Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1988, Blaðsíða 31

FIMMTUDAGUR 15. DESEMBER 1988.
31
ÁRÍÐANDI TILKYNNING
TIL FYRIRTÆKJA INNAN LANDSSAMBANDS
IÐNAÐARMANNA VEGNA VILLANDI DREIFIBRÉFS
TOLLSTJÓRANS í REYKJAVÍK
Meðdreifibréfi embættistollstjórans í Reykjavík, dags. 30. nóvembersl., er móttak-
endum gert viðvart um að frá og með 1. jariúar 1989 verði gengið ríkt eftir því að
atvinnuinnflytjendúr hafi gilt verslunarleyfi. Jafnframt er því baett við að sama gildi
um framleiðendur iðnvarnings og þess krafist að þeir leysi til sín iðjuleyfi (kallast
reyndar iðnaðarleyfi allt frá 1978). Meistarabréf er aftur á móti ekki nefnt í bréfinu.
Dreifibréfið mun hafa verið sent öllum fyrirtækjum sem átt hafa viðskipti við emb-
ættið á undaförnum árum. Meðal þeirra eru fjölmörg fyrirtæki sem eru aðilar að
Landssamþandi iðnaðarmanna.
Samkvæmt ákvæðum iðnaðarlaga skuiu löggiltar iðngreinar ávallt reknar undir
forstöðu meistara. Því er Ijóst að til þess að mega standa fyrir atvinnurekstri á sviði
löggiltra iðngreina þurfa menn einungis að leysa til sín meistarabréf. Meistarabréfið
er því nægjanleg heimild til allrar venjulegrar atvinnustarfsemi á sviði viðkomandi
iðngreinar, þ.m.t. til innflutnings á efni sem beinlínis er notað við atvinnureksturinn
og ekki er keypt til beinnar endursölu.
Fyrirtæki á sviði löggiltra iðngreina þurfa því EKKI að leysa til sín verslunar-
leyfi þótt þau flytji inn vörur til nota við reksturinn, svo framarlega sem þau
stunda ekki beina endursölu á vörunum. Meistarabréfið er fullnægjandi atvinnu-
rekstrarleyfi og nægirtil að svara kröfum tollstjóraembættisins í þessu sam-
bandi. Iðnaðarleyfi þurfa þau fyrirtæki ein að hafa sem stunda verksmiðjurekst-
ur að einhverju leyti en samkvæmt lögum er enginn munur á iðnaðarleyfi og
meistarabréfi að því er verslun varöar.
Dreifibréf tollstjórans í Reykjavíkertil þessfallið að villa um fyrirmönnum. Hefur
Landssamband iðnaðarmanna þegar lýst undrun sinni á þessum vinnubrögóum og
bent embættinu á ofangreindan rétt fyrirtækja sinna.
Landssamband iðnaðarmanna hvetur aðildarfyrirtæki sín til að gæta réttar síns í
þessu sambandi. Eru þeir sem telja sig þess þurfa hvattirtil að snúa sértil skrifstof-
unnar að Hallveigarstíg 1 í Reykjavík. Síminn er 91 -621590.
LANDSSAMBAND
IÐNAÐARMANNA
'texwöwíw
flðeins um
eina helgi
HARItARA
vRartland
SKVGGSJÁ - BÓKABÚÐ OLIVERS STEINS Sf
jlfcUUlL
. iSilUiUUUUiiMl
Exik Nerlöe
ARFURINN
ARFURINN
Erik Nerlöe
Hún er ung og fátæk og
ferðast til aldraðrar frænku
sinnar til að aðstoða hana í
veikindum hennar. Alveg
síðan hún var barn hafði
hana dreymt um að fá
einhvern tíma tækifæri til þess
að búa á óðalssetri. Þessir
draumar hennar höfðu fengið
hana til að gleyma dapurlegri
og erfiðri bernsku sinni. Nú
virtust óskir hennar mjög
óvænt vera að rætast — en
ungi maðurinn í draumum
hennar elskar aðra . . .
Else-Marie Nohr
QYLLTU
SKÓRMIR
GYIITU SKORNIR
Else-Marie Nohr
Móðir hennar var kona, sem
var erfið í umgengni, og
hugsaði aðeins um sjálfa sig.
Og bróðir hennar var
eiturlyfjasmyglari, sem
eftirlýstur var af lögreglunni.
Eitt kvöldið fer hún frá
heimili sínu og eftir það
fréttist ekkert af henni. Þegar
hún sást síðast, var hún
klædd hvítum hlíralausum
kjól, með gufa slá og var í
gylltum skóm. Lögreglan er á
þeirri skoðun, að henni hafi
verið rænt af samtökunum,
sem bróðir hennar er í.
< JiMJtilL
. hwíÍWltiitlWM ___
Sigge Stark
ÁST
OG ÁTÖK
AST OG ATOK
Sigge Stark
Þær höfðu farið upp í selkofa,
sem var úr alfaraleið uppi í
skóginum. Þær voru dálítið
óttaslegnar, því að þær höfðu
frétt af því, að smyglarahópur
héldi til í nágrenninu. Þær
voru taugaóstyrkar, og enn
meir eftir að hundur þeirra
hafði fundið bakpoka falinn
bak við stóran stein í
skóginum. í bakpokanum var
samanvafinn frakki, fjórir
elgsfætur og bréfmiði, sem á
var skrifað „Miðvikudag kl.
11“ En hvað átti að gerast á
miðvikudag klukkan ellefu?
ÖRLAGAÞRÆÐIR
Barbara Cartland
Idona Overton hafði orðið
furðu lostin, þegar hún komst
að því, að faðir hennar hafði,
áður en hann var drepinn í
einvígi, tekið þátt í veðmáli.
Og það sem hann hafði lagt
undir var húseign hans, allt
sem í húsinu var — og þar
með talin dóttir hans. Þetta
hafði hann lagt undir í
veðmáli við markgreifann af
Wroxham. En vegir örlaganna
eru órannsakanlegir, og þegar
heitar tilfinningar leysast úr
iæðingi milli tveggja persóna,
getur hvað sem er gerst —
einnig það, sem síst af öllu
var hægt að láta sér detta í
hug. . .
AÐEINS UM EINA HELGI
Theresa Charles
Morna, eldri systir Margrétar
Milford, hafði tekið fyrstu ást
Margrétar frá henni og gifst
honum. Og síðan hafði Morna
sagt við Margréti: „Gleymdu
eiginmanni mínum — og
komdu ekki nálægt okkur!"
Þetta hafði sært Margréti
mikið. Nú var Morna sjúk af
einhverri dularfullri veiruveiki
og gat ekki hugsað um börnin
sín þrjú — og það var erfitt
fyrir Margréti að neita hinni
örvæntingarfullu beiðni um
hjálp. Það er aðeins yfir
helgina fullvissaði Margrét
hinn góða vin sinn, Hinrik, |
um. Það getur nú ekki margt
gerst á einni helgi.
Örlagaþræðir
Skuggsja