Dagblaðið Vísir - DV - 20.12.1993, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 20. DESEMBER 1993
Spumingin
Hvað langar þig mest í
jólagjöf?
Sunna Ólafsdóttir: Mig langar í
barbiedúkku, mér iinnst svo gaman
í barbie. Ég er búin að fá eina rauð-
hærða.
Björn Watkins Róbertsson: Barbie-
bn.
Egill Viðarsson: Jóladúk til að setja
á boröið.
Hugrún Árnadóttir: Mig langar mest
í barbie.
Viktor Traustason: Risaeölu.
Lesendur
Er þá enginn hagn-
aður af G ATT?
Af ánægju út að eyrum. - Forystumenn GATT-samningaviðræðnanna, Leon
Britan og Mickey Kantor, fagna lokaáfanga við samningsgerðina.
Pétur Jónsson skrifar:
Það hefur verið orðað svo síðustu
vikumar að samkomulag um
GATT-samninginn hafi verið óum-
flýjanlegt. Og þegar ég set þessar lín-
ur á blað er samningurinn svo að
segja í höfn og frágenginn að mestu.
Allir biöu eftir þessum samningi sem
er fyrsti tímamótasamningur sem
gerður hefur verið á viðskiptasvið-
inu og nær til svo margra, bæði aust-
an hafs og vestan. Þeir eru ekki
margir sem vildu þennan samning
feigan, þótt þeir séu að vísu nokkrir.
Við Islendingar fógnum samningn-
um líka og þetta mun hjálpa okkur
verulega, aðallega þó í fiskútflutn-
ingi. En því miður verður fógnuður
íslenskra neytenda ekki jafn mikill
og menn vonuðust eftir. Samningur-
inn mun ekki veita okkur neinn
hagnað að því er varðar innflutning
á matvörum. Að vísu fáum við að
flytja inn nokkrar vörutegundir, sem
áður voru bannaðar hér, og það verð-
ur væntanlega meira úrval á
matvöumarkaðinum. En sá böggull
fylgir skammrifi að enn munu
stjómvöld hér á landi - og þau eru
sannast sagna ekki hlynnt neytend-
um - viðhalda raunverulegu inn-
flutningsbanni á matvöru sem þau
munu segja grundvallað á heilbrigð-
is- og öryggissjónarmiðum.
Þaö mun verða ítrekað af opinberri
hálfu að t.d. erlent kjöt sé ekki það
hreina, góða, ómengaða kjöt sem
framleitt er hér á landi. Hið erlenda
kjöt sé hormónafyllt og víðast er-
lendis sé mengun svo mikil að það
verði að flokkast undir „öryggissjón-
armið" að flytja slíkar vörur hingað
til lands. - Ennfremur er ótahnn sá
vamagli sem íslensk stjórnvöld
munu óspart beita, en þaö eru að-
flutningsgjöld og tollar sem verða
svo háir að hér veröur í raun ekki
um neina verðsamkeppni aö ræða.
Mín spá er því sú að eins og fyrri
daginn muni íslensk stjómvöld, af
hvaða tegund sem er og hvernig svo
sem þau verða samansett, draga
taum einangrunarsinna á verslunar-
sviðinu, og þar meö snúast gegn
neytendum eins og ávallt áöur og
hingað til. Það er því vandséð hvort
íslenskum neytendum verður nokk-
ur akkur í GATT-samningnum þann-
ig að til lífskjarabóta geti tahst,
a.m.k. um ófyrirsjánlegan tíma.
Frjálsleg notkun kirkjugarðsgjalds:
Ómórölsk túlkun löggjafans
Eldri borgari skrifar:
Eins og fjöldinn ahur af fólki sem
kominn er á minn aldur hef ég greitt
svokahað kirkjugarðsgjald með
sköttum mínum í marga áratugi.
Eins og fjöldinn allur hef ég staðið í
þeirri einfeldningstrú að þessi skatt-
ur væri ekki óskyldur gamla sjúkra-
samlagsskattinum, þ.e. gjaldtakan
væri til að létta kostnað við útfarir
en ekki einvörðungu th að kosta
rekstur kirkjugarða. Nokkuö sem
hinu opinbera ber að sjá um.
Það þætti harla einkennhegt ef
sjúkrasamlagsgjaldið hefði verið
notað th að byggja spítala, en sjúkl-
ingamir hefðu átt að bera kostnað-
inn af legu sinni á þeim, þar sem
ekki hefði mátt skerða samkeppnis-
stöðu sérfræðinganna.
Að mínu áhti minnir þetta mikið á
dóminn sem núna hefur dæmt stórar
bætur th eins útfararstjóra sem telur
sig hafa misst af einhveijum tekjum
vegna túlkunar kirkjunnar á frjáls-
legri notkun kirkjugarðsgjalds th
þess að létta kostnað við útfararþjón-
ustu.
Erfitt er að ímynda sér að margir
leiti eftir þjónustu þessa útfarar-
sfjóra eftir framkomu hans í þessu
máli. Eins á löggjafinn heldur ekki
skhið neitt hrós fyrir ómóralska
túlkun sína á þessum lögum eöa
reglugerð, sem er í beinni andstöðu
við hagsmuni þorra fólks.
Ólæknandi launaþorsti og yf irvinna
Gunnar Björnsson skrifar:
í þessu þjóðfélagi minnstu ahra
vilja menn vinna myrkranna á milh
th að ná sem hæstum launum. Hér
er sífelld barátta milli starfsstétta um
hver þeirra beri mest úr býtum.
Einni stétt manna nægir ekíd að
komast vel af heldur bendir á aðra
sem hafi meiri og betri laun. Þetta
er ekkert nýtt hér, og frægur er söng-
leikurinn eftir þá Jónas og Jón Múla
Árnasyni þar sem sungið er „Við
viljum aukavinnu,... enn þá meiri
aukavinnu..." - Og þá var ekki
komin sú kreppa sem nú sést framan
í heldur miklu fremur uppgangs-
tímar.
Og nú er farið að andskotast út í
lækna sem eru þó eru ekki með meiri
laun almennt en hásetar á sæmheg-
um skuttogara eða flugstjórarnir
sem vinna með hvíldum og verða að
fá næghegan svefn milh ferða. Eða
þá stjómmálamennimir, já, hka
þingmennimir, sem fá ómæld hlunn-
indi í formi húsnæðisgreiðslna,
símafríðinda, ferðalaga og dagpen-
inga sem duga fyrir fleim en kostn-
aði.
En auðvitað er hægt að komast fyr-
ir óeðhlegar greiðslur th læknastétt-
arinnar með því einfaldlega að ráða
þá einungis tiíviðkomandi stofnunar
og borga þeim laun sem um semst
og hæfa þeirra mismunandi langa
vinnudegi, láta þá skila stimphkorti
fyrir framlagða vinnu og leyfa ekki
störf annars staðar. - Þetta er viðtek-
inn háttur á hinum fijálsa vinnu-
markaöi sem opinberir starfsemmn
dásama og vitna th er óslökkvandi
launaþorsti sækir á þá. Við megum
ekki við því að læknar bætist í hóp
bráðatilfeha þessa landlæga sjúk-
dóms. Borgum læknum viðunandi
laun sem þeir sætta sig við, undir
ströngu eftirhti þeirra sem greiða.
Vlð megum ekki við að læknar bætist í hópinn með þennan landlæga sjúkdóm, segir bréfritari m.a. - Læknar
við samningaborð.
Gefuraðalstarf
læknaminnst?
Guðrún Magnúsdóttir hringdi:
Ég var aö lesa í Alþbl. úttekt á
skýrslu Rikisendurskoðunar á
greiðslum th lækna. Þar var sagt
m.a. að aðalstarf lækna gæfi
minnst og þá líklega átt við að
t.d. aðalstarf læknis á ríkisspítala
eða annarri svipaðri stofnun gefi
honum minnstan hluta launa
sinna. Þetta er nú áreiðanlega
afstætt eins og margt annaö. Eg
veit t.d, ekki betur en að margir
læknar hafi frá slíkum stofnun-
um mikil og ómæld fríðindi sem
kannski verða aldrei metin th
fjár, svo sem náms- eöa kynnis-
ferðir. Slík hlunnindi fylgja varla
aukastörfunum.
Ógnafsamþjöpp-
unfyrirtækja?
Eiríkur skrifar:
Margir hafa furðaö sig á um-
mælum forráðamanna í íslensk-
um ferðaiðnaði vegna kvíða
þeirra fyrir því aö erlendir feröa-
hehdsalar eða ferðaskrifstofur,
flugfélög og fleiri aðhar á þessum
vettvangi þjappi sér saman í
stærri heíldir og einoki viss
markaðssvæði. - En hvað hefur
verið að gerast hér á landi í þess-
um efnum? Eru ekki stórir aöilar
í ferðaþjónustu hér á landi að ná
th sín fleiri og fleiri þráðum í
ferðaskrifstofum, hótelum o.fl.?
Lítið fer fyrir samkeppni milh
ferðaskrifstofa hér á landi. Ég sé
ekkert nema hag í því ef erlendir
aðhar geta boðið okkur lægra
verð en hér tíðkast.
Litill skerf ur til
flóttamanna
Bjöm Ólafsson skrifar:
Mér finnst við íslendingar ekki
leggja nægilega mikla rækt við
aðstoð við flóttamannavanda-
málið sem nú hrjáir svo að segja
flest lönd Evrópu. Sannleikurinn
er sá aö séum við íslendingar
ekki í stakk búnir th að leggja
verulega meira af mörkum til
þessa bráðaðkallandi vanda,
verðum við sjálfir fyrir barðinu
á honum með því að við verðum
skikkaöir fil að taka við einhveij-
um hundraðshluta, hvort sem
okkur likar betur er verr.
Kveðjurfrá
Jack Pearson
Jack Pearson, 14 Archefleld Road,
Liverpool L18 7HS England skrif-
ar:
Ég sendi bestu kveðjur til ahra
vina minna á íslandi. Og sérstak-
lega til þeirra mörg hundruð
læknanema sera hafa lagt stund
á skurðlækningar í Englandi, og
ég hef tekið á móti gegnum árin.
Sumir hafa skipt um aðsetur,
sumir hafa gengið í hjónaband
og aörir sest að í öðrum löndum.
- Ég minnist ykkar allra meö hlý-
hug og þakklæti. Það var ánægju-
legt að kynnast öllu þessu ágæta
fólki, bæði hér og á íslandi, Gleði-
leg jól og bestu óskir í nútíð og
framtíð.
Dýrirkuldaskór
Benedikt skrifar:
Ég hef verið að leggja drög aö
því að endurnýja kuldaskó mína
og því spurst fyrir um verð og
gæði í nokkrum verslunum. Alls
staðar era þeir dýrir, þetta frá
rúmum 5 þús. kr. og upp í rúm 7
þúsund þar sem ég hef séð þá
dýrasta. Sá ég svo auglýsingu frá
Skátabúðinni um gönguskó. Ekk-
ert verð var gefið upp svo ég
hringdi og spurði um verð og
gæði. Það var kannski ekki von
að veröið væri auglýst opinber-
lega þvi að skómir kostuðu 14.000
kr.! Aörir ódýrari rúmar 8 þús.
kr. Þetta er nú óheyrilega dýrt
af skóm að vera, jafnvel þótt ít-
alskir séu.