Dagblaðið Vísir - DV - 14.11.1992, Qupperneq 37

LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 1992.
49
Helgarpopp
Byltingin á Kúbu
- Bubbi talar umVon
Bubbi og Eyþór ásamt hljómsveitinni Sierra Maestra.
DV-mynd Rasi
Byltingin á Kúbu 1958 hófst í skcgi
vöxnum hlíðum Sierra Maestra
fjallsins. Þar hreiðruðu Fidel Castro
og Che Guevara um sig, blésu í bar-
áttuglæðumar og auðguðu andann
áður en látið var til skarar skríða
gegn stjómvöldum.
Bubbi Morthens, sem var í fylking-
arbijósti í tónlistarbyltingunni á ís-
landi 1980, leitaði fyrr á árinu anda-
giftar hjá Sierra Maestra á Kúbu.
Byltingamaðurinn Bubbi leitaði ekki
til fjalla. Leið hans lá inn á gafl hjá
tólf manna hljómsveit í Havana sem
heitir eftir fjallinu góða.
Málað í dökkum
og ljósum litum
Yrkisefni Bubba er sem fyrr ís-
lenskur veruleiki. Textamir endur-
spegla flestir ástandið í þjóðfélaginu
og era eðli málsins samkvæmt því
frekar dökkir. Tónlistin er hins veg-
ar full af gleði og birtu.
- Hvemig gekk að koma þessum
gagnstæðu þáttum saman?
„Þaö var ekki erfitt," segir Bubbi
um leið og hann sýpur á sítrónuvatn-
inu sínu sem er sannkallaður heilsu-
drykkur. Hann nýtur þess greinilega
að endorfínið streymir um líkamann
enda nýstiginh úr boxhringnum þar
sem hann puðar klukkutíma eða tvo
flesta daga vikunnar.
„Ég gerði lögin í janúar á þessu
ári. Upphafstónninn að þessu öllu
var sá að ég átti að spila á minningar-
tónleikum um vin minn Guðmund
Ingólfsson. Ég vakti heila nótt og
samdi textann, Þínir löngu grönnu
fingur. Ég hugsaði mikið um það
hvemig Guðmundur hefði viljað
hafa lagið. Ég býst við að flestir hefðu
samið djass eða blús. Ég vildi fara
aðra leið. Til þess að halda reisn yfir
minningu hans fannst mér að lagið
ætti að vera létt og í suðrænni
sveiflu. Fullt af sól og gleði. Þannig
vildi ég blanda saman trega og sökn-
uði sem er í textanum og gleði sem
sveiflan endurspeglar. Þegar mér
hafði tekist þetta sá ég að það var
ekkert mál aö blanda saman dökkum
og skæram litum. Upp frá þessu fór
ég að vinna lögin á plötuna sem
málverk. Lögin urðu björtu og skæra
litimir en textarnir þeir dökku.
Útkoman er sú að í flestum lögun-
um er von þó textamir fjalli um at-
vinnuleysi eða gjaldþrot. Sveiflan og
sólin í tónlistinni gefur þennan von-
ameista sem er nauðsynlegur. Bráð-
um kemur betri tíð... og allt það.
Af þessu er einmitt titill plötunnar
sprottinn."
Dauðinn nálægur
Bubbi hefur greinilega pælt tölu-
vert í s-amerískri tónhst, sögu henn-
ar og upprana. Hann segir það hafa
komið sér á óvart hvað Kúbumenn-
imir í Sierra Maestra era trúir hefð
og stílum í tónlistinni og tregir við
að stíga út úr þeim. Bubbi stillir
menningarheimi S-Ameríku upp mót
öðram til að ná betur fram sérkenn-
unum.
„Það er gaman að bera tónhst frá
Rómönsku Ameríku saman við rúss-
neska tónhst. Sú rússneska er yfir-
þyrmandi dramatísk og þung og fuh
af harmi á meðan tónhst frá Suður-
Ameríku er með þessa makalausu
sveiflu jafnvel þó sungið sé um graf-
alvarlega hluti. Á Konu plötunni batt
ég mig í viðjar þessarar rússnesku
hefðar sem Jacques Brel tileinkaði
sér og Leonard Cohen seinna. Eftir
Kúbuferðina sá ég aö það er ekki
nauðsynlegt að binda sig við harm-
inn heldur má blanda öllu þessu
saman. í Mexíkó er til að mynda
haldin hátíð dauöans og þá syngja
menn og traha við sambatakt og
Boleró.
- Talandi um dauðann. Hann er
nálægur á þessari plötu?
„Já, ég opna plötuna á minningar-
laginu um Guðmund Ingólfsson. Lag-
ið Ég minnist þín fjallar um móður
mína sem dó fyrir tíu áram. Þetta
er fyrsta lagið sem ég syng um hana
og það hefur tekið mig langan tíma
aö koma því saman. Lengi vel réð ég
ekki við tilfinningar og minningar
sem tengdust móður minni. Eftir
mikla vinnu tókst mér þó að Ijúka
textanum og hann samanstendur af
minningarbrotum um síðustu stund-
ir hennar.“
Vildi halda
sínum einkennum
Bubbi talar af mikihi lotningu um
samstarfsmenn sína á Von. Ekki
bara Kúbumennina heldur einnig
íslendingana. Sérstakt lof ber Bubbi
á Eyþór Gunnarsson og segir hann
hafa yfir snihigáfu að ráða. Eyþór fór
utan með Bubba ásamt trommuleik-
aranum Gunnlaugi Briem.
Skýtur það ekki skökku við að
flylja íslenskan trymbh með sér til
Umsjón
Snorri Már Skúlason
heimsálfu þangað sem vestrænir
tónhstarmenn hafa í auknum mæh
leitað fyrirmyndar í ásláttar- og slag-
verksleik? Menn eins og Peter Gabri-
el og David Byrne.
„Nei, þvert á móti. Það var snihdar
hugmynd. Þegar ég tók Guha með
mér út var ég aö tryggja að mín eigin
sérkenni yröu ekki sigld í kaf. Það
var aldrei meiningin að gera mig að
Kúbumanni.
Það er ekki nema í örfáum lögum
plötunnar sem Guhi sphar á
trommusett. Hann er mestanpart að
spha örhtia hluti á Hi-hat og sneril
sem gerir það að verkum aö vestræn
áhrif haldast. Þetta þýddi einnig það
að Kúbumennimir urðu að nálgast
okkur og endurskoða sína tónhstar-
hefð. Þeir urðu að stíga út úr hefð
sem þeir hafa verið rígbundnir í um
aldir. Þess vegna gátum viö búið til
lög eins og Myrkur, sjór og sandur,
Borgarbam og Jakkalakkar sem öh
faha utan við hefðbundnar stefnur.
Það aö fá Guha með út var góður
leikur sem opnaði ýmsar dyr. Sam-
runi tónhstar tveggja menningar-
heima er mjög áreynslulaus á Von.
Suður-amerísk áhrif era áberandi en
samt held ég öhum mínum sérkenn-
um. Það sýnir að tónhstin á sér eng-
inn landamæri," segir Bubbi Mort-
hens um plötuna sem hann telur þá
bestu 12 ára ferh sínum.
Sierra Maestra er þessa dagana á
íslandi. Hljómsveitin og Bubbi héldu
tvenna tónleika á Hótel íslandi á
fimmtudags- og fóstudagskvöld en
nú hggur leiðin út á land þar sem
haldnir verða í kringum tíu tónleikar
á næstu dögum.
„Hér búa höföingjar og þaö er
gott að umgangast höfðingja,“
sagði KK þegar hann var spurður
hvers vegna hann hefði valið Flat-
eyri fyrir blaðamannafund vegna
útgáfu nýju plötunnar Bein leið. Það
er kannski vegbúinn í KK sem fær
hann til að brjóta hefðina og kynna
nýjustu afurö sína í htlu sjávar-
plássi á Vestfjörðum. Þá skiptir
máh aö KK-band sló hressilega í
gegn á veitingastaönum Vagninum
á Flateyri síöla sumars. Síðan hefur
Flateyri verið ofarlega á vinsælda-
lista KK og KK í hæstu hæðum á
vinsældahsta íbúa á eyrinni,
Götuspilarinn
semfestirætur
Bein leið er önnur plata KK eftir
að hann flutti heim frá Svíþjóð fyr-
ir tveimur árum. Á meðan hann
dvaldist ytra var KK duglegur að
Iroða upp með gítarinn auk þess
sem hann ferðaðist vítt og breitt
um Evrópu sem götuspilari. Hann
er einn fárra íslendinga sem það
hafa gert og sá bakgrunnur skilar
sér að vissu leyti í tónlist nýju plöt-
unnar. Þaö er erfitt aö festa hendur
á henni eins og flakkaranum. Hún
flæðir vítt og breitt en í fjölbreyti-
leik sínum er tónlistin þó einfold
og melódían flýtur ofan ó. Þá not-
ast KK nær eingöngu viö grunn-
hljóðfærin trommur, bassa og gít-
ar. Þannig nálgast hann áheyrand-
ann af einlægni á tímum aukinnar
tölvunotkunar i tóniist.
TekiöuppíWales
Fyrsta plata KK, Lucky One, frá
síðasta ári, sló í gegn og hefur nú
selst í 5000 eintökum. Hún innihélt
spikfeitan blús sem sungjnn var á
ensku. Þó Bein leiö sé vissulega
blússkotin þá er sú tónlistarstefha
ekki allsráðandi og nú bregður svo
við að KK yrkir á islensku. Eins
og fyrr segir má heyra sitt lítið af
hveiju á Beimti leiö, rokkabillý,
kántrí og rokk. Af lögunum tólf
hafa þijú heyrst áður í uppfærslu
Borgarleikliússins á meistara-
stykki Johns Steinbeck, Þrúgum
reiðinnar, og tvö iög era tekin úr
kvikmyndimti Sódóma Reykjavík.
Hvorugt þeirra er þó eftir KK. Af
hinum sjö eru Talandi dæmi, Besti
vinur og titillagiö líkleg til vin-
sælda.
Bein leið var tekin upp í hljóðveri
í ónefndri sveit í Wales. í fylgd með
KK voru Þorleifur Guðjónsson
bassaleikari og Kormákur Geir-
harðsson trymbill en saman skipa
þremmenningarnir KK-band. Auk
þeirra koma við sögu plötunnar
þeir Tómas Tómasson sem stjóm-
aði upptökum og lagöi hendur á
Hammond í tveimurlögumog Jak-
ob Frímann Magnússon sem m.a.
þandi nikku Á venjulegum degi.