Bókasafnið - 01.06.1996, Blaðsíða 28

Lína langsokkur slær í gegn á
Bókasafni Reykjanesbæjar
Þann 10. janúar sl. voru við með Línu-dagsskrá í
sögustund í tilefni þess að Lína langsokkur varð 50 ára á
sl. ári.
Myndirnar úr gulu teiknimyndabókinni, sem kom út
árið 1981 á íslensku, voru settar á glærur og litaðar.
Línu-órói, tuskudúkkur og handbrúður voru kynntar
fyrir börnunum og þeim leyft að leika sér litla stund
með þær fyrir lesturinn og myndasýninguna. Börnin
höfðu mjög gaman af sögunni og myndunum.
Á eftir spiluðum við með Línu-spilum, bingó, lottó
og dóminó. Einnig vorum við með myndakubba með
ýmsum Línu-myndum.
Spilin gerðu mikla lukku og fengust sum barnanna
ekki til að hætta. Þau hafa síðan í hverri sögustund spurt
um Línu-spilin. Línu-spilin henta börnum á aldrinum
3-5 ára sérstaklega vel.
Magnea fi. Ingvarsdóttir.
umsjónarmaður sögustunda
Krossgátukeppni í Bókasafhi Kópavogs
f Bókasafni Kópavogs er reynt að hafa sem fjölbreytt-
ast efni fyrir alla. Einnig eru öðru hvoru haldnar uppá-
komur af ýmsu tagi til fróðleiks og skemmtunar. I nóv-
ember sl. var haldin krossgátukeppni fyrir börn og ung-
linga. Hún var fimmtudaginn 9. nóvember. ld. 17.00 til
18.00. Tilgangur keppninnar var að glæða áhuga barn-
anna á íslensku máli og efla þannig málvitund upprenn-
andi kynslóðar.
Boðið var upp á keppni í tveim flokkum, 8-11 ára og
12-15 ára. Fengnar voru krossgátur sérstaklega gerðar
fyrir keppnina og miðaðar við þessa aldurshópa.
Nokkrum dögum fyrr var farið í grunnskóla bæjarins
með auglýsingar og einnig bréf til kennara, þar sem
þeim var kynnt tilhögun keppninnar og tilgangur og
beðið um hvatningu af þeirra hálfu til barnanna. Beðið
var um að börnin létu skrá sig til keppninnar og mátti
gera það símleiðis. Þetta má segja að sé nauðsynlegt til
að fá betri yfirsýn yfir umfang keppninnar. Það þurfti að
fjölfalda krossgátublöðin og hafa tiltæka blýanta og
strokleður, þó svo að í auglýsingunni væri tekið fram að
slíkt skyldi haft meðferðis. Ekki þurfti lengi að bíða við-
bragða, því börnin fóru strax að hringja og láta skrá sig.
Keppnin hófst svo á tilsettum tíma. Strax um kl.
16.00 var kominn góður hópur barna á safnið og spenn-
ingurinn leyndi sér ekki og klukkan fimm var orðið
mjög mannmargt. Einhverjir bættust við sem ekki
höfðu látið skrá sig, en við því var starfsfólkið búið.
Börnunum voru nú afhent blöðin og skriffæri þeim sem
þurftu. Þau komu sér síðan fyrir hvar sem pláss var að
frnna á safninu, við borð eða á gólfi. Þau voru mörg
ótrúlega fljót að ráða gátuna, ekki síst þau yngri, en þeir-
ra gáta var nokkru léttari sem eðlilegt er. Þau afhentu
svo blöðin jafnóðum og þau luku við, svo hægt var að
byrja yfirlesturinn. Það stóð heima að þegar sá síðasti
hafði skilað kl. 18.00 var búið að fara yfir allar gáturn-
ar.
Þá var komið að úrslitunum. Alls skiluðu 57 börn úr-
lausnum. Þar af voru 16 í hópi eldri barna en 41 í þeim
yngri. Árangur yngri barnanna var mun betri en hinna
eldri. Þeir tveir í eldri flokki sem höfðu alveg réttar
lausnir fengu verðlaun, en dregið var úr lausnum yngri
barnanna.
Verðlaun voru 6 áskriftir að Hrafnasparki, þrauta- og
krossgátublaði sem Hrafnhildur Valgarðsdóttir gefur út
og gaf hún þær og einnig 2 eintök af bók sinni Kóngar
í ríki sínu. Voru vinningshafar hinir ánægðustu með
feng sinn.
Það fór ekki milli mála að krossgátukeppnin mæltist
vel fyrir hjá börnunum, því mörg þeirra spurðu um leið
og þau fóru: „Hvenær verður næsta keppni?“
Inga Kristjánsdóttir
deildarstjóri barna- og unglingadeildar
Bókasafn Héraðsbúa
Bókasafn Héraðsbúa var stofnað 1957 en þá var
ákveðið að sameina nokkur lestrarfélög á Héraði. Lengst
framan af er saga safnsins hrakningasaga, saga stofnunar
sem hvergi á sér fastan samastað og fæstir vildu við
kannast. Safnið var geymt í kössum þetta árið en fékk
inni í þessu húsi það næsta en þá voru ekki til hillur til
að koma því upp. Þannig gekk til ársins 1966 en þá fær
safnið inni í kjallara undir leiksviði Héraðsheimilisins
Valaskjálfar. Þar er safnið til húsa næsta áratuginn og
þar hóf ég er þessar línur rita, störf haustið 1974, fyrst
sem áhugamanneskja en síðar í hlutastarfi.
Á þessu 21 ári sem ég hef starfað við safnið hefur það
flutt fjórum sinnum, síðast í byrjun árs 1995 en þá flut-
ti safnið í framtíðarhúsnæði í rishæð Safnahússins við
Laufskóga. Hér í þessu risi er bjart og fallegt og gott
rými og nú gefst loksins tækifæri til einhvers annars en
að lána út bækur, hér eru haldnar sögustundir einu sinni
í viku, haldnar hafa verið smásýningar og um miðjan
desember sl. var opið hús í samvinnu við Minjasafn
Austurlands sem er hér á hæðinni fyrir neðan, en þá var
sett upp baðstofa hér undir risinu og þar var fólk við tó-
vinnu og konur á íslenskum búning bökuðu lummur og
báru gestum kaffi og lummur að góðum og gömlum sið,
þar komu gamlir gestir ofan úr fjöllum í heimsókn, og í
anddyrinu var flutt tónlist af ýmsu tagi.
Ég vænti þess að hér eigi safnið eftir að vaxa og dafna
og verða sú menningar og upplýsingamiðstöð sem til er
ætlast s.k.v. lögum og viðskiptavinir gera kröfur til.
Safnið er opið alla virka daga, fimm tíma á dag.
Starfsmenn eru tveir. Stöðugildi 75%.
Kristrún jónsdóttir
bókavórður
28 Bókasajnið 20. árg. 1996