Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.1985, Síða 6

6
DV. LAUGARDAGUR 9. NOVEMBER1985
Mandarín
Dýrt Kína
Kokkurinn frá Peking er ef til
vill enn í Mandarín í Kópavogi.
Ef svo er, þá er matreiðslan þar
öllu kínverskari en í Shanghai við
Laugaveginn, sem er fremur engil-
saxneskur staður. En mér fannst
hún ekki vera að öðru leyti betri.
Svo er á það að líta, að þjónusta
og umbúnaður er lakari í Mandar-
ín og verðlag heldur hærra.
Mandarín er í tveimur sölum,
öðrum fremri, eldri og fátæklegri,
og hinum innri, yngri og ríkmann-
legri. Um 24 sæti eru í fremri saln-
um og 36 í hinum innri. Þar hafa
verið hengdar á veggi kínverskar
lugtir með gegnsæjum myndum og
löngum dúskum. Neðan þeirra eru
kínversk málverk og milli þeirra
níu rómanskir speglabogar. Falska
loftið er hálfgegnsætt að kínversk-
um hætti. Þar hanga teningslaga,
hálfgegnsæ ljós, svo og harmoníku-
drekar úr pappír, er minna á vind-
inga, sem stundum eru settir upp í
áramótaveizlum.
Á hvítum borðdúkum var rauður
pappír, lifandi blóm og stílleg hnífa-
pör. í fremri salnum eru einfaldir
klappstólar úr járni, en í hinum
innri þægilegir stálstólar með
tágasetu og tágabaki. Svipurinn og
stemmningin eru kuldalegri en í
Shanghai. Drekarnir eru dæmi um
ódýra og misheppnaða tilraun til
að búa til kínverskt andrúmsloft.
Rausnarlitið te
í Shanghai voru margar tegundir
af te á boðstólum. Fyrir 45 krónur
fengu gestir heilan ketil, þar sem
nóg af te hélzt heitt yfír lifandi eldi
máltíðina á enda. I Mandarín er
tegundin hins vegar aðeins ein. Þar
kostaði te 40 krónur og var bara
einn bolli. Teið hefði orðið kalt, ef
það hefði enzt alla máltíðina.
Til marks um lakari þjónustu í
Mandarín var, að engin tilraun var
gerð til að bjóða ábót í tóman te-
bollann, þótt í Kína muni vera til
siðs að drekka te með mat á sama
hátt og við drekkum vatn og
Frakkar vín. í annað sinn fékk ég
ekki meira vatn í glas og varð
ennfremur að biðja um munn-
þurrku. Það var eins og einhver
sofandaháttur væri á ferð.
Hitaplötur voru ekki heldur
lagðar á borð í Mandarín til að
halda mat heitum. Það kann þó að
stafa af, að í Norður-Kína sé venja
að snæða rétti í röð eins og á
Vesturlöndum, en ekki samhliða
eins og sunnar í Kína. Þess vegna
þurfi ekki að gera ráð fyrir, að þeir
staðnæmist lengi á borði gesta.
Uppruni matargerðar Mandaríns
er mér raunar ráðgáta. Hún er ekki
hreinræktuð Peking-matreiðsla,
fremur en matreiðslan í Shanghai
sé eitthvað lík Shanghai-
matreiðslu. Peking-kokkurinn í
Mandarín hafði meira að segja á
boðstólum gufusoðinn mat, sem er
einmitt eitt helzta sérkenni Kant-
on-matreiðslu, á sama hátt og djúp-
steiking er helzta einkenni
Peking-matreiðslu.
Annars er kínversk matreiðsla
heill heimur út af fyrir sig. I Lon-
don og New York eru ekki aðeins
til sérhæfðar Kanton-, Shanghai-
og Peking-matstofur, heldur líka
Hunan- og Szechuan-matstofur.
Þess vegna er ekki auðvelt að
alhæfa um kínverska matargerð.
Tærarsúpur
Súpurnar í Mandarín voru tærar,
kínverskari en súpurnar í Shang-
hai. Rækjusúpa með grönnum
hveitipípum og sveppaflögum var
vel pipruð, bragðsterk og góð.
Pekingsúpa hafði svipað innihald,
en var mun mildari, einnig bragð-
góð.
Að kínverskri venju voru með
öllum aðalréttum borin fram soðin
hrísgrjón í sérstakri skál. Algeng
aðferð við að blanda sér á disk er
að setja hrísgrjónin neðst og ausa
síðan aðalréttinum, sem venjulega
flýtur í sósu, ofan á hrísgrjónin.
Gufusoðinn karfi var vægt eldað-
ur, borinn fram í þunnri sojasósu,
sem næstum yfirgnæfði fiskinn, en
þó ekki alveg. Þetta var góður fisk-
ur. Sama er að segja um steiktan
smokkfisk i sultulegri sósu með
Matsedillgestakokksins
ijo Pekingsúpa
jóo Steikt önd med súrsœtu káli
490 Steiktur kjúkiingur meö siirsœtu káli
29j Steikt hrísgrjón
420 Gufusodinn karfi með sterkri sósu
j90 Steiktur smokkfiskur meö KJnasveppum
480 Kraumaöur kfiíklingur meÖ imetum
4j) Uttsteiki lambakfót
jio Nautakjötssneiðar íostrusósu
480 Steiktur kan'úkjúktingur
Fastasedillinn
ijo Rœkjusúpa
jio Indónesísk, karrísteikt hrísgrjón meú kjóti,
gmnmeti, rœtjum ogeggjum
jjo Wœkjukarrí meðgrænmeti
j40 Djúpsteikturfiskur með súrsætri sósu
j6o Ðjúpsteiktar rœkjur með siirsœtri sósu
jjo Fiskur/tamarind-sósu
j40 Fiskur í karrí meðgrœnmeti
290 Súrsœtt, blandad grœnmeti
290 Snöggsteikt, blandað grœnmeti
49) Fambakami' kókoshnetumjólkursósu oggrœnmeti
490 Uimb t ostrusósu með sveppum oggrœnmeti
4jo Súrscetur kjúklingur
440 Kjúklingur, chopsuey
44) Grís, chopsuey
480 Grísakjót í hoi-sin sósu með rauðri oggrœnni papriku
480 Súrsœturgrís
440 Snöggsteikt nautakjöt meðgulri baunasósu
)io Nautakam' meðgmnmeti
)2) Nauta chopsuey
1yo Manda, blandaðir ávextir íhlaupi með kókosimtumjólk
<L?

@
Kokkahúfur eru fyrir matreiðslu og
blóm fyrir umhverfi og þjónustu, en krónupeningarnir tákna verðlagið.

Jónas Kristjánsson
skrifar um
veitingahús
afar þunnum og breiðum sveppum,
lauk og fínlegri sojasósu. Smokk-
fiskurinn var afar lystugur, raunar
betri en sá í Shanghai.
Léttsteikt lambakjöt var vægt
eldað, meyrt og gott, borið fram
með lauk og tvenns konar papriku,
svo og sterkri sojasósu. Nauta-
kjötsflögur og -ræmur í ostrusósu
voru pönnusteiktar, sæmilegar á
bragðið. Sósan minnti nákvæmlega
ekkert á ostrur og virtist raunar
vera venjulegt kjötsoð. Til hliðar
fylgdi sterk sojasósa í skál.
Steiktur kjúklingur var meyr hið
innra og með brenndri skorpu að
utan, fyrirtaks matur, borinn fram
í súrsætri sósu. Hins vegar var
steikta öndin þurr og skorpuseig.
Með þessum tveimur réttum var
borið milt og gott grænmeti súr-
sætt, eins konar marinerað hrásal-
at.
Tveir matseðlar voru í Mandarín,
annar sérstakur seðill gestakokks-
ins og hinn fastaseðill hússins. Þar
kenndi ýmissa grasa, sem ekki voru
prófuð, svo sem nokkur karrí og
dálítið af amerísku chopsuey. Einn
eftirréttur var á boðstólum, bland-
aðir niðursuðuávextir, ekki próf-
aðir. Vínlisti hússins er ekki not-
hæfur.
Kínagestur
Ef nota á viðskipti heimafólks
sem mælikvarða á gæði matreiðsl-
unnar í veitingastofum landa
þeirra, fær Mandarín einn plús
fyrir kínverskulega konu, sem þar
var gestur og virtist kunna matn-
um hið bezta. Vesturlandabúar eru
ekki taldir hafa nógu mikið vit á
kínverskum mat til að halda uppi
nægu aðhaldi.
Hvort sem valið er af seðli kokks-
ins eða fastaseðlinum, mældist
heildarverð þriggja rétta máltíðar
með te og hálfri flösku af illskásta
víninu 1.139 krónur. Það er miðju-
verð, reiknað með sama hætti og í
skrifum um önnur veitingahús í
þessum greinaflokki. Mandarín
telst þar með í meðalverðflokki
íslenzkra veitingahúsa.
Erlendis hefur myndazt sú venja,
að kínversk og raunar önnur aust-
ræn veitingahús raða sér í ódýrari
kant veitingamennskunnar og
sækjast eftir viðskiptum almenn-
ings. Svo sérkennilega vill til, að
ekkert hinna austrænu veitinga-
húsa Reykjavíkursvæðisins hefur
tekið upp samkeppni við staði á
borð við Laugaás og Pottinn og
pönnuna í lága verðflokknum.
Shanghai og Bangkok eru í flokki
á milli miðjuflokksins og Iága
flokksins og Mandarín trónir
hreinlega í verðmiðju íslenzkra
veitingahúsa. Mér finnst verðið þar
of hátt fyrir pappírsþurrkur, lítt
áhugavert umhverfi og skort á te
og vatni. Ég færi heldur fyrir lægra
verð i Shanghai.
Mandarín er ekki opinn í hádeg-
inu nema fimmtudaga og föstu-
daga.
Jónas Kristjánsson
Óskemmtileg lífsreynsla íslenskrar stúlku í Kaupmannahöfn:
Ognað með hníf i
og síðan nauðgað
„Þetta nauðgunarmál hefur ekki
komið til minna kasta, ég las bara
um þetta í blöðunum," sagði Einar
Ágústsson, sendiherra í Kaup-
mannahöfn, í samtali við DV.
í dagblaðinu Politiken birtist
fyrir nokkrum dögum frétt þess
efnis að íslenskri stúlku hefði verið
nauðgað í Turesensgade í Kaup-
mannahöfn. Var tekið fram að
stúlkan hefði verið ferðalangur,
gestur í stórborginni.
Hrottaleg framkoma
„Ferðalag ungrar íslenskrar
stúlku til Kaupmannahafnar fékk
skjótan endi er hún var dregin inn
í íbúð í Turesensgade og nauðgað,"
segir í frétt Politiken. „Árásarmað-
urinn, 34 ára gamall Alsírbúi, kom
fram af mikilli hörku. Hann byrjaði
á því að kasta stúlkunni niður á
dýnu þar sem hann barði hana og
ógnaði með hnífi. Er stúlkan hóf
að kalla á hjálp þrýsti hann teppi
upp að andliti hennar.
Að því loknu nauðgaði hann
henni.
Maðurinn náðist og var dæmdur
í 1 1/2 árs fangelsi. Þá ákvað
dómarinn, Ame Lyngesen, að
maðurinn skyldi greiða íslensku
stúlkunni 25.000 danskar krónur
(100.000 ísl. kr.) í skaðabætur.
oJdtaget
Pa feríetur
Ze tvunget ind
]*fJentpSkaarup
s
tejlighed
Arn' Lyn ]
£]te,8amt4matmrd W
Einar Ágústsson sendiherra:
Kom ekki til minna kasta. Man
ekki eftir öðru dæmi þessu líku.
Alsírbúinn neitar
Við yfirheyrslu neitaði Alsír-
búinn að hafa nauðgað íslensku
stúlkunni, sagði hana hafa fylgt sér
Fréttin í Politiken.
af fúsum og frjálsum vilja upp í
íbúðina í Turesensgade og sam-
farirnar verið með samþykki
beggja.
Dómarinn trúði íslensku stúlk-
unni betur en Alsírbúanum og því
var hann fundinn sekur. Að auki
var honum gert að yfirgefa Dan-
mörku að afplánun lokinni og láta
ekki sjá sig þar í landi næstu 10
árin.“
Ég man ekki eftir öðru dæmi
þessu líku,“ sagði Einar Ágústsson
sendiherra. „Þetta heyrir til al-
gerra undantekninga." -EIR.