Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1981, Qupperneq 16

Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1981, Qupperneq 16
16 DAGBLAÐ1Ð&VÍSIR. MIÐVIKUDAGUR 30. DESEMBER 1981. HAPPDRÆTTI STYRKTARFÉLAGS VANGEFINNA Vinningsnúmer: 1. vinningur, BMW bifreið 518, á miða nr. 22247. 2. vinningur, bifreið að eigin vali að upphæð fyrir kr. 100 þús., á miða nr. 29265. 3. -10. vinningur, húsbúnaður að eigin vali að upphæð kr. 20 þús. hver, nr. 3134—5286—6217—20758—52513— 86031—99700—100556 Félagið flytur öllum hugheilar þakkir fyrir veittan stuðning. Styrktarfélag vangefinna. Blaðburðarfólk óskast / eftirtalin hverfí: SÓLEYJARGATA Fjólugata Smáragata EX-PRESS Austurstræti Hafnarstræti Pósthússtræti AÐALSTRÆTI Aðalstræti Garðastræti Hávallagata SKÓLAVÖRÐUSTÍGUR Týsgata NES I Lindarbraut Hofgarðar Nesbali Garðar SKARPHÉÐINSGATA Flókagata frá 3-45 Karlagata Mánagata Skeggjagata LÆKIR I Bugðulækur Rauðalækur Dalbraut ....,, v S' x' 1 Áfengislaus nýársfagnaður að Hótel Sögu — Lækjarhvammi nýársdag — föstudag 1. janúar 1982 Hefst meö boröhaldi kl. 19.00 VÖNDUÐ SKEMMTIATRIÐI: SKEMMTUN FYRIR ALLA ÞÁ, SEM VILJA SKEMMTA SÉR ALGÁÐIR. Miðar seldir í Skóbúöinni, Laugavegi 62, kl. 9— 19 þriðjudag 29/12 og miðvikudag 30/12 og aö Borgartúni 23,2. hæö, kl. 20—22 sömu daga. Upplýsingar í síma 27440 og 27655. Skemmtinefnd Freeport-klúbbsins Menning Menning Menning Virkjun Jöklamóru, peningahelgin, bankadóttir og Dauðahafið nýja Guflmundur Halldórsson: JÖRVAGLEÐI Bókaútgáfon úm og örlygur 1981. Þetta er þriðja skáldsaga Guð- mundar Halldórssonar frá Bergsstöð- um og að ýmsu leyti hin besta og viðamesta. Söguefnið er úr reynslu- heimi hans og segir af kunnugum slóðum og fóiki sem hann þekkir. Það er og verður höfundarstyrkur hans. En efnið er líka mál dagsins, sem brennur á honum sjálfum og fólki hans um þessar mundir. Sagan hefst á hreppsnefndarfundi. Félagsheimilið sem hreppsmenn byggðu í sveita síns andlitis og sjálf- boðavinnu fyrir áratug eða svo er farið að standa illa undir sér, því að nýrri og fjörugri skemmtistaður hefur risið norðan heiðar. Á þessum fundi kemur þrumuguð ungu kýnslóðarinnar til skjalanna, ger- spilltur og samviskuliðugur með munninn fyrir neðan nefið, hefur verið í læri fyrir sunnan. Hann leggur á ráðin um það hvernig bjarga skuli peningahelginni og reisa við fjárhag félagsheimilisins. Þau ráð eru bæði tímanna tákn og töluvert kímileg — og duga býsna vel. Hann hyggur á mægðir við bankastjóra héraðsins og berst ótráuður fyrir þeirri hugsjón að virkja Jöklamóru og eggur mikil plön um gróða sinn og sálufélaga sinna á því fyrirtæki. Ráðin til þess að hæna unga fólkið að félagsheimilinu um peningahelg- ina er bæði snjallt og kímilegt. Hann lætur bændur hreppsins koma með tjöld sín á föstudegi, tjalda á eyrinni, láta bíla standa fyrir utan og helst kassa, vel merktan undan áfengi, standa við tjaldskör, en þeir skyldu varast að stinga skeggsmettum sínum út um tjalddyr. Þá sér unga fólkið sem er á leið austur og austan, að þarna er fólk farið að safnast saman, sýnilegt að fjörið og fjölmennið verði þar, og tjaldar líka á eyrinni, enda stendur ekki á gylliboðum sem öll eru svikin. Þetta minnir á flekaveiðar við Drangey. Lýsingin á mannlifiriu þarna um peningahelgina er býsna nærfærin þótt hún risti ekki mjög djúpt. Mótvægi unga og ráðkæna umsvifamannsins er húsvörðurinn í félagsheimilinu. Hann er bóndi að öllu eðli, og hann og konu hans dreymir um að kaupa eyðijörð frammi undir heiðum og búa þar öllum óháð við sauðfé. Þegar kaup- félagið fer að reisa útibú við félags- heimilið og þéttbýliskjarni að mynd- Bókmenntir Andrés Kristjánsson ast þar, bjargar hann sér úr Gómorru fram í heiðardalinn, og sagan endar þar sem hann er að hefjast handa um heimilisstofnun og búskap þar. Lýsingarnar á skemmtihaldi unga fólksins um peningahelgi sumarsins eru vafalítið svipsannar og orðfærið engin lygi. Það fer ekki milli mála hver hugur höfundar er um virkjun Jöklamóru og eyðingu graslendis undir lónið mikla sem hann nefndir hnyttilega Dauðhafið. En eyðing og mengun nær lengra en til graslendis. Dauðahafið flæðir yfir mannfólkið og gróið menningarlíf í sveitunum og búskaparhefðina — Myndir, persónur og athafnir eiga að sýna þetta og sanna en höfundur neitar sér oftast um beina predikun. Því verður varla neitað að lífs- myndir þessarar sögu eru sann- ferðugar og timabærar. Þetta er saga dagsins norður í landi — og víðar — sögð af kunnugleik og miklum skiln- ingi. Hins vegar drepst sagan nokkuð á dreif. Þótt umsjónarmaður félags- heimilisins sé eins konar leiðsögu- maður lesanda fer sagan ekki öll um greipar hans. Það er sem höfundi liggi of margt á hjarta, sem hann vill koma að, og sú þörf ráði of miklu við gerð sögunnar. Hann hugsar varla nógu mikið um þörf sögunnar sjálfrar, um það sem þarf að gerast í hennar afmarkaða heimi. Hins vegar eru mörg samtöl í sög- unni skínandi skemmtileg og laglega sagt frá mörgum atvikum. Sviðið er oftast mjög kunnuglegt og lesandi sér greinilega fyrir sér það sem er að gerast — að minnsta kosti hver gjaldgengur sveitamaður. Þá eru náttúrulýsingarnar, sem skotið er inn hér og hvar í söguna til hvíldar og að- farar meiri tíðinda, mjög fallegar og næmar margar hverjar. Þar hefur Guðmundur orðfæri og myndskyn á valdi sínu. Sagan er i heild vel skrifuð l þess orðs einlægustu merkingu, þróttmikil að lýsingum og orðfæri, einkum í samtölunum og þau sýna stundum mjög vel þann leik sem greint fólk iðkar í samtölum, ekki síst í sveitum. Sagan sýnir líka vel sáran næmleik landsbyggðarfólksins um hlutskipti sitt, kvikuna sem ætíð er jafn viðkvæm og á verði til varnar um sinn hlut. Þessi kvika er alls staðar undir þunnu yfirborði i sög- unni og segir til sín hvenær sem við er komið. Ég veit ekki hvort þessari kviku hefur verið betur lýst í öðrum bókum en sögum Guðmundar og þá ekki síst þessari. Vafalítið má sitthvað finna að gerð þessarar sögu og umfjöllun þess efni- viðar sem í henni er, en hún er sér- stæð meðal skáldsagna þeirra sem séð hafa dagsins ljós á þessu hausti, og hún er gild heimild um þá ólgu og gerjun sem á sér stað í heimahéruðum höfundar og hreinskilin lýsing á þeim mannlífsþáttum sem hún fjallar um. Andrés Kristjánsson Styrkið og fegriö tíkamann V Dömur og herrar! Ný 4ra vikna námskeið hefjast 6. janúar. Leikfimi fyrir konur á öllum aldri. Hinir vinsælu HERRATÍMAR í hádeginu. Hressandi — mýkjandi — styrkjandi — ásamt megrandi æfingum. Sértímar fyrir konur sem vilja léttast um 15 kg eöa meira. Sértímar fyrir eldri dömur og þær sem eru slæmar í baki eða þjást af vöðva- bólgum. Vigtun — mæling — sturtur — gufuböð — kaffi — NÝJUNG: SOLARIUM Höfum fengið solarium lampa Júdódeitd Ármanns Ármúla 32 ,nnritun °9 upplýsíngar alla virka daga kl. 13—22 í sima 83295.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.