Þjóðviljinn - 22.12.1946, Blaðsíða 3

J ó i i n
r:illl!llltll!!l!Í!lll!!!!!!l!IIIÍ!IIUnílil!iUIII!l!l!!ilí!ll!!!ll!:l!!lfi
Grímur Thomsen:
J Ó ta S U m b l (Vikivaki)
1 heiðnum og helgum sið,
á horfnri og nýrri öld,
ýtar hafa haldið
heilagt jólakvöld.
Góðri glaðir á stund
gjalla látum róm,
skæran yfir skammdeginu
skáladóm.
Það er ekki þar með nóg; —
þursa og álfa drótt
og dvergaher í holtum
halda jólanótt.
Vatna glærum úti á ís
álfar halda leik,
tungls þeir tína geisla
til að snúa í kveik.
í hólum standa búin borð
björtum dúk .úr gljá,
og morgundaggar mjöður
minnstu skeljum á.
Dvergur séra í Dvergastein
dvergum býður heim;
þeir svara holt af holti
hátt og draga s-e-i-m.
Vafurlogar lýsa þeim
listugt yfir mó,
og hrævareldar hrökkva
hrauns úr hverri þró.
Þá er glatt í gýjarsal
galdra kyrjað lag,
— leikur foss á langspil
„litla tröllaslag'v.
Skessur dansinn stíga stórt,
slitnar li'ndi og traf,
en í faldafeyki
fer þó gamanið af.
Fósturjörðin fagurt mun
falda líka í kvöld,
milli fjalls og fjöru
fanna þenja tjöld.
Stjarnan vísar vættum lands
veg til hásætis,
og Fjósakonur kveikja
kertum fegri blys.
En norðurljósin láta sirin
loftið sópa vönd;
sú mun björtust brenna
blossa yfir lönd.
Af því myrkrið undan snýr,
ofar færist sól,
því er heilög haldin
hverri skepnu jól.
Góðri glaðir á stund
gjalla látum róm,
strangan yfir styztum degi
staupadóm,
stóradóm.
Nú er jóla sopið sumbl,
sálminn lýk ég við.
Eí drykkurinn er daufur,
drósir, forlátið.
Slítum mjaðar ei mót,
meðan blundar sól;
enginn veit, hvort aítur
hittumst
önnur jól.
m