég veð-
hlaupsmaður, þá mundi ég óðara eti skeiðreipið fellur, vera þotinn
yfir endilangt skeiðið, stundum svo hratt að áhorfendurnir fengju
ei augu á fest, og þá þegar úthrópaður sem sigurvegari.
Hermes. Petta segirðu ekki satt, því ég gæti nefnt þér
marga, sem seinast í gærdag áttu ekki svo mikið sem einn obol
í eigu sinni til að kaupa sér hengingaról, en eru í dag orðnir rík-
ismenn, berast mikið á og aka með hvítum hestum fyrir, en höfðu
áður aldrei átt svo mikið sem áburðarasna. Og er mér nær að
halda, þegar þeir ganga svona purpuraklæddir um kring með
gullhring á hverjum fingri, að þeir eigi sjálfir bágt með að trúa,
að auðlegð þeirra sé annað en draumur.
21. Auður. Pað er nú alt annað, Hermes! Til þessara
manna hefi ég ekki arkað á mínum eigin fótum og það er þá
ekki Sevs, sem hefir sent mig til þeirra, heldur hann Plútón,1
með því að hann er auðgjafi og stórgjöfull, eins og líka ráða má
af nafni hans. fegar ég nú á að flytja frá einum til annars, þá
leggja menn mig á rittöflu, innsigla mig vandlega, taka mig upp í
skyndi og bera mig út úr húsinu. Nú hvílir hinn framliðni ein-
hverstaðar í húsinu, lagður til úti í skúmaskoti með einhverja
fornfálega línvoð yfir hnjánum, þar sem kettirnir eru að rífast um
hann, en þeir, sem gera sér vonir um mig, bíða mín á meðan á
torginu með uppspertu gini, eins og þegar tístandi svöluungar
þreyja eftir því að móðursvalan fljúgi heim í hreiðrið.
22. Nú er innsiglið tekið frá og skorið á þráðarbandið, rit-
taflan (erfðaskráin) opnuð og hrópað út nafn hins nýja húsbónda
míns, sem þá er ýmist einhver frændi hins fyrra, stundum ein-
hver smjaðrari eða sauruglegur þræll, sem hefir verið í metum
fyrir þjónkun til líkamslostá, í tilbót smárakaður á kjálkunum og
ber þessi sómamaður mikið verðkaup úr býtum fyrir þær mörgu
og margvíslegu unaðsemdir, sem hann þegar roskinn að aldri
hefir veitt herra sínum. Erfinginn, hver sem hann nú kann að
vera, hramsar mig þá ásamt erfðaskránni og hleypur burt, heitir
hann þá annaðhvort Megakles, Megabyzos eða Prótarkos í stað-
inn fyrir Pyrros, Dromón eða Tibíos; hina, sem árrangurslaust
1 Plútón, undirheimaguð; hann var eigi aðeins draugaguð, heldur einnig
jarðguð, frjósemdarguð og eignardrottinn málma, og var það hin mildari hlið veru
hans.