Dagblaðið Vísir - DV - 23.07.1988, Blaðsíða 37

LAUGARDAGUR 23. JÚLÍ 1988.
11. - Dh4 12. h3 h5! með sterkri
sókn. Og svarið við 11. Bxg4 yrði
11. - Dh4+ með yfirburðastöðu.
Larsen virðist hafa sést yfir þennan
leik.
11. g3 h5 12. h3 h4! 13. hxg4
Eftir 13. Bxg4 Bxg4 14. hxg4 hxg3
15. Hgl gæti framhaldið orðið svip-
að og í skákinni sbr. 15. - Hhl! 16.
Hxhl g2 17. Hgl Dh4+ 18. Ke2
Dxg4+ 19. Kel Dg3+ 20. Ke2 Df3+
21. Kel Be7! með óverjandi máti og
15. - Hh2 leiðir einnig til vinnings.
13. - hxg3 14. Hgl
8 é' I
iii «11
6 A
5 Jt
4 A i A A
3 A A i
A A
* 5
ABCDE FGH
14. - Hhl! 15. Hxhl g2 16. Hfl
Með hróksfóminni tekst Spassky
að þoka g-peðinu áfram með leik-
vinningi og opna um leið fyrir
drottningu sinni. Framhaldið eftir
16. Hgl yrði 16. - Dh4 + 17. Kdl Dhl
18. Dc3 Dxgl+ 19. Kc2 Df2 20. Ra3
Dxe2 21. gxf5 Bb4! og vinnur.
16. -Dh4+ 17. Kdl gxfl = D +
Og Larsen gafst upp. Eftir 18.
Bxfl Bxg4 + er mát óhjákvæmilegt.
Handbragð Fischers
Fischer vann Petrosjan í tveim
fyrstu skákunum og innsiglaði síð-
an sigurinn í einvíginu með tveim
jafnteflum. Fyrsta skákin var best
tefld af hans hálfu.
Hvítt: Bobby Fischer
Svart: Tigran Petrosjan
Caro-Kann vörn.
1. e4 c6 2. d4 d5 3. exd5 cxd5 4. Bd3
Rc6 5. c3 Rf6 6. Bf4 Bg4 7. Db3 Ra5
Fischer mælir með 7. - Dc8 og
síðan -Bh5 og -Bg6, sem er hug-
mynd Horts. Annar kostur er 7. -
Db6 sem Petrosjan stingur upp á í
skýringum við skákina.
8. Da4+ Bd7 9. Dc2 e6 10. Rf3 Db6
11. a4!
„Þessi leikur hrekur byijunar-
strategiu svarts og gefur hvítum
greinilega yfirburði," segir Fisc-
her. Hann hindrar að svartur nái
uppskiptum á hvítreita biskupum
með 11. - Bb5. Einnig strandar 11.
þannig að þú tekur ásinn og spilar
síðan htlu á kónginn (við gerum ráð
fyrir að annar andstæðingurinn eigi
einspil) og skiljir síðan eitt tromp
eftir þá gæti annar andstæðinganna
haldið að makker sinn ætti drottn-
inguna og þar meö öruggan slag. Síð-
ar gæti hann flýtt sér að taka sína
öruggu slagi og þar með auðveldað
þér vinningsleiðina.
Bridge
Stefán Guðjohnsen
Eftirfarandi spil kom fyrir í lands-
leik milli Englands og Skotlands.
♦ K972
V K982
♦ 52
4» 1098
* D
V 54
♦ Á87643
+ D654
* Á8654
V G1063
♦ 9
732
* G103
V ÁD7
♦ KDGlO
+ ÁKG
Sagnimar:
Suður Vestur Norður Austur
2G pass 3L pass
3T pass 4T pass
4H pass 4S pass
6T pass pass pass
Eftir tveggja granda opnun suðurs (20-22) og neitun á fimmlit í háht þá
- Db3 á 12. De2! og nú 12. - Bxa4?
13. Hxa4! Dxa414. Bb5+ og drottn-
ingin fellur.
11. - Hc8 12. Rbd2 Rc6 13. Dbl Rh5
14. Be3 h6 15. Re5 RfB 16. h3 Bd6 17.
(M) Kf8?!
Svartur á í erfiðleikum en skárra
er að hróka stutt, þótt hvítur eigi
skýra sóknaráætlun með 18. f4 og
síðan framrás g-peðsins.
18. f4 Be8
Ekki 18. - Rxe5 19. fxe5 Bxe5?
vegna 20. a5! og vinnur.
19. Bf2! Dc7
Ef 19. - g6, þá 20. f5! gxf5 21. Bxf5
exf5 22. Dxf5 Dd8 23. Bh4 og vinnur
- Fischer.
20. Bh4 Rg8 21. f5 Rxe5 22. dxe5 Bxe5
23. fxe6 Bf6 24. exf7 Bxf7 25. Rf3!
Bxh4 26. Rxh4 Rf6 27. Rg6+ Bxg6
28. Bxg6
1 ★ 1
iit ■ »1,1
A
A
A I A
A A
2W n<*
ABCDEFGH
Hvítur á yfirburðastöðu með
biskupinn stórveldi á g6 og svarta
kónginn í hættu og kóngshrókinn'
lokaðan inni. Petrosjan var frægur
varnarskákmaður og finnur eina
möguleikann til að halda taflinu
gangandi: að fara með kónginn
fram á borðið! „Ég bjóst hér um
bil við því að hann myndi gefast
upp,“ segir Fischer í skýringum við
skákina.
28. - Ke7! 29. Df5 Kd8 30. Hael Dc5+
31. Khl Hf8?
Með 31. - Hc6! hefði svartur getað
veitt harðvítugt viðnám.
32. De5!
Hindrar að kóngurinn komist í
skjól á drottningarvæng. Svartur
er glataður. Ef 32. - Dc7, þá 33.
Hxf6! eða 33. Dxd5 + ! sem vinnur
einnig.
32. - Hc7 33. b4! Dc6 34. c4 dxc4 35.
Bfa Hff7 36. Hdl+ Hfd7
Ef 36. - Rd7, þá 37. Hfel og vinn-
ur.
37. Bxd7 Hxd7 38. Db8+ Ke7 39.
Hdel +
Og Petrosjan gaf. Eftir 39. - Kf7
40. De8 yrði hann mát. -JLÁ
gerir norður slemmutilraun í tígli
sem suður tekur þegar hann fær
vitneskju um spaöafyrirstöðuna.
Sé ekki spilað út öðrum hvorum
háhtnum virðist slemman byggjast á
því að hjartasvíningin gangi og þegar
vestur spilar út laufatíu verðurðu að
spyija sjálfan þig - eru nokkrir aðrír
möguleikar?
Spaðaháspihn eru áreiöanlega
hvor á sinni hendi þar eð austur
doblaði ekki fjóra spaða og vestur
spilaði ekki út háspaða í fyrsta slag.
Það er því nauðsynlegt að fá austur
til þess að láta sitt háspil þegar spaða
er spilað úr bhndum því þá er hægt
að trompsvína litnum gegnum vest-
ur.
Sé spaða spilað á drottninguna læt-
ur vestur áreiðanlega sitt háspil
hvort sem þaö er. Eigi austur hins
vegar spaöaásinn er erfitt fyrir hann
að gefa, sérstaklega ef hægt er að
sannfæra hann um að félagi hans sé
með öruggan trompslag.
Þess vegna drepur þú laufatíuna,
tekur tígulkóng, spilar síðan gosan-
um og drepur með ás. Nú kemur
spaðadrottning. Frá sjónarhóh aust-
urs gætir þú hæglega átt þessi spil:
S: K 10 xx H: Á K x T: K G 10 L: Á K
G og þá væri nauðsynlegt að drepa
á ásinn.
En ein aðvörun! Það væri alls ekki
í samræmi við velsæmis- né spila-
reglur að sýnast mjög vonsvikinn
þegar austur er ekki með í trompinu
í annarri umferð.
BOLS-heilræði mitt er því þetta:
Feldu trompdrottninguna - andstæð-
ingarnir gætu haldið að þeir heföu
hana.
49
IþróttapistiJI
„Barnið" vex
enfötinekki
Segja má með sanni að íþróttalíf
hér á íslandi standi með miklum
blóma um þessar mundir. Viö eig-
um handknattleikslandshð í
fremstu röö í heiminum, spjótkast-
ara einnig, knattspymumann sem
talinn er vera einn sá besti í Belg-
íu, annan snjallan í Þýskalandi,
sundmann í fremstu röð og sund-
fólk sem sýnt hefur ótrúlegar fram-
farir, Norðurlandameistara í fim-
leikum, bronshafa frá síðustu
ólympíuleikum í júdó, heimsmet-
hafa í spretthlaupum hjá fótluöum,
körfuknattleiksmann sem leikur í
fremstu atvinnumannadeild í
heimi, og eflaust gleymi ég ein-
hveiju í þessari löngu en ánægju-
legu upptalningu.
Ef við tökum hiö klassíska dæmi
um höföatölu íslendinga er þetta í
raun ótrúlega góð staða. En hverj-
um ber að þakka þennan árangur?
íþróttamönnunum sjálfum, þjálf-
urum þeirra, félögunum, íþrótta-
sambandi íslands og æðstu forystu
íþróttamála, góðum aðstæðum eða
stuðningi hins opinbera? Hér er
þetta tekið til umfjöllunar vegna
nálægðar ólympíuleikja fyrst og
fremst og framtíðarinnar sem vert
er að huga að.
Margar ástæður
Ástæöurnar fyrir þvi að hægt er
að birta svo skemmtilega upptaln-
ingu, sem hér er gert í upphafi, eru
að mínu mati margar. Fyrst og
fremst getum við þó hreykt okkur
af stöðunni vegna endalausrar
vinnu íþróttamannanna sjálfra.
Mér er tÖ efs að íþróttamenn víða
annars staöar leggi jafn hart að
sér. Þjálfarar íslenskir hafa lika
lagt sitt af mörkum og í flestum
tilvikum í sjálfboðavinnu. Mikið
hefur verið deilt um hlut forystu
ÍSÍ í íslensku fþróttalífi. Þar greinir
menn á um aðferðir og vinnubrögð
en hklegt er að góður vilji sé fyrir
hendi og um það verður ekki efast
hér.
Aðstæðurnar bágbornar
Þegar svo er komið að maður
getur leyft sér að skrifa langan lista
yfir snjalla íslenska íþróttamenn í
fremstu röð, og ekki laust við að
maður sé svolítið upp með sér, er
ekki laust viö að mann setji hljóðan
þegar hugsað er út í þær döpru
aöstæður sem fyrir hendi eru í
þessu landi fyrir íþróttamenn. Nú
ér það auðvitað þannig að þeir sem
finna íþróttum aht til foráttu blö-
skrar allt það tilstand sem fylgir
þessum mönnum sem gefa sér tíma
til að eltast við bolta og annað shkt.
Staöreyndin er hins vegar sú að
mikill meirihluti þjóðarinnar vill
að íslenskir íþróttamenn í fremstu
röð séu til staðar og það hélst í sem
flestum greinum.
Hvað ætlum við að gera í
framtíðinni?
Að mínu mati er komið að því aö
hugsa alvarlega um framtíðina.
Aðstæöurnar sem íslenskir
íþróttamenn búa við. Aðstæðurnar
fyrir handknattleiksmenn væru
góðar ef landsliðsmenn okkar gætu
alltaf fengið Laugardalshölhna til
afnota. Svo er alls ekki. Laugar-
dalshöllin er líka orðin allt of lítil.
Hvort sem ísland fær að halda
heimsmeistarakeppnina 1993 eða
ekki þá þarf að fara að huga að
byggingu nýrrar íþróttahallar.
Höllin var á sínum tíma byggð með
tvo áratugi í huga og nú eru þeir
liðnir.
Varla hægt að æfa frjálsar
íþróttir á Islandi
Miðað við þær aöstæður sem
fijálsíþróttamenn búa við má telja
ótrúlegt að við skulum eiga afreks-
menn í fremstu röð i heiminum.
Auðvitað hafa þeir bestu lagt land
undir fót og þá oftast til Bandarikj-
anna. En við getum ekki hrósað
okkur af því að frjálsíþróttafólk
okkar skuli þurfa að flýja land til
að æfa íþróttir.
Verðum að fara að hugsa
málið
Hér hefur aöeins verið tæpt á
nokkrum atriðum en hægt væri að
skrifa heila bók. Sú staðreynd ligg-
ur hins vegar á borðinu að nánast
hvar sem borið er niður er aðstað-
an bágborin og framkvæmda er
þörf. Laugardalsvöllurinn er ónýt-
ur, hlaupabrautin á Valbjarnar-
velli einnig, Höllin orðin allt of lítil
og svona mætti lengi telja. Og hvort
sem þið, lesendur góðir, trúiö því
eða ekki þá er varla hægt að segja
að til sé keppnishæf sundlaug á
íslandi. Sund er'þó sú íþrótt sem
forfeður okkar stunduðu af miklu
kappi og oft er vitnað til. Við eigum
gífurlega duglegt og gott sundfólk
sem ekki er sniðinn stakkur eftir
vexti. Og alveg í lokin get ég ekki
stillt mig um að nefna eina íþrótt
til viðbótar, golfið. Áhuginn á golfi
hérlendis er orðinn slíkur aö menn
gera sér ekki almennilega grein
fyrir því. Allir golfvellir á höfuð-
borgarsvæðinu eru svo ásetnir alla
daga vikunnar að með ólíkindum
er. Fjöldi golfmóta fer sívaxandi og
sá tími sem almenningur, sem ekki
keppir á mótum, hefur til að leika
golf í frístundum, skerðist óðum.
Eitt af mörgu sem vantar eru sem
sagt fleiri golfvelhr.
Stöndum á tímamótum
íslenskt íþróttalíf stendur á tíma-
mótum í dag. „Bamið“ heldur
áfram að vaxa en fötin ekki. Á þess-
um tímamótum verðum við að
svara þeirri spurningu • hvort
íþróttir eigi í framtíðinni að skipa
þann sess í íslensku menningarlífi
sem hingað til. Hvort við eigum
yfirleitt að vera að rembast viö að
eiga íþróttamenn í fremstu röö í
heiminum og hvort íslendingar eigi
yfir höfuð að stunda keppnisíþrótt-
ir? Sé svarið við þessum spuming-
um jákvætt þá verðum við að taka
til höndum og hefja framkvæmdir.
Framkvæmdir sem skila aröi þegar
næsta kynslóð ber að dyrum. Það
er margt sem þarf að gera og þaö
sem gert verður þarf að gera vel.
Skrautfjaðrir eins og rennibrautin
í Laugardalssundlauginni mega
ekki eiga hugi okkar skuldlausa.
Stefán Kristjánsson
• Sveinn Bjornsson, forseti Iþrottasambands Islands, haföi rika ástæðu til að risa úr sæti sínu og fagna á OL
i Los Angeles er Bjarni fékk bronsið i júdóinu. Ef hann og aðrir íslendingar eiga að geta risið úr sætum sínum
í framtlðinni vegna frækinnar frammistöðu iþróttamanna okkar verður að koma til breytt hugarfar og fram-
kvæmdir í stað orða. Símamynd/Reuter (Frá OL i Los Angeles 1984)