Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.1986, Side 37
FIMMTUDAGUR 16. OKTÓBER 1986.
37.
Sviðsljós
Höfuðpaurarnir í Höfða. Þeir sneru hálfri heimsbyggð-
inni á annan endann í helgarreisu til íslands.
Nóbelshjónin á Gljúfrasteini.
Landslið karla í óperusöng - Stefán íslandi, Kristján Jóhannsson og Guðmundur Jónsson.
Þeir hafa allir slegið í gegn i Tosca en á mismunandi tímum.
Æskublóminn íslenski flykktist kringum kyndilinn.
Frumsýning Tosca Puccinis drukknaði í öllum æðibunuganginum. Yrkisefn-
ið er reyndar svipað og helst var á döfinni þessa helgina og hér eru
leikstjóri, hljómsveitarstjóri og aðalsöngvarar í lok sýningarinnar: Malcolm
Arnold, Paul Ross, Maurizio Barbacini, Elísabet F. Eiriksdóttir og Kristján
Jóhannsson.
Jón Páll fékk ekki að lyfta leiðtogunum og varð að láta sér nægja tvö
stykki fréttamenn í staðinn.
Ólyginn
sagði...
Larry
Hagman
hljóðaði af lilatri í miðri upp-
töku fyrir skömmu, þannig
að endurtaka þurfti atriðið
aftur. Hann átti að leika ást-
arsenu á móti Deborah
Shelton - nektaratriði þar
sem hún var íklædd húðlit-
um og níðþröngum sokka-
buxnagalla sem náði frá
hálsi og niður á tær. Utan
yfir var svo kjóll sem hún
svipti frá sé með miklum til-
þrifum og horfði um leið
tælandi á Larry. Inn í húð-
gallann hafði hún svo troðið
alls kyns púðurkvöstum,
bréfaþurrkum og bómullar-
hnoðrum þannig að hún leit
út eins og hrúga af útbelgd-
um seríoshringjum. Hlát-
urskast hins bíðandi
elskhuga kostaði fyrirtækið
allnokkur útgjöld en þar sem
leikstjórinn og kvikmynda-
tökumaðurinn voru óvirkir
líka og í svipuðu ástandi
hafði atvikið engin eftirmæli.
Deborah var þó beðin um
að tæla kappann með hefð-
bundnari aðferðum í næstu
töku.
m
Don Johnson
lagðist til svefns fyrir litlar tíu J-
milljónir króna um daginn.
Fyrirtæki í Bandaríkjunum
fékk þá ágætu hugmynd að
setja á markað rúmlök sem
hefðu áprentaða mynd af
hinum sexaða skrokki goðs-
ins - að sjálfsögðu í réttri
líkamsstærð. Hann tók boð-
inu og nú geta menn legið
á Don karlinum - lon og
don.
Bette Davis
er með gersamlega brostið
hjarta því glæponar brutust
inn í glæsivilluna hennar í
Hollívúdd og hirtu með sér
silfurborðbúnað sem hefur
verið í eigu Davisættarinnar
ekki styttra en eina öld. Þetta
er svo sem nógu slæmt af-
spurnar en enn verra er þó
að þeir litu ekki við óskörun-
um hennar sem stóðu þarna _
uppi á hillu fyrir allra augum.
Glampandi málmkallarnir
tveir virtust ekki vera ómaks-
ins virði að hirða þá með í
ráninu og flissar nú almenn-
ingur óspart að atvikinu.
Hressir gæjar með hárfínan
smekk segja menn milli hlát-
urskviðanna.