Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.1987, Síða 32

32
LAUGARDAGUR 12. DESEMBER 1987.
Sérstæð sakamál
Renate Dawid batt enda á líf manns síns með hamri en var
sýknuð. Dómaramir komust að þeirri niðurstöðu að hún hefði
gripið til þess eina ráðs sem henni hefði komið til hugar til
þess að leysa þann vanda sem að henni steðjaði í hjónabandinu.
Horst Dawid. Myndin er tekin á brúðkaupsdag hjónanna í ágúst 1966.

til þess að flýja frá Austur-Þýska-
landi til Vestur-Þýskalands. Fátt ef
nokkuð var honum þó meira kapps-
mál en að tvíburasynir hans, Markús
og Manúel, sem voru nítján ára, yrðu
bestir í júdó í heiminum. Er hér var
komið sögðu höfðu þeir lent í fyrsta
og öðru sæti á vestur-þýska meist-
aramótinu.
Þeim gekk þó ekki eins vel á júdó-
móti sem fram fór í Köln þann 9.
mars. Markús tapaði þrívegis í röð
og vann því engan sigur. Er faðir
hans sá hvernig farið hafði hringdi
hann heim til konu sinnar æfur af
bræði. „Þessi vesæli sonur þinn tap-
aði í dag. Hvern andskotann á þetta
að þýða?“
Þá fór frú Renate að óttast að fyrir
dyrum væri enn eitt erfitt laugar-
dagskvöld.
Dregin á hárinu
Hún hafði rétt fyrir sér. Varla var
Horst Dawid kominn inn fyrir dyrn-
ar heimá hjá sér er hann þreif til
konu sinar og dró hana á hárinu yfir
anddyrið. Um leið sparkaði hann fast
í hana. Synirnir skiptu sér ekki af
þessu. Þeir höfðu kynnst því á sárs-
aukafullan hátt hvað það gat haft í
íör með sér aö gera slíkt.
Seinna um kvöldiö, er hjónin sátu
og horföu á sjónvarp, þreif Horst
Dawid í konu sína, velti henni úr
stólnum, sem hún sat í, og hrópaði:
„Þú átt ekki að sitja í stól sem ég á
og hef keypt og borgaö fyrir. Fram-
vegis getur þú setið á gólfinu." Svo
þreif hann aftur í Renate, tók í hár
hennar og nú reif hann flygsur úr
því. Þá fór hann að beija höfði henn-
ar við gólfið. Síðan kastaði hann
ávaxtaskál í andlit hennar og svo
vatnsglasi. Loks hrópaði hann: „Ég
nenni ekki að drepa þig í dag. En á
morgun... Annaðhvort hengi ég þig
eða drep þig með öxi.“
Og svo hélt áfram
Horst Dawid lét þetta ekki nægja.
Um tvöleytið um nóttina réöst hann
á syni sína sem höfðu fylgst með því
sem móðir þeirra hafði orðið að þola.
„Ykkur er eins gott að biðja þess aö
Móðir Horst, Erna Götz.
Svaf
Renate Dawid var fjörutíu og sex
ára þegar hún varð manni sínum að
bana. Hún réðst að honum þar sem
hann lá sofandi í rúmi sínu. Dómar-
arnir þrír, sem fengu máhð til
úrskurðar i Konstanz, í suðurhluta
Vestur-Þýskalands, voru sammála
um að sýkna hana. Og meira að segja
móðir þess myrta, sjötíu og fimm ára
gömul kona, að nafni Erna Götz, var
ánægð með dóminn. „Sonur minn
var djöfull í mannsmynd,“ sagði hún.
Hefur vakið mikla athygli
Dómurinn yfir Renate Dawid
vegna morðs hennar á manni sínum,
Horst Dawid, hefur vakið mikla at-
hygli. Geta móðursjúkar konur nú
drepið menn sína og fengið sýknun?
spyrja sumir. Aðrir segja aftur á
móti að það sé gott að lögin skuli
vernda konur sem þurfa að lifa í
hjónabandi sem sé helvíti líkast og
séu í þann veginn að örvinglast.
Menn eru því ekki á einu máli en
einmitt þess vegna og af því hve,
óvenjulegt málið allt er hefur mikið
verið um það fjallað, einkum í Þýska-
landi.
Morðið
var framið snemma að morgni 10.
mars 1985 í glæsilegu einbýlishúsi
Dawidhjónanna viö Bodenvatn.
Þetta var sunnudagur. Horst Dawid,
fimmtíu og eins árs, svaf er hann var
myrtur. Og venjulega er það talið
sérstakt fólskuverk að ráðast á sof-
andi fólk. Þess vegna haföi í Vestur-
Þýskalandi ætíö verið refsað fyrir
morð af þessu tagi með lífstíðar-
dómi. Dómararnir í Konstanz litu
hins vegar þannig á morðið hefði
verið eina lausnin á þeim vanda sem
leitt hefði af óvenjulegum erfiðleik-
um í hjónabandinu.
Efnaður maður
Horst Dawid hafði efnast mjög vel
á því að hjálpa óhamingjusömu fólki