Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.1987, Qupperneq 47

LAUGARDAGUR 12. DESEMBER 1987.
59 Jkh
Ferðamál
VESTUR - ÞÝSKALAND
VESTUR ÞÝSKALAND
SKÍÐALÖND í SVISS
ins er Bern. Aörar stórborg-
ir í Sviss teljast Ziirich,
Basel, Genf og Lausanne.
Árið um kring er mikið í boði fyrir
ferðamenn og reyndar er hægt að
vera á skíðum þama í sumum brekk-
um allt árið. Þá eru þar skautahallir,
tennisvellir, sundhallir, golfvelhr og
gönguleiðir um fjöll fyrir göngu-
garpa og klifurstaðir fyrir aðra. Það
er sem sagt margt hægt að gera til
afþreyingar og afslöppunar sem
ferðamaður í Sviss. En við ætlum að
huga aðeins að skíðunum að sinni.
Eftir því sem við komumst næst
eru um fimmtíu staðir, þorp, bæir
og borgir í Sviss sem bjóða upp á
skíðaaðstöðu, þ.e. góðar skíöabrekk-
ur, hótel og lyftur. Þar af eru nokkrir
staðir 'þar sem hægt er að vera á
skíðum allt árið.
Crans-Montana
Á síðasta ári var heimsmeistara-
keppnin í alpagreimlm haldin í
Crans-Montana og er sá staður í há-
vegum hafður af mörgum. Þar var
gott að vera fyrir heimsmeistara-
keppnina en mikið var gert til að
bæta enn betur alla aðstöðu og því
segja menn þar: Lengi getur gott
batnað. Frá íslandi verður beint flug
til Ziirich eftir áramótin. Ein ferða-
skrifstofa hefur í nokkur ár selt í
sérstakar skíðaferðir í Sviss.
í ár er hún með tíu daga páskaferð
til Grans-Montana. Þá er flogið til
Zurich með Arnarflugi og síöan er
ekið til Crans-Montana sem er um
íjögurra klukkustunda akstur. Áætl-
að verð er um fjörutíu og fimm
þúsund krónur og er þá miðað við
gistingu í tveggja manna herbergi og
morgun- og kvöldverður innifalinn.
Crans-Montana er í 1500 metra hæð
en lyftur ganga upp í allt að þijú
þúsund metra hæð sem er upp á
Plaine Morte. Það eru um fjörutíu
lyftur á þessu svæði og brekkur við
allra hæfi. Brekkumar eru merktar
eins og á öðrum skíðastöðum. Svört
merking við skíðabrekkur þýðir að
þær séu erfiðar yfirferðar, rauð
merking segir okkur að brekkurnar
séu fyrir meðaljóna í kunnáttunni
og þær bláu eru fyrir nýhöana. Þegar
skoðað er kort yfir skíðasvæðið í
kringum Montana sést að uppi í þijú
þúsund metra hæð em líka brekkur
fyrir nýhða eða „bláar“ brekkur.
Rétt við Montana er bærinn Amin-
ona sem einnig er þekktur skíðabær.
Zermatt
og Saas Fee
Ain Rón (Rhone) rennur eftir daln-
um, sem Crans og Montana eru í, og
út í Genfarvatn. í þessum dal eru
fleiri skíðastaðir, t.d. Villars og Leys-
in sem margir þekkja, en þar eru
nokkrir íslendingar við nám í hótel-
fræðum. Ekki langt frá er Zermatt
sem er með elstu og þekktustu skíða-
stöðunum. Zermatt er við rætur
Matterhom og þaðan leggja upp
göngugarpar sem klífa tindinn. í
næsta nágrenni við Zermatt er svo
Saas-Fee. Það er enn einn staðurinn
sem rómaður er fyrir náttúrufegurð
og skíðaaðstöðu.
Skíðatímabilið er frá desember og
fram í apríl á þessum slóðum. Upp
úr miðjum aprílmánuði hverfa svo
flestir skíðaiðkendur á braut en þá
koma aðrir til Zermatt og Saas-Fee.
Það eru skíðamenn sem fara efri leiö-
ina (Haute Route) sem liggur frá
Chamonix í Frakklandi til Saas-Fee.
Áætlað er að um þijú þúsund manns
fari þessa leið árlega. Shk skíðaferð
er víst aðeins á færi þeirra þraut-
þjálfuðu en aö þeirra mati ákaflega
eftirsóknarverður ferðamáti. Frá
bresku ferðaskrifstofunni London’s
Super Sviss Travel em skipulagðar
ferðir fyrir skíðagarpa sem vilja
halda í slíkar alpaferðir.
I Graubunden-
kantónu
Við færum okkur aðeins í austur
eða yfir í Graubundenkantónuna
sem er austast í Sviss, við landa-
mæri Áusturríkis. Þar finnum við
m.a. skíðastaðina Arosa, St. Moritz,
Davos og Klosters sem er alveg við
austurrisku landamærin. Arosa er í
átján hundruð metra hæð og þar eru
tólf skíðalyftur og aðstaöa góö. Marg-
ir frægir hafa lagt leið sína í skíða-
brekkurnar í St. Moritz. Þar er öll
aðstaða mjög ákjósanleg, fjórar kláf-
lyftur og ehefu aðrar lyftur, og þarna
er hægt að stunda skíðin sumar sem
vetur. Sundhallir eru þar og skauta-
aðstaða, golf og tennis á sumrin: sem
sagt aUt sem hugur ferðamannsins
stendur tfi. í St. Moritz var fyrsti
skíðaskóh heims stofnaður árið 1927. *
Rétt er þó að taka fram að skíðaskól-
Með kompásinn í vasanum
Á þessum árstíma leggja margir
leið sína um heiðar og yfir ijöll með
byssu um öxl í leit að ijúpu. Flestir
eiga þeir það þó sameiginlegt að
útivistin skiptir jafnnúklu máh fyr-
ir þá og fengurinn. Emn þeirra er
Bjami Kristjánsson, skólastjóri
Tækniskóla íslands. Bjarni er hald-
inn slæmri veiðideUu, aö eigin
sögn. Hann handleikur veiðistöng
við ár og vötn landsins nánast um
hverja helgi aUt sumariö og svo
röltir hann með byssuna frá miöj-
um október og fram tU jóla á eftir
rjúþunnL
„Eg hef lagt það í vana minn aö
rápa og glápa,” segir Bjami. „Úti-
vistin er mér afar nauðsynleg og
ég er ekki frá því að hún sé vana-
bindandi. Ef áreynsluna vantar
koma í ljós „fráhvarfseinkenni1- í
líkamlegri og andlegri vanhðan.
Eftir vinnu á vorin og sumrin geng
ég oft á Úlfarsfell áður en ég fer
heim.“
Úlfarsfellið blasir við skólastjór-
rætt við Bjama Kristjánsson, skólastjóra og rjúpnaskyttu
anum úr glugga skrifstofu hans og
togar þá eflaust i hann og ýtir und-
ir löngunina. Esjan er klifin hka
og gengnar fiörur í nágrenni höfuð-
borgarinnar. Hann segist hafa
byijað á veiði- og útivistarferðum
fyrir einum tuttugu áram og vera
betur á sig kominn hkamlega nú
en áður þó aldursáranum hafi
fjölgað.
„Eg hef gengið viða á svæðinu
hér í kring, austur aö Botnssúlum
og að Hrafnabjörgum og suður á
Selvogsheiöi.
Bjami segist oft rölta án veiðar-
færa og þá sérstaklega á útmánuð-
um. Viljinn til að búa í þessu landi
er meðal annars sprottinn af löng-
un til að njóta utivistar hér og
mikillar náttúrufegurðar, segir
hann.
„Alhr árstímar eru góðir tfl úti-
vistar. Þaö sem skiptir máh er að
klæða sig rétt og hafa kompásinn
í vasanum.“
•ÞG
ca®kniskóii
Bjarní Kristjánsson skólastjcri.