Eimreiðin - 01.09.1903, Blaðsíða 74

234
ingar þessar eru víða mjög góðar og athuganir höf. skarpar og skýrar.
Búningur sögunnar er óefað fagur á frummálinu. Um það ber þýð-
ingin vott. En um efni sögunnar mætti margt segja: Hvorki er
Gunnar góður og gildur fulltrúi efans né Páll trúarinnar. En þeir eru
sjálfum sér samkvæmir, og það er skáldinu auðvitað nóg.
íslenzki búningur sögunnar er heldur góður. Málið er lipurt og
létt. Þó eru nokkur orð í henni, sem ég kann eigi vel við, t. d.
»krankleiki« og »virkilegleiki«.
Prentun og prófarkalestur hefði mátt vera betri. H. P.
íslenzk hringsjá.
STÚDENTAFÖRIN TIL FÆREYJA OG ÍSLANDS (»Det danske Studenter-
tog til Færoerne og Island«) heitir bók, sem tveir hinir snjöllustu foringjar fararinn-
ar, skáldið Mylius-E/ic/isen og læknir F. Fog, liafa nýlega gefið út á kostnað Gyl-
dendals bókaverzlunar. Er þar fyrst skýrt frá aðdraganda til fararinnar og tilgangi
hennar og því næst allýtarleg ferðasaga eftir Fog lækni, og er hún aðalkjarni bók-
arinnar. En aftan við hana er sem viðbætir (bls. 77—131) fjöldi af smáritgerðum
um hitt og þetta eftir ýmsa höfunda, og að lokum skrá yíir alla þá, er tóku þátt í
förinni.
Bókin er fjörugt skrifuð og rituð í mjög hlýjum bróðuranda til íslendinga og
Færeyinga. fegar nú þar við bætist, að hún er sérstaklega vönduð að öllum frá-
gangi (ágæt prentun og pappír) og prýdd fjölda af góðum myndum, sem næstum
allar eru teknar af stúdentunum sjálfum í þessum leiðangri, þá er ekki ólíklegt, að
margan íslending muni fýsa að sjá hana og lesa, enda ætti íslendingum ekki að
vera það síður kært en Dönum, að minningunni um þessa for sé haldið á lofti; því
af einlægum vinaranda til þeirra var hún gerð, og hefir líka vafalaust haft meiri
þýðingu fyrir vaxandi bræðraþel milli íslendinga og Dana, en komið getur fram á
yfirborðinu í fljótu bragði. Og þó áhrifin af þessari för reyndust ekki önnur en þau,
sem þegar hafa komið í ljós í dönskum blöðum og hjá almenningi í Danmörku
yfirleitt, þá má með sanni segja, að hún hafi ekki verið lítils virði fyrir oss.
V G.
UM ÍSLENZK SKÁLD hefir Helgi Valtýsson ritað margar blaðagreinar á
norsku sveitamáli (einkum í blaðinu »Den i^de Mai«). Helztu greinarnar eru um
Bjarna Thorarensen, Jónas Hallgrímsson, Grím Thomsen, Benedikt Gröndal, Hannes
Hafstein og Guðmund Friðjónsson. Greinum þessum fylgja nokkur íslenzk kvæði,
sem höf. hefir þýtt á norsku. Af kvæðunum eru 2 eftir Bjarna (Sigrúnarljóð og
Oddur Hjaltalín), 3 eftir Jónas (ísland, Gunnarshólmi og Ég bið að heilsa). 1 eftir
Grím (Á Glæsivöllum) og 2 eltir Hannes Hafstein (Stormur og Skarphéðinn í brenn-
unni). Auk þess hefir höf. ritað greinar í sömu blöðum um ísland og íslenzkar bók-
mentir. Hann hefir og þýtt sögubrotið »Vor« eftir Guðmund Friðjónsson (Eimr. V,
129). Éýðihg sú, ásamt fleiri þýðingum höf., var prentað í blaðinu »Heimhug« 1899.