Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.1994, Blaðsíða 35
LAUGARDAGUR 26. NÓVEMBER 1994
43
Fólki fannst ekki skynsamlegt aö Jónína Kjagan færi í verslunarferð til Amsterdam. Allir vissu um knappan
fjárhag hennar og vandamál í samskiptum hennar við Sveinjón.
Áð gefa ráð
„Ég er löngu hættur að gefa fólki
ráð,“ sagði Nökkvi læknir. „Það er
gjörsamlegatilgangslaust. Skipta
má fólki í tvo hópa. Annars vegar
eru þeir sem stöðugt leita ráða sem
þeir ætla ekki að fara eftir. Hins
vegar eru þeir sem gefa ráð án þess
að nokkur hafi beðið um það. Hann
hallaði sér aftur í stól og sagði
dreymandi við viðmælanda sinn:
Jónínu Kjagan lang-
ar í verslunarferð
„Tökum dæmi. Jónínu Kjagan
vinkonu mína langaði í tveggja
vikna verslunarferð til Amsterdam
í fyrrahaust. Hún vissi þó í hjarta
sér að eiginlega haíði hún ekki efni
á slíkri ferð. Auk þess hafði hún
áhyggjur af Sveinjóni unnusta sín-
um sem hafði fótbrotnað skömmu
áður í fjallgöngu. Vinnuveitandinn
vildi ekki gefa henni frí. En hana
langaði til Amsterdam og allar
ferðaskrifstofur landsins birtu dag-
lega ílennistórar auglýsingar í
Mogganum um Amsterdamferðir á
góðu verði og viðráðanlegum kjör-
um. Jónína velti þessu fyrir sér og
ákvaðaðleitaráða.
„Finnst ykkur að ég ætti að fara
til Amsterdam í október?" sagði
hún við vini sína. „Ég er að hugsa
um að létta mér skammdegið og
fara til Amsterdam í október,"
sagði hún við systkini sín. „Hvað
finnst ykkúr um það?“ „Mamma,
finnst þér ekki í lagi að ég fari til
Amsterdam?" sagði hún við aldr-
aða móður sína. „Finnst þér ekki
að ég eigi rétt á því að vera ham-
ingjusöm og fara til Amsterdam
eins og allir aðrir?" sagði hún við
pabbasinn.
En fólki fannst þetta ekki skyn-
samlegt. Allir vissu vel um knapp-
an fjárhag Jónínu og vandamál í
samskiptum hennar við Sveinjón.
Mamma hennar sagði að hún ætti
að bíða með slíka ferð. Pabbi henn-
ar taldi að ferðin yrði miklu dýrari
en hún gerði ráð fyrir. Hann sagð-
ist óttast að hún gæti misst vinn-
una. Vinirnir ráðlögðu henni að
fara heldur með Sveinjóni með
sumrinu þegar hann væri gróinn
sára sinna. Eignlega fannst engum
þetta sérlega góð hugmynd.
Gamlan skólafélaga
rekur á fjörur Jónínu
Jónína sætti sig illa við þessi svör
og leitaði sér annarra ráðgjafa.
Laugardag nokkurn í lok septemb-
er var hún stödd á Lækjartorgi og
hitti þar fyrir gamlan skólafélaga.
„Hvað ert þú aö gera þessa dag-
ana?“ sagði Jónína. „Ekkert sér-
stakt," sagði félaginn gamli. „Hvað
um þig?“ „Ekkert heldur," sagði
Jónína, „en ég er að hugsa um að
fara til Amsterdam í október." „Það
Á læknavaktínni
er æðisgengið," sagði skólafélag-
inn, „þangað væri ég til í að fara.“
Jónína muldraði eitthvað um
óviðráðanlegar skuldir og Sveinjón
í gipsinu en skólafélaginn sagðist
blása á slíkt. „Maöur lifir bara einu
sinni," sagði hann glaðlega, „drífðu
þig tO Amsterdam og skilaðu frá
mér kveðju til stúlknanna í Rauða
hverfinu!“ Hann hraðaði sér upp í
næsta vagn. Jónína dreif sig á
ferðaskrifstofuná og keypti sér
miða til Amsterdam. Hún sagði af-
greiðslustúlkunni að hana langaði
eignlega ekki neitt. „En öllum
fmnst að ég eigi að fara,“ bætti hún
við.
Óskemmtileg
heimkoma
Þegar Jónína kom heim tveimur
vikum síðar komst hún að raun um
að skuldasúpan var mun þykkari
og bragðverri en áður. Hún hafði
eytt langt um efni fram. Hún var
búin að missa vinnuna og Sveinjón
var kominn úr gipsinu og fluttur
til sjúkraþjálfarans sem hafði hann
í æfingum.
Jónína brotnaði niður. Hún skildi
ekki hvernig Sveinjón gat gert
henni þetta. „Hvemig datt honum
í hug að láta mig fara úr því að
þetta var svona mikið mál? Hvers
vegna lét fólk mig fara úr því að
svona mikið var í húfi.“ Hún var
öskureiðog sár.
„Fann hún ekki til neinnar
ábyrgðar sjálf?“ spurði viðmælandi
Nökkva læknis. „Nei,“ sagði
Nökkvi, „enda var þetta ekki henni
að kenna heldur öllu þessu fólki
sem ráðlagði henni að fara. „Mig
langaði eiginlega aldrei til Amst-
erdam," sagði Jónína. „En allir sem
ég talaði við töldu mig á það.“
„Skilurðu núna af hverju ég vil
ekki gefa neinum ráð?“ spurði
Nökkvi. „Já,“ sagði viðmælandinn.
„En finnst þér að ég eigi að skilja
við konuna mína, skipta um bíl,
kaupa mér nýtt hús, lita á mér
hárið og flytja til Tælands?"
„Hvaða svar viitu fá?“ sagðí
Nökkvi og hallaði sér aftur í stólinn
sinn og sofnaði nokkru síðar.
Kr. 10.500
Vönduð albúm fylgja
10 myndir
í stærðinni 9x12
2 stækkanir
í stærðinni 13x18
Ljósmyndastofa Reykjavíkur
Hverfisgötu 105, 2. hæð - s. 621166
LÁTTU EKKI OF MIKINN HRAÐA
VALDA ÞÉR SKAÐA!
^JUMFEHOAR
KÍNVCRSKA RÍKIS
FJ ÓLLCIKAHÚ51P
OG PHILLIP GANDEY KYNNA:
TIL STYRKTAR UMSJÓNAR-
FÉLAGI EINHVERFRA
FORSYNING
HÁSKÓLABÍÓ - 22. NÓVEMBER.
w UPPSELT
ÍÞRÓTTAHÖLLIN AKUREYRI
- 23. NÓVEMBER.
Miðasala í Leikhúsinu
Akureyri. Sími 96-24073.
HÁSKÓLABÍÓ
24. - 25. - NÓVEMBER. KL. 20:30.
26. - NÓVEMBER
KL. 14:30 -17:30 - 20:30.
Sala með
greiðslu-
Miðaverð í forsölu aðeins Kr. 1.500 í síma 99 66 33
r T'K'O I
I ISLANDl
Munið miðasölunaí Háskólabíói, í Kringlunni og Eymundsson Austurstræti.
^eppniída nsi^
1994
^ Sunnudaginn 27. nóvember
12-13 ára
og
14-15 ára
keppa í 4 og 4 dönsum
Jafnframt verður
keppní
í einum dansi fyrir
alla
aldursflokka.
%
16-18 ára
16 ára og eldri
og
atvinnumenn
keppa í 5 og 5 dönsum
Jafnframt verður
keppni
i einum dansi fyrír
alla
aldursflokka.
Keppnin veröur haldin í íþróttahúsinu við STRANDGÖTU, HAFNARFIRÐI
Keppnin hefst kl. 14.00. Húsið opnar kl. 13.00.
Forsala aðgöngumiða hefst á keppnisstaö kl. 11.30 á keppnisdegi.
Aögangseyrir:
Börn Kr. 400
Fullorðnir Kr. 600
Sæti viö borð Kr. 1000
Dómarar keppninnar eru þrir og koma frá Noregi, Hollandi og Englandi.
Dansráöið óskar eftir aö keppendur veröi komnir tímanlega i húsiö
LATTU ÞIG EKKI VANTA!
GÓÐASKEMMTUN