Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.1992, Blaðsíða 34

46
LAUGARDAGUR 11. APRÍL 1992.
Helgarpopp
DV
Umsjón
Ásgeir Tómasson
Löng lög
Tvennt einkenndi tónlistarflutn-
inginn á fimmtudagskvöld. Allar
hljómsveitirnar voru vel æföar -
að Maunum undanskildum. Sú
hljómsveit var ekki fullmönnuö
fyrr en síöla dags á fimmtudag. -
Hins vegar voru lög margra
hljómsveitanna svo löng og kafla-
skipt að minnti frekar á lítil tón-
verk en lög. Dyslexia frá Eiðaskóla
Dauðarokksveitin Baphomet frá Dalvík komst áfram i úrslit eftir að
Maunir hafði afsalað sér réttinum til að leika lokakvöldið.
Þrír fjórðu hlutar hljómsveitarinnar Maunir. Hún varð ekki fullmönnuð
fyrr en síðdegis á fimmtudag. Maunir fékk langflest atkvæði Músíktil-
raunagesta.
Merming
The Commitments - The Commitments Vol. 2
Hallar undan fæti
írska kvikmyndin Commitments sló heldur hetur í
gegn hér á landi í fyrra og reyndar ekki langt síöan
hætt var að sýna myndina í Háskólabíói. Stóran hluta
af velgengni myndarinnar má tvimælalaust skrifa á
tónlistina sem söguhetjan, hljómsveítin Commitments,
flutti í myndinni en þar voru á ferðinni ferskar og
kraftmiklar útsetningar á gömlum klassískum soui-
lögum frá sjöunda áratugnum. Plata með öllum helstu
á landi og hefur verið í hópi söluhæstu platna svo
mánuðum skiptir!
Og nú er komið framhald hvar þráðurinn er tekinn
upp frá fým plötunni. Fjögur lög á nýju plötunni eru
lög úr myndinni sem okki komust á fyrri plötuna lík-
lega og svo er bætt við sjö „nýjum“ lögum eða öllu
heldur gömlum lögum. Og það verður að segjast eins
og er að heldur er þessi plata þunnur þrettándi miðað
við þá fyrri. Helgast það fyrst og fremst af þeirri aug-
ijósu staðreynd að öll bestu lögin voru vitanlega valin
á fyrri plötuna og þó svo að aragrúi sé til af írábærum
soui-lögum frá sjöunda áratugnum hefur vaiiö ekki
heppnast eins vel á þessa plötu og á þá fyrri.
Engu að síður eru hér nokkur gullkorn frá þessum
árum, eins og Bring It on Home to Me, Nowhere to
Run, Hard to Handle og I Thank You, og ekkert er að
Hljómplötiir
Sigurdur Þór Salvarsson
krafti og ferskleika hljómsveitarinnar sem guð má
vita hvort starfar í alvöru eða ekki. Ef hún starfar i
alvöru er engin spurning að hún getur gert ffábæra
hluti án þess að sækja efniö sífellt í smiðju gamalla
meistara.
galt þess eflaust að vera tæpa hálfa
klukkustund að leika fjögur lög.
Hlustendur voru einfaldlega orðnir
dauðþreyttir þegar leiknum hnnti.
Dalvíkursveitin Uxorius bauð
einnig upp á langt prógramm.
Söngvarinn stytti það hins vegar
með afgerandi hætti: Þegar þre-
menningarnir höfðu leikið hluta
af síðasta laginu stöðvaði hann
leikinn, sagði að tími hljómsveitar-
innar væri einfaldlega búinn og því
gæti hún ekki lokið leik sínum!
Eitt og annað varð þó til að gleðja
eyrað í Tónabæ á fimmtudags-
kvöldið. Niturbasarnir frá Djúpa-
vogi buðu upp á pönkað rokk. Þeir
voru eldfjörugir. Sér í lagi fór Unn-
steinn Guðjónsson, gítarleikari
hljómsveitarinnar, á kostum. Leik-
ur hans var mjög þéttur og fjöl-
breytilegur. Með slíka menn innan-
borðs þurfa hljómsveitir ekki tvo
gítarleikara. Unnsteinn var tví-
mælalaust maður kvöldsins. Það
vakti líka mikla lukku þegar hann
mölvaði gítar sinn í lok síðasta
lagsins. Gítarinn var augsýnilega
orðinn lúinn. Ef Niturbasarnir
ætla hins vegar að enda hvern kon-
sert með svipuðu sniði er hætta á
að það verði æði kostnaðarsamt.
Sigursælt dauðarokk
Dauðarokksveitir kvöldsins, sem
báðar komust áfram í úrshtin, voru
góðar á sínu sviði. Þótt dauðarokk
sé í eðli sínu fremur einhæf tónlist
þrátt fyrir hröð kaflaskipti sýndu
liðsmenn Baphomet talsverða hug-
kvæmni í tónsmíðum sínum og
voru að auki öflugir á sviði. Þeir
eiga því örugglega framtíðina fyrir
sér á öðrum sviðum rokksins er
dauðarokk dettur úr tísku.
Gestur þriðja og síðasta undanúr-
slitakvölds Músíktilrauna var
hljómsveitin Todmobile. Sjaldan
þykir manni salurinn í Tónabæ of
lítill fyrir hljómsveitirnar sem þar
spila. Hætt er hins vegar við því
að tónlist Todmobile hefði hljómað
helmingi betur í helmingi. stærri
sal með helmingi stærra hljóm-
kerfi.
Músíktilraunum ’92 lauk síðan
síðla í gærkvöld. Lokakvöldið
komu fram átta hljómsveitir auk
gesta. Þegar fyrir lá hvaða hljóm-
sveit sigraði að þessu sinni var DV
hins vegar farið í prentun. Það bíð-
ur því mánudagsins að skýra frá
því hver vann.
Tónabær:
Músí ktilraunir' 92
Síöasta undanúrslitakvöld Mús-
íktilrauna á fimmtudagskvöld fékk
dramatískán endi. Hljómsveitin
Maunir frá Reykjavík kom síðust
fram, sá, sigraði.... og afsalaði sér
sigrinum. Talsmaður hljómsveit-
arinnar upplýsti á sviði er úrslitin
voru kynnt að hann og félagar hans
kynnu ekki á hljóðfæn, hefðu sett
með örstuttum fyrirvara upp
skemmtiatriði sem yrði ekki end-
urtekið og því vildu þeir gefa tæki-
færi einhverri hljómsveit, sem
hefði lagt sig í framkróka við æf-
ingar fyrir tilraunirnar, að komast
áfram í úrslitin.
Það fór heldur ekkert á milli
mála þegar Maunir „spilaði” að
tónlistarkunnáttu fjórmenning-
anna í hljómsveitinni var verulega
ábótavant. Helst að trommuleikar-
inn sýndi að hann kynni eitthvað
fyrir sér. Hljóðfærum var mis-
þyrmt. Tveir strengir slitnuðu í
bassagítamum. Gítarleikarinn
barði sitt hljóðfæri með hamri og
endaði síðan með því að slá því í
sviðsgólfið svo aö þaö brotnaði í
marga parta. Bassaleikarinn braut
egg á höfði gítarleikarans og borð-
aði síðan annað hrátt. Fyrir þessar
tiltektir „átti“ hljómsveitin sahnn,
hlaut frábærar viðtökur og sigraði
með yfirburðum. Unnsteinn Guðjónsson og aðrir Niturbasar í lokalagi sínu.
En þar sem Maunir afþakkaði að
koma fram á lokakvöldinu í gær-
kvöld komust áfram dauðarokk-
sveitirnar Cremation frá Reykjavík
og Baphomet frá Akureyri. Dóm-
nefnd kvöldsins úrskurðaði síðan
að Niturbasarnir frá Djúpavogi
ættu fullt erindi áfram þótt ekki
fengi sú hljómsveit nægilega mörg
atkvæði frá gestum kvöldsins.
DV-myndir Rasi