Dagblaðið Vísir - DV - 20.12.1993, Blaðsíða 15

MÁNUDAGUR 20. DESEMBER 1993
15
iÁ-
Tvísköttun
Ivfeyrissparnaðar
Mikilvægasti reglulegi spamað-
urinn hjá sérhveijum einstaklingi
er lifeyrisspamaður. Með honum
er verið að búa í haginn fyrir
áhyggjulaust ævikvöld hvað lífs-
viðurværi varðar. Mikilvægi hans
endurspeglast í því að lögum sam-
kvæmt er öllum gert skylt að eiga
aðild að lífeyrissjóði á starfsævi
sinni. En á sama tíma og stuðlað
er að nauðsynlegum lífeyrisspam-
aði seilist ríkissjóður í sparivasann
svo að það hálfa væri nóg.
Með breytingum á skattalögum
1988 var horfið frá að undanþiggja
iðgjöld launþegans skattlagningu, í
staðinn var persónufrádrátturinn
hafður 2.200 krónum hærrí. Þetta
táknar að sá sem er með hærri
mánaðarlaun en 55.000 krónur þarf
að greiða fullan skatt af sínu fram-
lagi sem er umfram 2.200 krónur á
KjáUariim
Jóhann Þorvarðarson
hagfræðingur
Verslunarráðs íslands
„Þetta kallast tvískattlagning og kostar
launþega 2,6 milljarða á ári eða 117
milljarða á 45 ára starfsævi, miðað við
tölur frá árinu 1992. Þetta er svipuð
upphæð og fjárlög ríkisins.“
mánuði. Á heildariðgjaldið, þ.e. launin. Þetta kallast tvískattlagn-
10%, leggst þannig 16,5% skattur, ing og kostar launþega 2,6milljarða
en ffamlag atvinnurekenda er á ári eða 117 mhljarða á 45 ára
skattfijálst. ' starfsævi,miðaðviötölurfráárinu
Ríkissjóður lætur ekki staðar 1992. Þetta er svipuð upphæð og
numið hér. - Við töku lífeyris þegar fjárlög ríkisins.
starfsævinni lýkur kemur skatt- Færa má gild rök fyrir þvi að líf-
mann aftur og skattleggur eftir- eyrisspamaður sé í raun þrískatt-
Iðgjald Lífeyrissjóður Lífeyrisgreiðsla
Já Nei Já Nei Já Nei
Island X X X
Noregur X X X
Finnland X X
Danmörk X X X
Belgía X X X
Þýskaland X X
Grikkland X X X
Spánn X X X
Frakkland X X X
irland X X X
Italía X X X
Lúxemborg X X
Holland X X X
Portúgal X X X
Bretland X X X
Samanburður á skattlagningu lífeyrissparnaðar
í nokkrum Evrópulöndum
lagður þar sem greiðslur frá Trygg-
ingastofnun skerðast með hækk-
andi eftirlaunum. Samantekið get-
ur jaðarskattur hjá hjónum náö
68% og 77% hjá einstaklingum á
eftirlaunaárunum.
Erlendur samanburður
Taflan ber saman skattlagningu
lífeyrisspamaðar í nokkrum Evr-
ópulöndum. Norðurlöndin ísland,
Noregur, Danmörk og Finniandi
leggja öll þungar byrðar á lífeyris-
sparendur. Aftur á móti er það við-
tekin venja hjá öðrum að skatt-
leggja eingöngu eftirlaunin sem er
réttlát og hagkvæm leið fyrir þann
sem sparar.
Eðlilegt er að afnema tvísköttun-
ina og fara að fordæmi annarra og
skattleggja eingöngu eftirlaunin.
Því miður má búast við erfiðum
róðri því varðhundar kerfisins eru
þrautseigir. Til að mæta tekjutapi
ríkissjóðs er nauðsynlegt að endur-
skipuleggja ríkisreksturinn frá
grunni jafnhliða öllu smáplokki.
Jóhann Þorvarðarson
Lækkun símakostn-
aðar landsmanna
Miðvikudaginn 24. nóvember
skrifar Einar K. Guðfinnsson, þing-
maður Vestfirðinga, kjallaragrein í
blaðið. Greinin á augljóslega að
vekja athygli á því framtaki hans
og nokkurra annarra sjálfstæðis-
manna af landsbyggðinni að álykta
á Alþingi um græn númer.
Nú kveður við nýjan tón. Núna
skulu opinber erindi vera á innan-
bæjartaxta en frekari jöfnun er úr
sögunni. Ef hringt skal út á land
kostar það tæplega áttfalt símtala-
gjald miðað við innanbæjarsímtal.
Það er fleipur hjá þingmanninum
að tala um að þetta hlutfall sé einn
á móti fjórum. Tuttugu mínútna
símtal á dagtaxta með virðisauka-
skatti kostar 20 krónur innanbæjar
en 159 krónur milli landshluta. Það
er líka fleipur aö P&S hafi boðið
græn númer í allmörg ár.
Eitt gjaldsvæði ekkert mál
Þessum hugsunarhætti þarf að
breyta. Er ekki sjálfsagt að síma-
kostnaður sé jafn alls staðar á land-
inu, fyrir alla, svona eins og beris-
ínið? Eða innlend orka ætti að vera
en er ekki?
Lengi vel voru það rök Pósts og
síma að nauðsynlegt væri að lang-
línusímtöl væru töluvert dýrari en
innanbæjarsímtöl. Ef svo væri ekki
myndi álagið á þær fáu línur sem
væru á milli stöðvarsvæða verða
slíkt að ekki væri við unað. Þess
KjaUaiiim
Björn Davíðsson
setjari, ísafirði
í símanum. Þetta virkaði lengi vel.
En núna, á tímum ljósleiðaralagna
sem yfirmenn Pósts og síma hafa tal-
að fjálglega um að gætu annað þús-
undum símtala, er þetta úr sögunni.
Það er ekkert meira mál fyrir
Póst og síma að koma á símasam-
bandi milli notanda á landsbyggð-
inni og símnotanda á höfuðborgar-
svæðinu en að koma slíku sam-
bandi á innanbæjar. Nema hér fyr-
ir vestan. Póstur og sími er nefni-
lega ekki enn búinn að koma á
tengingu ljósleiðarans hingað þó
að lagningu hans sé lokið. Vonandi
verður sú tenging komin í gagnið
um áramót.
Það er réttlætismál að landið
verði gert að einu gjaldsvæði.
Símamál eru samgöngumál. Sam-
göngumál eiga að kosta alla lands-
inn við þjónustuna er sá sami.
Varðandi þaö efni kjallaragreinar
Einars af hverju ekki hafa fleiri
rétthafar símanúmera en 73 fengið
sér grænt númer. Ég tel að ástæðan
sé sú að þessi „þjónusta" kostar
viökomandi rétthafa 55.203 krónur
á ári auk stofngjalds upp á 34.505
krónur. í harðæri er líklegt að
menn hugsi sig um tvisvar áður en
lagt er í slík útgjöld. Fyrir hvað
tekur P&S 55.203 krónur?
Þingmenn taki frumkvæðið
Eftir stendur að Vestfirðingar og
aðrir landsbyggðarmenn þurfa
dugmeiri þingmenn en Einar K.
Guðfinnsson til aö gera úrbætur í
símamálum landsmanna. Skora ég
hér með á Alþingi að álykta: „Póst-
og símamálastofnun skal fella nið-
ur gjaldflokk 3 strax um næstu ára-
mót og öll þau stöðvarsvæði sem
hafa verið á þeim gjaldflokki verði
framvegis í gjaldflokki 2. Póst- og
símamálastofnun miði síðan að því
að landið verði gert að einu gjald-
svæði ekki síðar en þegar boðaöar
símanúmerabreytingar á miðju
næsta ári ganga í gildi.“
Það á ekki að þurfa meiriháttar
þjóðarsáttarkreppu til að slík rétt-
lætismál verði gerð að „samnings-
atriði í ráðstöfunum í efnahags-
málum“ eins og svo gjama er tekið
til orða nú til dags.
Björn Davíðsson
„Það er réttlætismál að landið verði
gert að einu gjaldsvæði. Símamál eru
samgöngumál. Samgöngumál eiga að
kosta alla landsmenn það sama, sér-
staklega ef það þykir sýnt og sannað
að kostnaðurinn við þjónustuna er sá
sami.“
vegna þyrfti að verðleggja lang- mennþað sama, sérstaklegaefþað
línusamtöl þannig að fólk flýtti sér þykir sýnt og sannað að kostnaður-
meirihluta
starfsmanna,
Sjöfn IngóKsdóttlr,
formaóur Startsm-
semhafaósk- R»»urt»r«ar.
að eftir áframhaldandi veru í
Starfsmannafólagi ReyKjavíkur-
borgar. í allri umræðu um þetta
reynd að aukaatriði. Menn hafa
virt vfija starfsmanna að vettugi.
Hér er ekki verið að takast á um
stundarhagsmuni einstakra
stéttarfélaga heldur vilja fólks-
ins. Þeir starfsmenn sem hér um
ræöir hafa tekið þátt f uppbygg-
ingu Starfsmannafélags Reykja-
og þeir þekkja iimviði félagsins.
fyrir þvi að þessi vilji fólksins nái
fram að ganga, þvert á móti er
róttur þeirra. Þar að auki hafa
þessir starfsmenn, þessi störf
verið í áratugi á samningssviði
að koma í veg fyrir að svo geti
verið áfram. Hvað sem varðar
fullyrðingar borgarstjóra og
framkvæmdasijóra VSI er þessi
sem unnist hafa í íslenskri verka-
lýösbaráttu hafa unnist á vilja og
samtakamætti fólksins og ég trúi
því að svo verði áfram.“
„Ákvörðun
um að breyta
SVR úr borg-
arstofiiun í
hlutafélag,
sem S framtíð-
inni er ætlað
að geta keppt
um að veita
Þórarinn V. Þórar-
þjónustu með . ^
BR5SW
hlýtur að kalla á það að þetta fyr-
irtæki búi við sem líkust starfs-
skilyrði og starfskjör og önnur
fyrirtæki á flutningamarkaöi.
Starfsumhverfi opinberra
starfsmanna, þær reglur sem um
störf þelrra gUda og fjöldí reglu-
er með allt öðrum hætti
heldur en á almennum vinnu-
markaði og tekur mið af öðrum
forsendum. Þess vegna er eölilegt
að fyrirtæki sem ætlar aö starfa
á samkeppnismarkaði verði að
aðlaga sig þeim forsendum og
sama gildir um starfsraenn þess.
Reglurnar í samsklptum at-
.......................ÉÍI
almennum vinnumarkaði hafa
til starfa á þeim
hluta markaðarins, samkvæmt
þar um, og
um eitthvert val sé að tefia i þessu
Að starfsmennirnir
taki mið af reglunum á almenn-
um vinnumarkaöi er eðlileg nið-
urstaða þess að fýrirtækiö flyst
úr þvf að vera borgarstofmm yfir
í fýrirtæki á markaði.“
-GHS/-bjb
*